عشق معلمی به روایت آقای «خادم الرضا» 

به گزارش آستان نیوز، دوازدهم اردیبهشت ‎ماه، روز پاسداشت مقام «معلم» پای نقل خاطرات حمید خادم الرضا از معلمان بازنشسته مدارس امام رضا(ع) نشستیم که شرح گفته‌هایش را در ادامه خواهید خواند.
 

ماجرای معلم شدنم
ابتدا خودش را این طور معرفی کرد: بنده حقیر حمید خادم الرضا، متولد سال 1335 هستم؛ یعنی 66 ساله. در مقدس مشهد به دنیا آمدم و 42 سال است که معلمم. 
به وجه تسمیه شهرت خانوادگی‌شان اشاره کرد که اجداد و پدربزرگ‌هایشان، سرکشیک صحن‌وسرای امام هشتم بودند. با اینکه دوست داشت پاسدار شود، به درخواست مادرش نه گفت و معلم شد. در این باره تاکید می‌کند: شدم معلم ابتدایی و 19 سال در مدارس قوچان تدریس کردم. هر چه از برکات و ثمرات یک عمر معلمی دست آوردم، از دعای مادرم بود.
او سپس با ذکر روایتی ادامه داد: هر کس دوران کودکی و جوانی خوب و پر انرژی را پشت سر بگذارد، بزرگسالی خوبی خواهد داشت و با لحنی مطایبه‌آمیز ادامه داد: البته خوبی که در خودم نمی‌بینیم ولی کودکی و نوجوانی پرشوروهیجانی داشتم. به ورزش و مطالعه کتاب خیلی علاقه‌ داشتم. 
حرف به اینجا که رسید، به گنجه خاطرات دوران دبیرستانش سری زد و درباره معلمی که از او تاثیر گرفته گفت: ایام امتحانات آخر ثلث بود. آقای اشرف دبیر ریاضی ما به عنوان مراقب حضور داشت. در حین مراقبت، دست در جیب بردند و کتاب کوچکی درآوردند و شروع به مطالعه کردند. با این رفتارش، اثر عمیقی روی علاقه‌مندی‌ام به مطالعه گذاشت. 
یکی دیگر از رفتارهای اثرگذارشان روی بنده این بود؛ با اینکه معلم دروس ریاضی و فیزیک بودند، دقایقی بعد از اتمام هر کلاس، مسائل اعتقادی درس می‌دادند. وقتی معلم شدم، بین وقت دو کلاس، برای بچه‌ها احکام می‌گفتم، کتاب می‌خواندیم و با همدیگر به بحث و گفت‌وگو می‌پرداختیم.    
 

بهشت و جهنم معلم
خادم الرضا به اهمیت نقش معلم در کلاس اشاره کردو توضیح داد: بهشت و جهنم معلم توی کلاس است. بهشت معلم خوب، تربیت کردن یک انسان پاک و درست است؛ تفاوتی نمی‌کند کارگر، معلم، پزشک یا رئیس جمهور شود، همه از زیر دست معلم وارد جامعه می‌شوند. مهم این است که خدا و امام زمان(عج) از ما راضی باشند در غیر این صورت جهنم است. 
 

ارکان تربیت دینی
او به نکته دیگری هم اشاره داشت: باید اول مربی بشوی، بعد معلم. ابتدا باید بتوانی با روح شاگردت ارتباط برقرار کنی تا مفاهیمی را به او انتقال بدهی. منِ معلم که از هر لحاظ مشکلی دارم، می‌خواهم چه معجزه‌ای در کلاس بکنم؟ ارکان تربیت دینی در مرحله نخست، اولویت است، بعد تولی و دست آخر شریعت‌مداری است. در کنار ابعاد اعتقادی، قرائت و نیز قرآن آموزی بسیار حائز اهمیت است. استادان قرآنی مثل تدین و عابدزاده چه کردند که شخصیت‌های آن‌چنانی ساختند و تحویل جامعه دادند. باید نتیجه آموزه‌های ما، دانش آموزی اهل تدبر، تفکر، تحقیق و تلاش باشد.
تهیه و تنظیم: سارا صالحی