« رَّبّنا صلي على أحْمد خير المرسلينا و علی ساقی علی الحوض امیرالمؤمنینا و على فـاطـمة الزهراءِ أمِ الأکرمینا و على السبطینِ و السجادِ زین العابدینا ... ».
نوای این ابیات زینت بخش بسیاری از محافل و مجالس مذهبی است
به گزارش آستان نیوز، اما هیچگاه شاعر این ابیات زیبا شناخته نشد. 11 سال گذشته قرآنی به مرکز نسخ خطی کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی اهدا شد که بعد از سال ها خوانش مدایح، سراینده این اشعار نغز را به ما معرفی کرد.
مجتبی نعیمی اهل پاکدشت ورامین که اصالتا طالقانی است، از خاندان عالم و شاعری است که اجداد ایشان نیز از دانشمندان به نام و شاعران توانمند در عصر و دوران خود بودند.
وی قرآنی کتابت شده به تاریخ 5 جمادی الثانی 1187 به خط نسخ با ترجمه و زیرنویس فارسی به خط نستعلیق، در سال 1390 به مرکز نسخ خطی کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی اهدا کرد که در پایان این نسخه قرآن خطی اشعاری به چشم می خورد که نوای خوانش آن برای بسیاری آشنا بود و نام شاعر همراه با تخلص آن به این گونه آمده است: نظم «العبد قوام» فیهم الدرالثمینا طیب الله له الروح بحب طیبینا
محمد جعفر طالقانی معروف به ملا نعیما جد اعلای خاندان نعیمی، صاحب کتاب اصل الاصول در حکمت و کلام است که در دوره صفویه می زیسته است و بنا به نقل اهدا کننده، ملا نعیما رئیس کتابخانه شاه سلطان حسین صفوی هم بوده است.
بنا به گفته وی «قوام» شاعر و مداح اهل بیت فردی از همین خاندان علم و ادب بوده است.
سید محمدرضا رضاپور؛ کارشناس نسخ خطی سازمان کتابخانه ها، موزه ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی این قرآن خاندانی که کاتب آن عیسی بن حیدر طالقانی کرکبودی از اهالی طالقان بوده است را متعلق به دوره زندیه عنوان کرد که در خاندان ملانعیم ها به ارث رسیده است.
این قرآن در سال 1231 توسط عوض علی روشنابدری به زبان فارسی ترجمه شده است.