ماجرای موفقیت پسر رباتیک مدارس امام رضا(ع)  

به گزارش آستان نیوز، به خاطر تازگی رشته رباتیک در شهر مشهد، پارسا پهلوان و همه علاقه‌مندان به این حوزه باید سختی‌های زیادی را برای پیدا کردن مربی و آموزشگاهی برای آموختن مقدمات آن و حتی تهیه لوازم ساخت ربات تحمل کنند ولی این فراز و نشیب‌ها، سد راهش نشد چون همیشه به فکر راه چاره بود تا جایی که توانست با تکیه بر هوش و تلاش و مهارت آموزی، در بخش دانش آموزی رشته ربات آتش نشانِ «جشنواره علمی ـ پژوهشی پژوهش‌سراهای کشور» از پس 163 رقیب خود در سطح ملی برآید و بر سکوی نائب قهرمانی کشور بایستد.
پارسا، دانش آموز پایه ششم ابتدایی پسرانه امام رضا(ع) واحد 2 است که بخش زیادی از داشته‌های امروزش را مدیون پیگیری والدین خود است. به گفته مادرش از همان 7 سالگی با دیدن استعداد پارسا، تمایل داشت بهره هوشی و جستجوگری پسرش را در زمینه‌های پژوهشی هدایت کند. پس از آشنایی با پژوهش‌سرای رباتیک در فضای مجازی، خیلی زود او را در آنجا نام‌نویسی کرد. 
آن زمان هم‌دوره‌‎ ای هایش، حداقل 5 سال از او بزرگتر بودند و به‌راحتی می‌توانستند از پس امور فنی مثل لحیم‌کاری برآیند ولی پارسا با وجود سن‌وسال کمی که داشت، از پسِ آموزش‌های عملی رباتیک و سپس الکترونیک برآمد. تا اینکه با شیوع کرونا، به‌ناچار این دوره‌های آموزشی نیز موقتاً تعطیل شد. 
اما از آنجایی که پارسا به رباتیک علاقه‌مند شده بود، منتظر مساعد شدن شرایط ننشست. او برخلاف برخی از همسن و سالانش، تهدید تعطیلی فضاهای آموزشی را به فرصتی برای رشد خود تبدیل کرد و انواع پیش نیازهای علمی و آموزشی ساخت ربات از جمله برنامه‌نویسی و کار با نرم افزارهای رایانه‌ای را در همین مدت دو ساله با استفاده از کلیپ‌های آموزشیِ فضای مجازی یاد گرفت. او تاکید دارد، اگر دانش آموزان آگاهی لازم را پیدا کنند، می‌توانند استفاده خیلی خوبی از ویدیوهای فضای مجازی برای ارتقای سطح مهارت‌های خود ببرند. 
او همچنین از یک دوره فشرده مهارت‎افزایی ساخت «ربات آتش‌نشان» پژوهش‌سرای امام رضا(ع) وابسته به بنیاد فرهنگی رضوی برای آمادگی بیشتر و شرکت در مسابقات پژوهش‌سراهای کشور استفاده کرده است. پهلوان تاکید می‌کند که شاید از ظاهر ربات‌ها به نظر نرسد، ولی هر کدام دشواری‌ها و پیچیدگی‌های خاص خود را دارند و جزئیات ساخت ربات‌های آتش نشان به خاطر ماهیت و کاربردهایش با ربات‌های جنگجو، امدادگر یا اسباب بازی‌های رباتیک‌محور تفاوت زیادی دارد. 
 

سختی زیادی کشیدم

وقتی از ماجرای طراحی و ساخت رباتش می‌پرسم با آب و تاب زیادی از مراحل سختی که پشت سر گذاشته برایم تعریف می‌کند: این ربات از نوع هوشمند است و به خاطر سنسورهای زیادی که باید برای انجام اهداف مختلف روی ربات فعال ‌کردم، سختی زیادی کشیدم. باید تاکید کنم که خلاقیت و ایده‌پردازی به خرج دادن و دانش‌افزایی در رشته‌های مختلف در ساخت ربات خیلی اهمیت داشت. مطمئنم که تعدادی از ابتکاراتی که من روی رباتم اجرا کردم تا حالا کسی انجام نداده و همین دلیل موفقیتم شد. 
به عنوان نمونه اشاره می‌کنم؛ ربات‌ها باید از روی یک مسیر معین به مقصد می‌رسید و معمولا دو سنسور برای تشخیص جهت‌ها روی کار سوار می‌کردند ولی من دیدم از پس گذشتن از پیچ‌های تند برنمی‌آید، بعد از کلی فکر کردن و امتحان ایده‌های مختلف، به ذهنم خطور کرد که دو سنسور دیگر را روی رباتم بستم و برای آنها الگوریتم متفاوتی برنامه‌ریزی کردم تا دقیق‌تر مسیریابی کند. 
یا در مرحله دیگری از اصلاحات، رباتم راه نمی‌رفت، به ذهنم خطور کرد که بر اساس قوانین فیزیک، خوب است که وزن یک طرف ربات را به سوی دیگر منتقل کنم تا با برقراری توازن، توان راه رفتن پیدا کند که خوشبختانه راه افتاد.  

آرزویم این است که...

از همان دوران کودکی که فیلم‌هایی از فعالیت‌های فضایی جهان دیده بود، دوست داشت که روزی دستی در فعالیت‌های فضایی داشته باشد. اما آرزوی امروزش این است که این رشته را در سال‌های آینده تا مرحله حضور در جشنواره بین المللی خوارزمی و در کنار آن، فعالیت در تحقیق و پژوهش رشته رباتیک دنبال کند. 
او به میوه شیرین آرزویش این طور اشاره می‌کند: چون به امور فنی و مهارتی خیلی علاقه دارم. دوست دارم روزی نتیجه تلاش‌هایم، در صنعت فضایی کشورم کاربرد پیدا کند و به رشد و درخشش ایران در میان کشورهای فضایی کمک کنم. 
مصاحبه: سارا صالحی