اینجا خودِ بهشت است

کانون شهید دباغی‌نژاد با مشارکت موکب امام رضا(ع) تبریز به پشتوانه نگاه نیک‌اندیشانه خیرین این شهر به سنت ایام و مناسبت‌های گذشته، در دهه کرامت هم به میدان خدمت افتخاری در حرم ملائک پاسبان رضوی قدم گذاشتند تا بار دیگر جلوه‌های زیبایی از میزبانی را خلق کنند. 
 

از حضور خادمیاران تا نیک‌اندیشی خیرین 

ساعت از 9 صبح گذشته است که به باغ رضوان در حدفاصل بست شیخ طوسی و بست شیخ طبرسی در داخل حرم مطهر می‌رسم. در میانه این باغ سرسبز، یکی از چهار چایخانه حضرت رضا(ع) قد علم کرده است و در آن خادمانی سبزپوش و پرانرژی در حال خدمت هستند؛ خادمانی از خطه آذربایجان. در این سوی چایخانه نیز زائران و مجاوران در دو بخش خواهران و برادران در صفوف منظم ایستاده‌اند تا مهمان شوند به استکان چایی متبرک. در میان تب و تاب این خدمت و میزبانی، سراغ مسئول خادمان را می‌گیرم. مردی سن و سال‌دار که لباس سفید خادمیاران بخش صندلی چرخدار حرم مطهر را بر تن دارد، از چایخانه خارج می‌شود. او خودش را محمد تاریوردی‌زاده مدیر کانون شهید دباغی‌نژاد تبریز معرفی می‌کند و می‌گوید: حدود 60 نفر از خادمیاران و یاوران رضوی این کانون به همراه جمعی از اعضای موکب امام رضا(ع) تبریز با مشارکت خیرین، از ششم تا نهم خرداد 1402 به مدت چهار روز در شیفت صبح از ساعت حدود 5 تا اذان ظهر ارائه خدمات در این چایخانه حضرت را برعهده دارند. علاوه بر چای، کیک و شکلات‌های اهدایی تبریزی در این چایخانه به مناسبت فرارسیدن میلاد حضرت رضا(ع) توزیع می‌شود. 
 

عاشقانه، برای هر نوع خدمت

تاریوردی‌زاده می‌افزاید: دهه کرامت سال گذشته برای نخستین بار امکان خدمت در چایخانه حضرت نصیبمان شد. پس از آن نیز دو بار دیگر در مناسبت‌های دهه آخر صفر و نیمه شعبان در این آستان مقدس خدمات‌رسانی داشتیم. 
او تصریح می‌کند: عشق و علاقه‌ای که اعضای کانون ما به خدمت در این صحن و سرا دارند، وصف‌نشدنی است. نوع خدمت هم برایشان فرق نمی‌کند. یک جورایی برای خدمت با یکدیگر در رقابت هستند. هر کسی هم که قسمت نشد همراه و یاور ما شود، دلش اینجاست.
 

عاشقی پیر و جوان نمی‌شناسد

محو تماشای سماورها و کتری‌های بزرگ داخل چایخانه هستم که علی ساریخانی وحید، جوان بیست و پنج ساله تبریزی را به من معرفی می‌کنند. او فرزند مؤسس موکب و آشپزخانه امام رضا(ع) تبریز و سرباز وظیفه است که به عشق همراهی موکب و خدمت در مشهدالرضا، چند روزی مرخصی گرفته است.  این جوان متدین با اشاره بر اینکه حدود هفت سال است توفیق خادمیاری این آستان مقدس را دارد، می‌گوید: کل زندگیم را مدیون آقا امام رضا(ع) هستم. همین که توانستم خادمیار ایشان شوم برایم مثل معجزه است. دهه کرامت امسال هم سومین بار است سعادت خدمت در چایخانه نصیبم شده است.  
او روایت‌های فراموش‌نشدنی از زائران و حس و حالشان در چایخانه‌ها دارد چنان‌که بیان می‌کند: زائران نگاه خاصی به چای متبرک حضرت دارند. به طور نمونه وقتی به زائری گفتیم اجازه دادن چای و شکر خشک چایخانه را به زائران نداریم و فقط چای شیرین در استکان‌ها توزیع می‌کنیم از ما خواست تا استکان لب‌پریده ای که می‌خواهیم از چرخه استفاده خارج کنیم، به او بدهیم تا وقتی به شهرش بازگشت، در آن به بیمارش آب و دارو دهد. 
 

تجلی خدمت به عنایت آقا

صندلی‌های اطراف چایخانه از زائرانی  اقوام و ملیت‌های مختلف پر و خالی می‌شوند. یکی لباس بلوچی بر تن دارد و دیگری انگار عرب‌زبان است. در این میان پای صحبت‌های محمد محمدی حقرو، یکی دیگر از خادمیاران این چایخانه می‌نشینم که دو سال است لباس خادمیار رضوی را بر تن می‌کند. او پنجاه و هفت ساله و از تولیدکنندگان کفش تبریز است که به گفته خودش، مغازه‌اش را به عشق خدمت بسته و با دیگر اعضای موکب راهی مشهد شده است. 
از محمدی حقرو درباره حس خدمت در جوار مضجع شریف حضرت رضا(ع) می‌پرسم. او با صدایی بغض‌آلود پاسخ می‌دهد: فقط از عنایت آقاست که می‌توانم به پابوسی ایشان بیایم و خدمتگزارشان باشم.

این خادمیار تبریزی می‌افزاید: دوست و آشنا که می‌شنوند برای خادمیاری حرم قرار است بیایم، سفره دلشان را برایم باز می‌کنند و از حاجت و نیازهایشان می‌گویند. تعداد ملتمس‌کننده‌ها بسیار زیاد است؛ واقعا اینجا خود بهشت است.

 
دلگرمیم به دعای زائران

در ادامه سرک کشیدن در حال و هوای خادمان، خانمی را می بینم که سبدی را از چایخانه گرفته تا استکان‌های خالی زائران را جمع کند. از او نیتش را می‌پرسم، می‌گوید: مشهدی هستم و هر وقت حرم زیارت می‌آیم، دوست دارم به زائران خدمت کنم. کمی آن‌طرف‌تر بانوی جوانی در حال گرفتن سلفی با استکان چایش است. او اهل جهرم است و به گفته خودش می‌خواهد با این عکس یادگاری، خاطره حضورش را در چایخانه حضرت برای همیشه ماندگار کند. در این میان به سراغ یکی دیگر از خادمیاران تبریزی چایخانه می‌روم. او محمود فرامرزی، چهل ساله و استاد دانشگاه است. این خادمیار بیان می‌‌کند: حضرت رضا(ع) گوشه چشمی به ما کرده‌اند که افتخار خادمی حرم ایشان نصیبمان شده است. 
او با اشاره بر اینکه تاکنون چندین بار قسمتش شده و برای خدمت به مشهد مشرف شده است، می‌گوید: زائران در دهه کرامت حال و هوای متفاوتی دارند، از این رو خدمت در این ایام هم حس متفاوتی دارد. به خصوص که هر چه به سالروز ولادت حضرت نزدیک‌تر می‌شویم بر تعداد زائران هم افزوده می‌شود. خیلی خوشحالم که در این جمع هستم. بی‌شک دعای خیر زائران همیشه مایه دلگرمی ما خادمان است.