استشمام عطر دل انگیز شعبان در بهشت عاشقی

به گزارش آستان نیوز، این روزها مشهدالرضا(ع) مملو از زائران و مجاورانی است که از طلوع صبح خود را به حرم امام مهربانی‌ ها می‌رسانند تا اعیاد شعبانیه را در کنار مضجع شریف امام هشتم امام رضا(ع) جشن بگیرند.

صدای نقاره زنی و صوت دلنشین مداحان اهل بیت (ع) در کنار مزین شدن صحن های حرم مطهر به گل های معطر، کتیبه ها و چراغانی ها، حس شور و شعف در زائران و مجاوران حضرت (ع) را دو چندان کرده است.
 خادمان آستان مقدس امام رضا(ع) در حال فضا آرایی و تزئین این خطه بهشتی هستند تا شور و شعف زائران و مجاورانی که برای زیارت و شرکت در مراسم‌ های مذهبی به حرم مطهر مشرف می‌شوند، دوچندان شود. همچنین خادمان خدوم امام مهربانی در کنار این فضاسازی‌ ها، در قسمت های مختلف حرم مطهر و با رویی گشاده آماده هستند تا به زائران و مجاوران خدمت کنند.
حرم حضرت امام رضا(ع) در این روزها، پذیرای دلدادگان و عاشقان مکتب اهل بیت(ع) است که آمده‌اند تا ولادت پاره تن نبوی(ص)؛ حضرت ابا عبدالله الحسین(ع) امیر لحظات بی پایان نیایش، حضرت اباالفضل العباس(ع) ماه درخشان حیدری و امام سجاد(ع) زینت دهنده سجده گاه عاشقان را  به محضر حضرت علی ابن موسی الرضا(ع) تبریک گویند و صله خود را دریافت کنند.
عطر گل هایی که صحن و سرای حرم مطهر به آن آذین بندی شده با عطر معنوی حرم در ایام شعبانیه این حس را به آدمی می دهد که گویا بهار زودتر از موسم وارد مشهدالرضا(ع) شده است.
وقتی از درب باب الرضا(ع) وارد صحن پیامبر اعظم(ص) شدم پس از قرائت اذن دخول و دادن سلام به امام رئوف(ع) متوجه زائری شدم که هنگام خواندن اذن دخول از روی تابلوی نصب شده در صحن، مدام در حال گریه کردن بود. کمی منتظر ماندم تا اذن دخول را بخواند. به سمتش رفتم. حال و هوا و نیز علت گریه هایش را جویا شدم. از لهجه اش مشخص بود اهل جنوب کشور است. می گفت چند سالی است که قصد زیارت امام رضا(ع) را دارد اما هر بار مشکلی برایش پیش می آید و توفیق این سفر از او سلب می شود تا اینکه امسال و آن هم در ایام ولادت ائمه معصوم(ع) این توفیق نصیبش می شود.

از او درباره علت گریه اش که سوال کردم می گفت گریه ام به خاطر شادی و خوشحالی حضورم در حرم است چرا که خیال می کردم دیگر امام رضا(ع) روی خود را از من برگردانده اما وقتی در روزهای ولادت جد و عمویشان خودم را در حرم حاضر دیدم شوق و خوشحالی زیاد مرا به گریه واداشت.

همه ما وقتی به حرم امام رضا(ع) وارد می شویم، به واسطه احساس نیازی که داریم، روح بلندی پیدا می کنیم. احساس می کنیم ارتباط عمیق تری بین ما و امام همام(ع) ایجاد شده است و این ارتباط، آن قدر ساده و دلنشین برقرار می شود که ما به سرعت احساس سبکی می کنیم و این حس، حس بسیار دلنشین و خوبی است.

وارد رواق امام خمینی(ره) که شدم این حس و حال به خوبی در زائران مشهود بود. به سراغ یکی دیگر از زائران رفتم که به سمت ضریح ایستاده و مشغول صحبت کردن با امام رضا(ع) بود. فاطمه قربانی اهل بیرجند بود که هر ساله به همراه دوستان خود در یکی از مناسبت های مذهبی به پابوس امام رضا(ع) مشرف می شود؛ امسال هم تصمیم گرفته بود در ایام شعبانیه با تبریک ولادت امام حسین(ع)، حضرت ابوالفضل(ع) و امام سجاد(ع) عرض ارادتی به آقا علی بن موسی الرضا(ع) داشته باشد.

می گوید هر بار که به حرم حضرت علی بن موسی الرضا(ع) مشرف می شوم احساس خاصی دارم. فکر می کنم در یک قطعه از بهشت قرار گرفته ام و اصلا متوجه ازدحام جمعیت نمی شوم.  در حالی که اشک در چشمانش حلقه زده بود گفت: قبل از اینکه وارد حرم شوم احساس سنگینی عجیبی دارم که فکر می کنم به واسطه گناهانم باشد اما همین که از حرم خارج می شوم با امیدواری خاصی بیرون می آیم. احساس می کنم به واسطه امام(ع) گناهانم بخشیده شده است.

حس و حال خوبی داشت به طوریکه این احساس به من نیز منتقل شد. خداحافظی کردم و التماس دعا داشتم.

از رواق امام(ره) خارج شدم و به قصد زیارت ضریح مطهر وارد صحن آزادی شدم. ازدحام جمعیت باعث شد که نتوانم به راحتی وارد روضه رضوان شوم به همین خاطر در فاصله دورتر با مشاهده ضریح مطهر، دستانم به نشانه ارادت به حضرت(ع) به سمت ضریح قد کشید. ناخوداگاه چشم های آدمی با دیدن ضریح خود به خود می جوشند. احساس می کنی که این غریب تمام زائران خود را در آغوش مهربان خود می کشد چرا که تا می خواهی مشکلاتت را بگویی انگار که با خود هیچ نیاورده ای و تنها آمده ای.

در ایوان طلا به سراغ یکی دیگر از زائران که نامش فرزانه بود رفتم. او زائر ولی ساکن مشهدمقدس بود و در منطقه وکیل آباد سکونت داشت. سر صحبت را باز کردم و حس و حالش را جویا شدم. می گوید هروقت وارد حرم می شوم اولین خواسته ام سلامتی  و تعجیل در فرج آقا امام زمان(عج) است و اعیاد شعبانیه به ویژه میلاد حضرت مهدی(عج) که امام حاضر ماست فرصتی است تا روحیه انتظار و آماده شدن برای سربازی آقا(عج) را آن هم در چنین محیط معنوی تقویت کنیم.

او می گوید: حال و هوای حرم در ایام شعبان با سایر روزهای سال متفاوت است چرا که این ماه، ماه شادی ائمه(ع) است و نورانیت، معنویت و آرامش روحی خاصی در این روزها حکمفرماست و این حس و حال تاثیر زیادی در کیفیت زندگی فردی و اجتماعی دارد. 

چیدن مهرهای نماز روی یکدیگر ، دویدن روی فرش های قرمز رواق ها و سر سره بازی بر روی سنگ های مرمر و صاف صحن ها و دویدن در اطراف گلدان های جانمایی شده در حرم، بخشی از بازی های کودکانه است که نشان از شور و شوق آنان در ایام عید را دارد و این شعف، شادی و سرور را دو چندان می کند.

اگر روزی ات شود تا در کوچه پس کوچه های دل های شیفته  ولایت، قدم بگذاری و  دلت هوای حرم مولایت علی بن موسی الرضا (ع) را بکند، حاجی می شوی و ناخواسته در همان مکانی که نشسته ای، به حج فقرا می روی. آن هم سفری روحانی...

رضا جان! گلوی بغض کرده زائرانت، امروز به دنبال واژه ای است برای تبریک ولادت خاندانت.