زنده یاد سید رضا مؤید در مدح یاران و شاعران

به گزارش آستان نیوز، دوستان و یاران مرحوم موید حدود دو هفته پس از درگذشت او گردهم آمدند تا یاد و خاطر این شاعر مخلص و دلسوخته اهل بیت را گرامی بدارند.یکی از حضور گاه و بی گاه و بی ریای استاد مؤید و شعرخوانی هایش در بین الحرمین کربلا نقل می کند و دیگری از همت استاد در شاگردپروری می گوید.
قبل از شروع مراسم، برادر کوچک مرحوم سید رضا مؤید که خود از پیرغلامان حضرت سیدالشهدا(ع) است، روایت یک بیت شعری را می گوید که زائر و مجاور امام رضا(ع) خواسته و ناخواسته، به وقت دلشکستگی و توسل در حرم غریب الغربا آن را زمزمه کرده اند. او روایت را اینگونه بیان می کند: در زمان شیخ بهایی قرار بوده در بزرگی برای ورودی حرم امام هشتم(ع) نصب شود. در آماده نصب می شود اما برای شیخ بهایی سفری پیش می آید و به معمار و بنا می سپارد تا زمانی که برمی گردد در نصب نشود. شیخ بهایی که به سفر می رود امام رضا (ع) چند بار به خواب معمار می آید و دستور نصب در را می دهد. با تکرار خواب، معماران و بنایان تصمیم می گیرند که در را نصب کنند. شیخ که از سفر بر می گردد از این کار خیلی عصبانی می شود و می گوید: من می خواستم در روی این در طلسمی بگذارم که هیچ گنهکاری وارد حرم امام رضا(ع) نشود.
برادر سید رضا مؤید ادامه می دهد: وقتی مرحوم برادرم این روایت را شنید شعری سرود که یک بیت آن را همه زیر لب زمزمه کرده ایم و آن بیت این است: دیدم همه جا بر در و دیوار حریمتجایی ننوشته است گنهکار نیاید...

 احیاگر ایام الله
با اعلام مجری و قرائت قرآن، مراسم رسمی و نقل خاطرات به وقت دیگری موکول می شود. در همان لحظات اول آغاز مراسم نکوداشت سید رضا مؤید حضور پر رنگ شاعران، مداحان و دوستداران این شاعر اهل بیت(ع) احساس می شود. 
بعد عرض ارادت و قرائت جمعی صلوات خاصه امام رضا(ع)، اولین نفری که در جایگاه برای شعر خوانی حاضر می شود، حجت الاسلام جواد محمد زمانی است. او در ابتدا درباره شاعر و مداح اهل بیت(ع) عنوان می کند: سه مجموعه اول ایشان که منتشر شد براساس تقویم قمری بود که نشان می داد ایشان به دنبال احیای ایام الله هستند. در سال های دفاع مقدس در تشیع پیکر شهیدان شرکت می کردند و برای هر شهید یک شعر بلند می سرودند و حتی در این اواخر برای شهدای مدافع حرم این سنت را حفظ کرده بودند. او در ادامه شعرش را  درباره مرحوم مؤید برای جمع می خواند که دوستداران سید رضا مؤید از شعرش به ویژه بیت:
ای شال سیادت همه عمر به دوشت
جز تو به کسی سبزی سرشار نیاید
استقبال می کنند و فضای سالن پر می شود از «احسنت».

شاعر شاگردپرور 
حاج احمد واعظی از مداحان اهل بیت(ع) که با تاخیر به جمع دوستان خود رسیده است، وقتی در جایگاه قرار می گیرد و همراه با مجری مراسم از شاعران و بزرگان برای شعرخوانی دعوت می کند. او با صلواتی که برکتش را به روح سید رضا مؤید تقدیم می کند، از ابوالفضل مبارز می خواهد تا به جایگاه بیاید و شعری که برای امام زمان(عج) سروده است را بخواند. «مبارز» می خواند: 
نسیم است و صبح زود خنده ات با عشق همراه است
جهان با تو به هر شکلی که می گویند دلخواه است
همین که با تو هم عصریم، یعنی اینکه خوشبختیم
عجب بخت بلندی در این عمر کوتاه است...  
و از تواضع استاد مؤید در شاگردپروری یاد می کند. 
 

مؤید، حلقه وصل شاعران آیینی کشور
غلامرضا سازگار از پیرغلامان و شاعران و رفیق قدیمی مرحوم مؤید است که به دلیل بیماری در این مراسم حضور ندارد. فرزندش سهیل سازگار چند لحظه ای در جایگاه حاضر می شود و سلام پدرش را به همه می رساند و برای همه از جمله استاد محمد جواد غفور زاده(شفق)، شاعر همیشه همراه استاد مؤید که در مراسم حضور دارد  طلب سلامتی و خیر می کند. 
بی فوت وقت، استاد زنجانی به جایگاه می آید و درباره مداح و شاعر اهل بیت(ع) سید رضا مؤید با ته لهجه آذری می گوید: هر چه همه خوبان دارند، استاد مؤید به تنهایی دارا بود. مرحوم مؤید هم در شاعری و هم در ذاکری و بی ادعایی، شاخص است و حلقه وصل شاعران آیینی بسیاری از جمله شاعران ترک زبان شد. 
او در آخر صحبت هایش شعری برای درگذشت سید رضا مؤید می خواند:
«برو ای عزیز سفر بخیر... تو و سایه عَلَم رضا...»
و سید رضا مؤید را در پناه امام هشتم(ع) به خدا می سپارد. 

درک سِرِّ عشق... 
نوید اطاعتی که از کودکی دم خور اشعار زنده یاد مؤید بوده است برای شعر خوانی می آید. او عنوان می کند: اشعار استاد مؤید یکی از دلایلی شد که افرادی از جمله من، به سمت حضرات معصومین(ع) و اشعار آیینی بیاییم. انسی که آقای موید با قرآن و مفاتیح داشتند خیلی قابل توجه بود و به برکت این اذکار است که اشعارشان در زبان ها می چرخد. اطاعتی دو بیت شعر را می خواند که بخشی از آن به زبان ترکی است. او می خواند: 
عشق را روی زمین تصویر می خواهی اگر 
سر عشقی گِت یانان پروانه لاردان آل خبر

 و معنی می کند: اگر راز عشق را می خواهی باید از پروانه های سوخته بپرسی و استاد مؤید یکی از افرادی است که سِرِّ عشق به معصومین(ع) را درک کرده است. 

محبتی که نمی میرد...
به دعوت و اصرار حاج احمد واعظی، استاد  سید جعفر ماهرخسار مداحی و شعر خوانی می کند. او می گوید: سه چهار خطی درباره امام حسین(ع) به یاد مرحوم مؤید می خوانم ان شاء الله دستگیر همه باشد. او ادامه می دهد: 
لعل لب آن کس که ثنا خوان حسین است
 تا هست، نبیند غم و خندان حسین است 
لِلله که شود چشمه فیض ابدی
چشمی که به یک مرحله گریان حسین است
بخشودگی اهل گنه در صف محشر
وابسته به گردش چشمان حسین است....

 نام اباعبدالله که می آید فضای مراسم به یاد شهیدان کربلا معطر می شود. بعد از یاد امام حسین(ع) و مظلومیت شهدای کربلا توسط ذاکر اهل البیت(ع)، سید جعفر ماهرخسار، نوبت به حمید رضا برقعی می رسد که با شعر خوانی اش درباره حضرت زهرا(س) یاد مظلومیت دختر پیامبر کند.

 امیر الشعرای خراسان... 
استاد محمد جواد غفور زاده معروف به شفق، قبل از شروع شعر خوانی اش می گوید: اگر مجموعه های کلاسیک اشعار استاد سید رضا مؤید را یکی یکی بشماریم تعداد آن ها ٨ جلد می شود که نشان می دهد امام رضا(ع) کمک کرده است تا مرحوم مؤید این آثار را در این تعداد تالیف کند.  او در ادامه غزلی را می خواند که ردیف غزل، تکرار "مؤید" است که در وقت شعر خوانی همه حاضران همراه استاد شفق نام مؤید را تکرار می کردند. شعری که در جای جای آن، استاد شفق به امیرالشعرا بودن مرحوم مؤید اشاره کرده است. 
مراسم رو به پایان است، اما شور و حرارت آئین نکوداشت شاعر آئینی کشور، مرحوم سید رضا مؤید لحظه ای کاسته نشده است. مراسمی که عظمت و بزرگی نام مؤید و یاد اشعارش باعث شده تا علاوه بر شاعران و مداحان کشوری، مسئولانی چون شهردار مشهد و مسئولان دیگر برای قرائت فاتحه در این مراسم حضور پیدا کنند. 
این خدا است که به هر کسی بخواهد عزت و سربلندی می دهد و بی شک مؤید به مانند نامش و در سایه ائمه، همواره نامدار می ماند ... نامی که تنها با یک بیت شعر برای دلشکستگان و ملجأ درماندگان، همواره در یادها تکرار می شود.