به مناسبت شهادت امام هادی(ع)، اثر «شبچراغ سامراء» در رواق کتاب حرم مطهر رضوی معرفی شد.
اثر «شبچراغ سامراء» در رواق کتاب حرم مطهر رضوی معرفی شد
به گزارش آستاننیوز، حجتالاسلام و المسلمین رضا وطن دوست، پژوهشگر بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی در آئین معرفی کتاب «شبچراغ سامراء» از جمله آثار بنیاد پژوهشهای اسلامی که شب گذشته در رواق کتاب صحن قدس حرم مطهر رضوی برگزار شد، گفت: این کتاب توسط محمدرضا سیبویه به عربی نگاشته شده و توسط محمد هادی باسخواه به زبان فارسی ترجمه شده است.
وی به شرح مختصری از آنچه در این کتاب آمده پرداخت و گفت: پدر ایشان امام جواد(ع) و مادر آن حضرت بانویی با فضیلت به نام سمانه مغربیه بودند. او بردهای بود از دیار روم و هموطن ماریه قبطیه همسر رسول خدا(ص) و نجمه خاتون مادر امام رضا(ع) بود که افتخار یافت به همسری امام جواد(ع) درآید و از ایشان صاحب فرزندی به نام علی النقی یعنی امام هادی(ع) و پسر دیگری به نام موسی شود.
این پژوهشگر ادامه داد: امام هادی(ع)، همنام و همکنیه امام اول علی بن ابی طالب(ع) هستند از همین رو نامشان علی و کنیهشان ابوالحسن است. آن حضرت افزون بر هادی و نقی، دارای القاب دیگری مانند ناصح، مرتضی، فقیه، نجیب، امین، طیب، رشید، شهید، عالم، خالص و متوکل نیز هستند که هر کدام از این القاب به بخشی از شخصیت آن حضرت اشاره دارد.
وی با بیان اینکه امام هادی(ع) دارای چهار پسر به نامهای محمد، حسن، حسین و جعفر بودند، گفت: هر امامی وظیفه داشت در زمان حیاتش تکلیف جانشین و امامت پس از خود را روشن کند. به همین دلیل امام جواد(ع) نیز در موارد عدیدهای و در حضور برخی از شیعیان، اقدام به معرفی امام هادی(ع) به عنوان امام بعد از خود کردند.
حجتالاسلام وطندوست اظهار کرد: دو زیارتنامه از امام هادی(ع) به یادگار مانده است، نخست زیارت غدیریه، وقتی که معتصم خلیفۀ وقت عباسی آن امام را به سامرا فراخواند، پیش از رفتن به سامرا به نجف رفتند و در کنار قبر امام علی این زیارت را قرائت فرمودند. این زیارتنامه که خطاب به امام علی بیان شده است دارای فرازهایی بلند و عمیق است که توانسته تا حدودی امام علی(ع) را معرفی کند.
وی اضافه کرد: زیارتنامه دیگری که از امام هادی(ع) به یادگار مانده است زیارتنامه جامعۀ کبیره است که یک دورۀ امام شناسی است. در اهمیت این زیارتنامه همین بس که تاکنون دهها شرح بر این زیارتنامه نوشته شده و کتاب «شرح ادب فنای مقربان» یکی از این شروح است که توسط آیت الله جوادی آملی و شاگردانش به نگارش در آمده است.