تمرینِ عدالت برای فردای ظهور

باور به وجود مدام حجت خدا را در کلام عالم آل محمد چنین می خوانیم که "لوخلت الأرض طرفة عین من حجة لساخت بأهلها؛ اگر زمین [به اندازه] یک چشم برهم زدن از حجت خالی بماند، ساکنانش را در خود می‏برد." امام رضا علیه السلام با بیان این حقیقت به «سلیمان بن جعفر الحمیری» که می‏پرسد: آیا زمین از حجت خدا خالی می‏ماند، جواب سوالات مقدر در ذهن اهالی قرن های آینده را نیز می دهند. جوابی که به روشنی، امامت حضرت مهدی(ع) را امضا می گذارد. نمی شود زمین باشد و زمان باشد اما امام برای آن نباشد. حالا یک دوره در جلوت است و حضور و دیگر زمان در پس پرده و در غیبت. امام با کلام خویش، با اشارت های راهنمای خود، با تبیین شاخصه های بایسته، نگاه ها را به فردا توجه می دهد. به فرداهایی که امام را اگر نمی شود دید، باید دیده ها را شست. جان را برای زیارت پرورش داد. حضرت رضا(ع) در پاسخ حسین بن خالد، چنین می فرماید:" چهارمین از فرزندان من، فرزند سرور کنیزان، کسی است که خداوند به واسطه وی زمین را از هر ستمی پاک و از هر ظلمی پیراسته می‏سازد و او کسی است که مردم در ولادتش شک می‏کنند و او کسی است که پیش از خروجش غیبت می‏کند و آنگاه که خروج کند زمین به نورش [نور پروردگارش] روشن گردد و در میان مردم میزان عدالت را برقرار کند و هیچکس به دیگری ستم نکند واو کسی است که زمین برای او درهم پیچیده می‏شود و سایه‏ای برای او نباشد و او کسی است که از آسمان ندا کننده‏ای او را به نام ندا کند و به وی دعوت نماید به گونه‏ای که همه اهل زمین آن ندا را بشنوند، می‏گوید: «آگاه باشید که حجت خدا در کنار خانه خدا ظهور کرده است پس او را پیروی کنید که حق با او و در اوست» و این همان سخن خدای تعالی است که فرمود: «اگر بخواهیم از آسمان برایشان آیتی نازل می‏کنیم که در برابر آن به خضوع سر فرود آورند." امام با این کلام، هم شیوه ظهور را تعلیم می فرمایند و هم نتایج دولت کریمه را تبیین می فرمایند. نتایجی که امید را در جان ها زنده می کند. سر خط هایی که باید سرمشق زندگی و سرخطِ رفتار ما نیز باشد. عدالت، این طلایی ترین کلید واژه ای است که حضرت مهدی و عصر ظهور را بدان تعریف می کنند. حقیقتی که چون به واقعیت جامعه تبدیل شود، ظرفیت ها- بلااستثنا- شکوفا خواهد شد. برای همه این "خواهد شد" ها ما به عنوان باور مندان امامت یک تکلیف داریم به پهنه همه زندگی مان. تلاش هامان در ساحت عدالت باید سامان یابد. بی سر و سامانی این جهانِ "زاویرا"* شده، از این روست که به عدالت تن نمی دهد. امام زمان که بیاید، امر امامت چنان احیا خواهد شد که زندگی با شتاب به سمت حیات طیبه میل کند. مردمان نیز شامل دعای امام رضا خواهند شد که خطاب به مردمان همیشه فرمودند:" رحمت خدا بر کسی باد که دین و ولایت ما را زنده می کند. علوم ما را یاد گیرد و به مردم بیاموزد؛ زیرا مردم اگر حُسن و حقایق کلام ما را بدانند قطعا از ما پیروی خواهند کرد." امروز را به سرمشق رضوی، به فردا برسانیم فردای موعود همه وعده های امام را محقق شده خواهیم یافت. ان شاالله


*زاویرا، نام زندانی است که حضرت یوسف در آن گرفتار بود. اول زباله دانی کثیف بود با زندانیانی درنده خو. اما حضرت یوسف(ع) با رفتار خویش آنان را چنان تکان داد که زاویرا را تکان دادند. آن محبس از زباله دانی به جایگاه زندگی تبدیل شد و برخی از زندانیان چنان به راه اصلاح رفتند که به کارگزاران حکومت یوسف تبدیل شدند.
یادداشت ازغلامرضا بنی اسدی