کتاب «تفسیر آیات الرحمن جلوه‌هایی از آیات الهی (تفسیر سوره روم)» چاپ شد

به گزارش آستان نیوز، در این نوشتار صاحب اثر افزون بر تبیین آیات و واژه‌های آن و توضیح شأن نزول آیات، به بیان روش بدیع قرآن به‌ویژه در خداشناسی پرداخته که از اهمیت بسیاری برخوردار است.
سوره مبارکه روم، سی‌امین سوره از سوره‌های قرآن مجید است. همه آیه‌های این سوره به جز آیه هجدهم مکی است و آیه های 38 و 39 نیز به نظر مرحوم علامه طباطبایی شباهتی بسیار به آیه‌های مدنی دارد.این سوره روم نامیده شده است زیرا بخشی از آیه‌های نخست آن، درباره جنگ ایران و روم و ماجرای شکست ابتدایی روم و پیروزی بعدی آنهاست.
 سوره روم پس از سوره «انشقاق» نازل شده است و در قرآن کریم پس از سوره عنکبوت قرار گرفته است. خداوند بلند مرتبه این سوره را با خبری از آینده که یکی از معجزه‌های قرآنی است، شروع می‌کند و در ادامه نکته‌هایی را مطرح می نماید که سرلوحه آن مباحثی همچون، جهان‌بینی الهی و اینکه آسمان و زمین بر پای حق و حقیقت آفریده شده است، بیان دلایل استوار برای خداشناسی به عنوان آیت‌های الهی در ذیل آیه‌های انفسی و آفاقی، معاد سرانجام جهان و فرجام نیکوکاران و تبهکاران، گرایش وتوجه کامل به دین الهی و مهم‌ترین ویژگیهای آن، عبرت از تاریخ و سرانجام مشرکان، گناهکاران، مومنان و نیکوکاران، بیان اوضاع گوناگون مردم و خصوصیت روانی آنان در برخورد با نعمتها و نقمت‌ها و... است.
در بخشی از این اثر آمده است، در این سوره «غلبت الروم» با مضمون روم مغلوب شد، منظور از مغلوب شدن روم، دولت او یا سربازان او یا مردم آن است، ماجرا این است که در هنگام ظهور اسلام، دو کشور نیرومند یکی ایران و دیگری روم وجود داشت. ایران مجوس و رومیان مسیحی بودند. پیوسته درگیری بر سر قدرت میان دو دولت وجود داشت که در مستعمراتشان بروز و ظهور می‌کرد، از جمله هنگامی که پیامبر اکرم(ص) در مکه بود، نبردی در «اذرعات و بُصری» که در شام است اتفاق افتاد که سربازان روم شکست خوردند و ایرانیان پیروز شدند.
شایان ذکر است، این اثر به قلم آیت‌الله دکتر محمد هادی عبدخدائی،‌ نگاشته شده و در شمارگان 300 نسخه و در قطع رقعی به چاپ رسیده است.