ابن سینای زمان خفته در بهشت هشتم

خانه ابدی زاهدانی که اهالی آن دست از غیر شسته‌اند و طریقت‌شان پارسایی است؛ «مرقد متفکر اندیشمند فیلسوف متأله استاد محمد تقی جعفری رحلت 1377» فیلسوفی ژرف‌اندیش در حکمت‌الهی و از شاگردان میرزا مهدی آشتیانی و امام خمینی(ره).
 
محفل زاهدان 
در گوشه و کنار حرم امام رضا(ع) علمای بزرگی آرمیده‌اند که سرچشمه علمشان به تبار عالم آل محمد(ع) می‌رسد. خاندانی که شیفتگانشان هم می‌توانند در علمشان غرق شوند و هم تفقدی از مهرشان بگیرند. با گسترش حرم در طول زمان، بسیاری از علما و دانشمندان شهر توس یا مشهد امروزی را برای درس و تحصیل انتخاب کردند و به نوعی بسیاری از این بزرگان وصیت کردند با توجه به محبتی که به حضرت ثامن الائمه(ع) داشتند، بعد از رحلت در جوار امام هشتم(ع) آرام بگیرند و بسیاری از بزرگان آرمیده در حرم مطهر رضوی حتی اگر در محل یا شهر و کشور دیگری فوت کرده باشند، طبق وصیتشان باید در مشهد تشیع و به خاک سپرده می‌شدند و به دلیل اینکه بسیاری از این بزرگان الگو و اسوه مردم بودند، موجب شد در کنار زیارت مرقد مطهر علی ابن موسی الرضا(ع)، مقبره این بزرگان هم مورد توجه علاقمندان و مریدانشان قرار بگیرد و یاد و نامشان زنده بماند. 

زندگی که صرف علم آموزی شد
علامه جعفری، با نام کامل محمد تقی جعفری از بزرگترین دانشمندان و علمای معاصر شیعه بود که در سال 1304 در شهر تبریز به دنیا آمد و در 25 آبان 1377بعد از یک دوره بیماری در سن 73 سالگی در انگلستان به رحمت ایزدی پیوست.
مرتضی انفرادی رئیس اداره همکاری‌ها و تبادلات علمی بنیاد پژوهش های آستان قدس رضوی درباره شخصیت برجسته این عالم ژرف‌اندیش که مشهورترین آثارش «ترجمه و تفسیر نهج البلاغه» است می‌گوید: محمد تقی تحصیلات اولیه خود را در تبریز گذراند و رفته رفته وارد دروس حوزوی شد و بعد از پایان دروس مقدماتی به مدرسه مروی تهران برای ادامه تحصیل رفت و دروس اولیه سطح را در تهران خواند. 
هر چند که علامه جعفری به درجه اجتهاد رسید اما حوزه مطالعاتی و تخصصی علامه جعفری، مباحث فلسفی بود که نزد بزرگانی همچون آیت الله تنکابنی، آیت الله آشتیانی فلسفه فرا گرفت. پیشرفت علمی علامه جعفری در حوزه فلسفه به قدری عمیق شد که امام خمینی به علامه ایشان لقب «ابن سینای زمان» را دادند. بعد از تهران علامه جعفری به قم مهاجرت کرد و در حدود بیست و چهار سالگی به اصرار آیت الله شهیدی، برای ادامه تحصیل و بهره‌مندی از درس بزرگان علمی به نجف رفت.
 

علامه دهر 
رئیس اداره همکاری‌ها و تبادلات علمی بنیاد پژوهش های آستان قدس رضوی اظهار می‌کند: علامه جعفری در شهر نجف شاگرد آیت الله خویی، آیت حکیم و آیت الله میلانی شد و مباحث فلسفی را ادامه داد و به یکی از نوابغ حوزه فلسفه تبدیل شد. بعد از بازگشت مجدد به ایران در شهرهای قم و مشهد مدتی زندگی کرد اما در نهایت برای تدریس و زندگی به تهران رفت و در مدرسه مروی که خودش در آن تحصیل کرده بود، شروع به تدریس کرد.
او درباره جایگاه علمی علامه جعفری می‌گوید: پیشرفت علامه جعفری، در فلسفه و مباحث در حدی بود که بسیاری از اندیشمندان حوزه فلسفه در خارج از کشور برای او دعوت نامه می‌فرستادند. علاقه فراوان علامه جعفری به مولانا جلال الدين رومی و کتاب مثنوی معنوی باعث شد که به شرح گسترده افکار و انديشه‌های مولوی بپردازد و بعد از شرح افکار مولوی، مشروحترین و بزرگترین شرح نهج البلاغه به زبان فارسی را برای اولین بار علامه جعفری نوشت که تا زمان فوتشان پر و پیمان‌ترین تفسیر فارسی درباره نهج البلاغه محسوب شد.
گزارش از طاهره فجرداودلي