تا رسیدن به لحظه‌های ناب تحویل و تحول، ساعاتی بیشتر نمانده است، ثانیه هایی که به دلشوره و قرار، صبر و تعجیل و اشک و لبخند می‌گذرد. درست آمیخته ای از تعارضات شیرین که تا لحظه آغاز سال نو ادامه دارد و هر زائری را با ذکر و دعا و آرزوهای سال آینده مشغول کرده است.

در شلوغی این ثانیه‌هایی که پرشتاب می‌گذرد، مشهد پرشورتر از ایام گذشته، مهیای میزبانی است از عاشقان علی ابن موسی الرضا(ع) که به شوق تبرک لحظه‌های تحویل سال و استجابت دعای این لحظات، طی طریق کرده و به مشهد آمده‌اند.

بسیار است سخن از بزرگان، که خدمت به زائر این آستان، کم از خدمت در بهشت و ملکوت نیست، درست مثل آقا محسن که خادم بارگاه رضوی است و در لحظه تحویل سال در یکی از کفشداری‌های حرم حضور دارد و به گفته خودش به دلیل ازدحام بسیار زیاد زمان تحویل سال، در ساعات اولیه صبح در حرم حاضر شده است تا هم دل به جلای زیارت شستشو بدهد و هم مهیای خدمت به زائران بارگاهش شود.

خادمی، بزرگ‌ترین افتخار زندگی‌ام

او که در بازار مشهد مغازه دار است، به گفته خودش ۴ سالی می‌شود که خادم حرم است و هر زمان که نوبت شیفتش برسد، با اشتیاق در محل خدمت حاضر می‌شود و خادمی حرم امام رضا(ع) را بزرگ‌ترین افتخار زندگی‌اش می‌داند.

امسال دومین سالی است که در این چند سال خدمتش، لحظه تحویل سال را در حرم می‌گذراند. همسر و فرزندانش هم از عصر به او در حرم ملحق می‌شوند.

آرزو دارد این خدمت ادامه داشته باشد و این بارگاه همیشه پذیرای حضورش باشد.

شفای خواهرزاده اش آرزوی لحظه تحویل سالش است، آرزویی که می‌گوید التماس استجابتش را از دعای زائران هم دنبال خواهد کرد.

تعلقی بدون جدایی...

چوب‌پر به دست مقابل سقاخانه صحن انقلاب ایستاده و به آرامی زائران را در مسیر تردد در حرم هدایت می‌کند.

آقای محمدپور می‌گوید: فلسفه حضور همه خادمان، خدمت به زائران است در حرم امام رضا(ع) و اصلا مکان خدمت هم تفاوتی ندارد که کجا باشد.

او که تجربه خدمت در بخش‌های مختلف حرم را دارد، ۸ سال است که خادم آقا است و سه سال در لحظات تحویل سال در حرم بوده است.

می‌گوید: حال و هوای حضور در حرم، آدم را اسیر این کار می‌کند، نوعی اسارت دل بخواهی است و خیلی زود هم به تعلقی بدون جدایی تبدیل می‌شود.

او ادامه می‌دهد: در این سال‌ها خیلی حال خوب دیده‌ام، زائرانی که انگار در دنیا حضور ندارند و غرق زیارت و حضور دل شده‌اند، زائرانی که آنقدر بی ریا اشک می‌ریزند که چاره‌ای برایم نمی‌ماند جز اینکه جلو بروم و التماس دعا بگویم. لحظه‌های تحویل سال، این اشک‌ها و این دست‌هایی که رو به گنبد و بارگاه به آسمان رفته است دیدنی تر از هر لحظه ای است. نوعی قبطه و هم ذات پنداری برای من می‌ماند و بس...

تحویل سال، خادم و زائر ندارد

علیرضا عسکری مسئول چند گروه خادم یاری در بخش فرش و ویلچر حرم است. یک مرتبه هم در لحظه تحویل سال در صحن انقلاب حضور داشته و از آن لحظه اینگونه صحبت می‌کند: اصلا قابل توصیف نیست، بسیار پربار و معنوی است. وقتی لحظه تحویل سال را اعلام کردند، همه دور و بری های من اشک می‌ریختند، دو خادم دیگر هم کنار من بودند، همدیگر را در آغوش گرفته و اشک می‌ریختیم. در آن لحظه اصلا خادم و زائر معنایی ندارد، همه یکی هستند و نیازمند عنایت امام رضا(ع) برای آغاز سالی خوش...