هر کدام با روایتی از یک گوشه شهر مشهد همسفر این کاروان شدند ولی همگی دانش آموز واحدی از مدارس امام رضا(ع) هستند که با همان صفای باطنی دوران کودکی و نوجوانی قدم در مسیر پر از عشق اربعین گذاشتند.
درسهایی از باشکوهترین مدرسه عالم
به گزارش آستان نیوز، کاروان دانش آموزی ابناءالرضا(ع) را زیارت اولیها تشکیل میدادند و زیارت اربعین، بهترین فرصت برای گرفتن درسهای عملی از باشکوهترین «مدرسه عالم» بود. سفری که مقدماتش به همت بنیاد فرهنگی رضوی مهیا شد و تجربیات و روایتهای شنیدنی را رقم زد.
بالاخره امام حسین(ع) دعوتمان کرد
حجت الاسلام سیدمهدی ذاکری معاون امور پرورشی واحد 9 امام رضا(ع) یکی از مسافران این اربعین است که تقویت روحیه همکاری و فداکاری نسبت به سایرین را از برجستهترین نکات این سفر عنوان کرد و ادامه داد: در چنین سفری، پیش میآید که تعدادی از همسفران بیمار شوند که گروه ما هم آن را تجربه کرد. مثلا وقتی دانش آموز واحد 10 امام رضا(ع) زودتر از بقیه بهبود پیدا کرد، مثل یک برادر دلسوز از دوستانش پرستاری کرد.
او همچنین نقبی به یکی دیگر از مصادیق بارز این آموزههای اخلاقی طی این سفر معنوی زد و بیان کرد: در آخرین عمود، بچهها شروع به بیان خاطرات و تجربیات سفر کردند. یکی از آنها که معلوم بود از تمکن مالی چندانی برخوردار نیست، تعریف کرد که تا آخرین روزهای آمادگی برای سفر هم نمیدانست در جمع اربعینی ها هست یا نه. چون بضاعت پرداخت هزینه سفر را نداشت ولی خیلی دلش میخواست به این سفر بیاید.
وی ادامه داد: او حتی در برنامه اذن زیارت کاروان از حضرت رضا(ع) هم شرکت کرد، به این امید که آقا برات کربلایش را امضا کنند. من پیش از اینها به بچهها گفته بودم که اگر دانش آموزان زیارت عاشورا را با آداب کامل آن قرائت کنند، حاجت روا می شوند. این دانش آموز با همان باور قلبی همت کرد و زیارت را خواند. در مدرسه بنا داشتیم که دو نفر را با کمک نیکوکاران به این سفر ببریم. وقتی در قرعهکشی مدرسه اسمش درنیامد، دلش شکست و به مادرش گفته بود که پس چرا امام حسین(ع) من را نطلبید؟
وی افزود: نزدیک سفر بود که به دلم افتاد، یک قرعهکشی دیگر بین دو نماز مدرسه انجام دهیم و یکی دیگر از دانش آموزان را همراه ببریم که اسم این پسرمان درآمد. او بهت زده بود و چند بار از ما تشکر کرد. مادرش از حالش برایمان گفت که وقتی به خانه رسیده بود، فقط گریه می کرد. مادر فکر کرد کسی اذیتش کرده و یا ... ولی وقتی به اصرار مادر قضیه را تعریف کرد، گفته بود: بالاخره امام حسین(ع) دعوتم کرد.
امام حسین(ع) حساب کردند
از این دست خرده روایتها که حاکی از عشق و دلدادگی دانش آموزان مدارس امام رضا(ع) به اهل بیت(ع) دارد، در این سفر کم نبوده. عرفانی کارشناس فرهنگی واحد 14 که خود در این سفر حضور داشته، ماجرای همسفر شدن یکی از دانش آموزان کم بضاعت مدرسه را برایمان نقل کرد: یکی از بچهها، برای گذر امورات تحصیلی همزمان کار هم میکند. خیلی دوست داشت همسفر ما در اربعین شود ولی زمان دریافت حقوقش معلوم نبود. خیلی نگران بود که از پس خرج سفر بر میآید یا نه که یکی از مربیان تربیتی که از احوالش خبر داشت، هزینه را تقبل کرد. وقتی دانش آموز از مربی خبر را شنید، در کمال ناباوری از او پرسید: چه کسی حساب کرده؟ مربی در جواب گفت: «آقا امام حسین(ع) حساب کردند.»
کاش موکبی به نام امام رضا(ع) داشتیم
دانش آموز سال دوازدهمی واحد 14 امام رضا(ع) که دستی بر آتش امور تصویری مدرسه دارد، نماهای به یاد ماندنی از تلخیها و شیرینیهای این سفر به ثبت رسانده. از حجت نوروززاده پرسیدم که غیر از این کار، توی سفر کار دیگری از تو میخواستند انجام میدادی؟ که گفت: بله حتماً. دوستان، من را کمباین اباعبدالله(ع) صدا می زدند؛ چون هر کاری که میخواستند میتوانستم انجام دهم؛ از دم کردن چای گرفته تا طبخ غذاهای سبک و بستن داربست و... ولی حرف دلش این بود: کاش سالهای آینده، موکبی به نام ابناء الرضا(ع) در مسیر نجف تا کربلا داشته باشیم تا هم بیشتر از برکات این ایام استفاده کنیم و هم اینکه دانش آموزان مدارس امام رضا(ع) به سهم خود نقشی در جریان بزرگ اربعین ایفا کنند.
در یکی از همین ویدیوها، نقلی شنیدنی از مهدیار تفقدی دانش آموز کلاس پنجمی واحد 2و16 امام رضا(ع) به ما نشان داد: مهدیار، چطور راهی این سفر شدی؟ «من زیارت اولی هستم، وقتی شنیدم چنین کاروانی راه افتاده، فکر کردم با هدایای نقدی تولدم که قرار بود گوشی جدیدی بخرم، هزینه سفر را بدهم. طول کشید تا پدرم را برای حضور در این سفر راضی کنم. گرفتن گذرنامه و ملزومات سفر هم کم دردسر نداشت، ولی یاد گرفتهام برای رسیدن به هر هدف ارزشمندی تلاش لازم است. زیارت اربعین با همه سختیهایش ارزشش را داشت.»
مشق میزبانی به سبک عراقی
نائب رئیس هیئت مدیره بنیاد فرهنگی رضوی معتقد است که یکی از بهترین ابزارهای تربیتی اردو است؛ بهخصوص اگر با گروه همسالان رقم بخورد، اتفاقات مؤثر و مثبتی در فرایند تربیتی آنها رقم میزند. حسین شادکام تربتی یکی از همسفران این کاروان بود و برخی دستاوردهای سفرهای زیارتی در مسیر رشد و تربیت دانش آموزان را این طور برشمرد: در سفر نتیجه آموزههای تربیتی و پرورشی مدرسه نمود عملی پیدا میکند. رابطه مربی و دانش آموز نزدیکتر و درستتر برقرار میشود. همچنین صفات و خصائل نیک اخلاقی نظیر گذشت و دگرخواهی از حد توصیه در فضای مدرسه، در محیط پر محدودیت سفر به منصه ظهور میرسد.
سفر زیارتی اربعین تمرین خوبی برای میزبانی دانش آموزان است تا با الگو گرفتن از سخاوت و بخشندگی کودکان و نوجوانان عراقی، با همه وجود در خدمت زائران پیاده دهه آخر صفر مشهدالرضا(ع) باشند.
سفیران مهر و محبت
یکی دیگر از همسفران کاروان اربعین مدارس امام رضا(ع)، علیرضا اسماعیلی مدیر واحد 9 بود. او صبور شدن و همدلی و مسئولیت پذیری دانش آموزان در جریان دشواریهای سفری چون اربعین حسینی را رهآورد ارزشمند آن معرفی کرد و ادامه داد: بچهها در کنار تحمل سختیها، هر کمکی از دستشان برمیآمد، مضایقه نمیکردند. با پوشش خادمیاری رضوی چند نوبت در جابهجایی اقلام کمکحال موکب های عراقی بودند. بستههای نمک متبرک حرم مطهر رضوی را به میزبانان خود هدیه میدادند تا در مدت سفر، سفیر مهر و محبت امام رضا(ع) باشند.
سوغات معنوی اربعین
محمدمهدی خراشادی یکی از اولیای فعال مدارس امام رضا(ع) است که همراه پسرش راهی مراسم اربعین شد. او یکی از مظاهر تربیت امام رضایی را برایمان نقل کرد: بچهها به هر موکبی وارد میشدند، تا چند متر محدوده اطرافش را از زباله پاکسازی میکردند و همان طور پاکیزه تحویل میدادند که این رفتار دانش آموزان ما برای مواکب عراقی جالب بود.
مسئول انجمن اولیا و مربیان واحد 9 امام رضا(ع) درس اربعین را برای دانش آموزان این طور وصف کرد: خیلی از بچهها که اطلاع داشتم حساسیت چندانی به نماز اول وقت نداشتند، در اثر برکات معنوی این سفر مقید به خواندن نماز اول وقت شدند. همین سوغات برای همه ما بس است.
کلاسی به گستره بشریت
سیدمحمدصادق علی پرست مدیرعامل بنیاد فرهنگی رضوی تاثیر شگرف ابعین را بر دانش آموزان این طور توصیف کرد: اربعین درسهایی از عشق و ایثار برای هویتبخشی و به بچههای ما دارد که اگر بخواهیم این تاثیرات فکری و عقیدتی را در قالب کلاس و درس به شاگردان منتقل کنیم، دهها ساعت کلاس لازم است. سفری که مالامال از درسهایی برای الگو گرفتن از آداب میزبانی و اخلاقمداری و مردمداری برای همه بشریت است.
مصاحبه: سارا صالحی