همه دهه هشتادی هستند و دانش آموز مدرسه امام رضا(ع). این روزهای شهادت حضرت فاطمه زهرا(س) مراسم درخوری برای استقبال و بدرقه از کاروان شهدای گمنام دوران دفاع مقدس در مدارس امام رضا(ع) برپاست.
دانش آموزان مدرسه امام رضا(ع) از میهمانی «شهید» می گویند
به گزارش آستان نیوز، امروز مراسم تشییع پیکر پاک شهید گمنامی از منطقه شرهانی در متوسطه واحد 10 امام رضا(ع) برگزار شد و فرصت خوبی بود تا نظر دانش آموزان را درباره تاثیر حضور شهید در فضای مدرسه جویا شویم:
سبک زندگی متفاوت شهدا
جمعی از دوستاناند و همه عضو بسیج مدرسه که تابوت شهید گمنام را تشییع کردند. از یکی از آنها خواستم از تاثیر حضور شهید در فضای مدرسه بگوید: من برای یک کار کلاسی، زندگی نامه شهید حسین حریری را تحقیق کردم، از آن روز سبک زندگی متفاوت شهدا برایم جالب شد. با این حال امروز حالم و نگاهم به شهدا تفاوت زیادی کرد. این شهید پس از سالها، از راه دوری به این مدرسه آمده که اتفاقی نیست، قطعا این حضور رزق فرهنگی و معنوی ما بوده و به ویژه این که توانستیم از تشییعکنندگان باشیم.
کتاب «سلام بر ابراهیم» را که خواندم...
از دوستش پرسیدم، تا پیش از امروز چقدر با شهدا آشنا بودی که می گوید: کتابهایی درباره سیره شهدا خواندم. مثلا کتاب «سلام بر ابراهیم» را. شهید ابراهیم هادی، با اینکه ورزشکار بود، از زور بازویش در راه خیر و کمک به محرومان استفاده میکرد. در مراسم سوگواری حضرت اباعبدالله(ع) علمدار بود، پهلوان بود.
می پرسم، تاثیر دانستن سیره شهدا و حضور در مراسم تشییعشان در زندگی تو چطور نمود دارد که این طور پاسخ می دهد: واقعا سخت است مثل آن ها زندگی کرد ولی حالا مسئولیتم بیشتر شده. شخصا سعی میکنم از همین کارهای کوچک زندگی مثل احترام به والدین و بزرگترها، رعایت نوبت در صف نانوایی، دادن صندلی به سالمندان، بهخصوص با جدیت در درس خواندن شبیه آن ها شوم.
از خودگذشتگی شهید برایم جالب بود
از علی محمدی که در این مراسم حاضر است، از تاثیر شهدا بر حال و هوایش پرسیدم، پاسخ داد: قبلا زندگی شهید کاوه را جست وجو کردم، ابعاد زیادی داشت ولی از خودگذشتگیاش برایم جالب بود. اما بیشتر از این، در برابر مافوقش، اطاعتپذیر بود. من چه در بسیج و چه در مدرسه تلاش میکنم، در مقابل توصیههای معلم و مدرسه حرفشنو باشم.
در این بین از چند دانش آموز دیگر هم همین سوالات را پرسیدم، فقط به تغییر حال و روحیاتشان با حضور شهید در مدرسه اشاره کردند. یکی از آنها که حتی در مراسم تشییع با شکوه شهید سلیمانی حضور داشت، گفت: امروز هم مثل آن روز خیلی گریه کردم.
در جمع دیگری ازدانش آموزان، از تاثیر راه شهدا بر زندگی سوال کردم، بیشتر جواد محمدحسنی حرفهایی برای گفتن داشت. از دلایلش، عضویت در بسیج، فعالیت در امور رسانهای و البته مطالعه بود. گفت: شهدا، دردآشنا بودند و اهل عمل، نه فقط شعار و سخنرانی. سخنرانی خوب است، ولی به جایش. نوجوان امروز را فقط با حرف و سخنرانی نمیشود متقاعد کرد. تازه حرف زدن هم باید بر منطق استوار باشد تا بصیرت حاصل شود.
بعد از دقایقی از او پرسیدم، خودت امروز حقانیت مسیر شهدا را چطور برای هممدرسه ایها و دیگر نوجوانانی که همفکر و سلیقه تو نیستند، بیان می کنی؟ اولا باید دردآشنا باشیم. پای درد دلشان بنشینیم و گوش بدهیم چه میگویند. سپس ابهامات و شبههها را در حد خودمان پاسخ بدهیم. برای اعتقاداتمان، استدلال معقول بیاوریم. همچنین از ابزارهای روز مثل کلیپ های موثر که تاثیر زیادی روی نسل جوان دارد، برای قوت و تاثیر بیشتر حرفهایمان استفاده کنیم.
او با ذکر نمونهای بیشتر توضیح داد: وقتی بچههای ما با دیدن کلیپهای ساختگی و اخبار دروغ رسانههای معاند دچار مشکلات فکری میشوند، ما هم باید با معرفی سیره شهیدانی مثل سردار سلیمانی که محبوبیت خاصی بین بچهها دارند، به وسیله تولید و انتشار ویدیوهایی از اخلاقیات، زندگی و دوران طولانی نبردشان با دشمنان، روی نسل جدید تاثیر بگذاریم. معتقدم، حضور شهیدان در مدرسه، از حداقل تاثیر که اشک ریختن و تغییر هیجانات نوجوانان است تا آماده کردن بچهها برای اصلاح جامعه مؤثر است.
مصاحبه از سارا صالحی