پیشنهاد تدوین دانشنامه جامع امام رضا(ع)

به گزارش آستان نیوز، نعمت‌الله صفری فروشانی در نشست علمی «سیره‌پژوهی امام رضا(ع)؛ بایدها و نبایدها» که از سوی نمایندگی سازمان علمی فرهنگی آستان قدس رضوی در قم برگزار شد، با بیان اینکه ما هنوز طرح جامع پژوهشی درباره امام رضا(ع)، نداریم، گفت: در حال حاضر یک دانشنامه به صورت ناقص وجود دارد و مهم‌ترین مشکل ما در جریان تدوین این دانشنامه نبود نیروی انسانی است.
وی افزود: امام رضا(ع) سال ۱۸۳ هجری قمری به امامت رسیدند و امامت ایشان تا سال ۲۰۳ ادامه یافت، این امام سفرهای بسیاری داشتند و شاید هیچ امامی به اندازه ایشان مسافت طی نکرده‌اند.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی ادامه داد: مباحث مربوط به حوزه رضوی را می‌توان به مطالعات تاریخی و غیرتاریخی یعنی حدیثی و میراث حدیثی، مطالعات تفسیری، کلامی و فرقه‌شناسی و حتی مطالعات طبی تقسیم‌بندی کرد.
صفری‌فروشانی تصریح کرد: مطالعات تاریخی شامل دو بخش مطالعات محض و سیره‌ای می‌شود نوع اول امام را در تاریخ می‌بیند و به وسیله ابزار، منابع و روش تاریخی امام را بررسی می‌کند اما مطالعات سیره‌ای با جنبه کلامی به امام نگاه کرده و امام را معصوم می‌بیند و با هدف الگوگیری در سبک زندگی، سیره عبادی، اخلاقی، اجتماعی، سیاسی و ... سراغ این نوع مطالعات می‌رود.

عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی اظهار کرد: القاب و کنیه‌ها و چرایی القاب و کنیه و فرق لقب با یاد کرد از موضوعات نیازمند تحقیق است، در واقع ما القاب زیادی داریم که در متون به کار نرفته است و برخی از این القاب مربوط به دوران متأخر است .
صفری فروشانی تصریح کرد: امام رضا(ع) از نظر سیاسی دارای بهترین موقعیت در بین ائمه(ع) بودند، زیرا خلافت در مدینه  با او کاری نداشت، امین و مأمون نیز با یکدیگر درگیر بودند و قیام‌های دیگری مانند ابوالسرایا خلافت را به خود مشغول کرده بود.
 

خلاء پژوهشی در برخی مقاطع زندگی امام رضا(ع)
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی اظهار کرد: بهترین دوران امام رضا(ع) دوره مدینه است که ما اطلاعات اندکی از این قسمت داریم، در حالی که جو مدینه در دوره ایشان، میراث فقهی، علمی و حدیثی مدینه در دوره این امام و میراث تولیدی امام و شاگردان ایشان اعم از شیعه و اهل سنت موضوعات زیادی برای تحقیق و پژوهش دارد.