چند روزی میشود، وسط راهرو اصلی مدرسه جا خوش کرده و کنجکاوی دانش آموزان را به خود جلب میکند. موتور یک پیکان است که در انتظار یک ماجراجویی آموزشی جدید است.
ماجراهای علمی و مهارتی در مدرسه امام رضا(ع)
به گزارش آستان نیوز، خیلی وقت است که ماجراهای علمی و مهارتی جزئی از فرایند آموزشی ابتدایی پسرانه امام رضا(ع) واحد 8 شده است چون مفهوم آموزش در این مدرسه فراتر از کتاب و کلاس تعریف شده و جست وجو، ماجراجویی و بیشتر دانستن به یک اتفاق جذاب برای دانش آموزان و معلمان تبدیل شده است.
پل زدن بین دانستن و توانستن
مجید ناجی مدیر مدرسه میگوید: تربیت نسل در کشورمان به بازتولید نیروهای کارمندی منتهی شده که تبعات خسارتبارش دامنگیر سیستم اداری ما شده است. بنابراین در نظام آموزشی این مدرسه بنای همه برنامهها بر این ایده گذاشته شده که با رشد استعدادها و مهارتهای عملی، دانش آموز به خودباوری و احساس توانستن برسد تا در آینده کارآفرین باشد.
این دلیل برپایی انواع کارگاههای مهارتی و آموزشی ابتدایی واحد 8 امام رضا(ع) است تا دانش آموز در طول دوران تحصیل با مفاهیم مقدماتی و کاربردهای رشتههای مکانیک، الکترونیک و کامپیوتر از طریق ساخت مدلهای اولیه ربات کنترلی، پهپاد، دستگاه CNC، موتور خودرو و... آشنا شود.
او اضافه میکند: ما در جریان این فرایند، به دلیل پیچیدگی موضوعات، به روش مهندسی معکوس برای آموزش دادن بچهها لوازم و ابزارهای مقدماتی از جمله بردهای الکترونیکی را فراهم میکنیم تا با انگیختگی لازم، راحتتر خود را در آموختن یک مهارت و ساخت و تولید یک دستگاه دخیل کنند.
به عنوان نمونه، یک مدل آماده و نحوه ساخت پهپاد به دانش آموزان توضیح داده شد، چند روز بعد یک دانش آموز با هزینه شخصی اقدام به ساخت یک مدل ساده پهپاد کرد. همچنین با تهیه لوازم مورد نیاز ساخت ربات فوتبالیست در مدرسه، دانش آموزان مشارکت نشان دادند و 8 ربات ساخته شد. سپس با تشکیل تیم، مسابقات رباتیک نیز در مدرسه برگزار شد.
ناجی بر این باور است، با اجرای این دست کارگاهها و دست زدن دانش آموزان به ساختن و تجربه کردن، ابهام و ناشناختگی عرصههای فنی و علمی، از اوان کودکی در ذهن بچهها میشکند و با مشارکت در فعالیتهای ساده به جای مصرفگرایی، تولیدکننده تربیت میشوند، به این ترتیب برای ورود به حوزههای دانش بنیان و صنعتی آماده میشوند. حتی اگر پزشک، مهندس و یا کارمند شدند، صاحب مهارت هستند. او معتقد است مدرسه جای درس خواندن با تعاریف رایج نیست؛ جایی برای احساس نیاز به دانستن است.
مهارتورزی از ماشین باطریدار تا خودرو پرنده!
محمدطه قنبرزاده تازه کلاس پنجم را تمام کرده و به قول خودش، میرود کلاس ششم. ولی با کمک دورههای مدرسه، گامهای بلندی را برای آیندهاش برداشته است.
از دانش آموزان فعال در تیم رباتیک فوتبالیست مدرسه است که از ساخت ماشین دستساز با باتری، مهارتورزی را شروع کرده و پلهپله به رشد امروزش رسیده است تا جایی که با کمک پدرش که از الکترونیک سررشته دارد و راهنماییهای امیرحسین آسوده معاون آموزشی مدرسه و نیز صرف هزینه 700 هزار تومانی دست به ساخت پهپاد زد. با این حال چند بار تأکید میکند، بیشتر کار را با جست وجو در اینترنت و تلاش فردی انجام داده است.
محمدطه اضافه میکند: میخواهم در رشته مهندسی مکاترونیک دانشگاه صنعتی شریف تحصیل کنم و اگر نتوانستم به دانشگاه بروم، حداقل میتوانم مغازه الکتریکی بزنم و یا مکانیک شوم. ولی به ثبت اختراع هم فکر میکنم، دوست دارم یک ماشین بسازم که هم با چرخ حرکت کند و هم با انرژی خورشیدی پرواز کند!
تقویت کنجکاوی و جست وجوگری
سیدمحمدمهدی نظری هم دانش آموز پایه پنجمی است و ماجرای مهارتآموزی خود را برایمان تعریف میکند: توی کانال مدرسه، تبلیغ دوره آموزشی اسکرچ را گذاشتند و گفتند با یادگیری آن میتوانیم بازیهای متنوعی بسازیم، علاقهمند شدم در آن شرکت کنم. با شنیدن اسم برنامه کنجکاو شدم در فضای مجازی ویدیوی آموزشی دانلود کنم و زودتر با آن آشنا شوم.
او ادامه میدهد: با چند ویدیو نرم افزار را یاد گرفتم و به آقای ناجی پیشنهاد دادم آموزش بچهها در کلاس اسکرچ را به من بسپرند که موافقت کردند و تا حالا به حدود 40 نفر یاد دادم. او به کاربردهای پر دامنه این برنامه اشاره میکند و اضافه میکند: با این برنامه میتوان به رباتها و پهپادها کد داد و همین طور بازیهای متنوع و پیشرفتهای ساخت.
چند وقت بعد با دیدن مشکل دانش آموزان در پیدا کردن کتاب در قفسههای کتابخانه، به ذهنش میرسد که از این برنامه برای نوشتن برنامهای برای رفع این کمبود استفاده کند: نام همه کتابهای کتابخانه در برنامه من ذکر شده و کاربر با چند کلیک میفهمد کتاب مورد نظرش هست یا نه، کجاست، شماره کتاب و ردیف قفسه چند است.
شرط دریافت تقدیرنامه!
سیدعرفان رضوی یکی از دانش آموزان سال ششمی مدرسه را رابط آموزشی این طور معرفی میکند: او از دانش آموزان باهوش و مستعد مدرسه است که توانسته ۴۵ تقدیر نامه مهارتی و آموزشی دریافت کند. از عرفان پرسیدم؛ وقتی گواهی پایان دوره و تقدیرنامه را به همه شرکت کنندگان ارائه میکنند، تعداد زیادش ارزش خاصی دارد؟ در جواب گفت: بله. چون به هر کسی که شرکت کنه، تقدیرنامه نمیدن. کسی که از امتحان عملی موفق بیرون بیاد و آن مهارت را عملاً یاد گرفته باشه، تقدیر میشه.
به شروع ماجرای فراگیری مهارتهای مختلف در قالب کارگاههای مدرسه اشاره کرد: از ابتدایی تو این مدرسه بودم و کارگاههای مختلفی رو گذروندم؛ شمع سازی، قلم زنی، سنگتراشی، آموزش نرم افزارهای کامپیوتری و چند تا کلاس دیگه. در سالهای بالاتر کلاسهایی مثل رباتیک و پهپاد گذاشتند که با مقدمات ساختشون آشنا شدیم. یاد گرفتن رباتیک فواید زیادی برای خودمون و کشور داره. چون انواع استفادهها از رباتیک میشه. ربات زندهیاب هست، ربات تخریبسنج وجود داره، همین طور رباتهای نبردی و امنیتی داریم. میتونیم در دانشگاه در رشتههای هوش مصنوعی و نرم افزار و مسابقات رباتیک شرکت کنیم.
مدیر مدرسه یادآور میشود که بزودی با شروع فصل تابستان، کلاسهای اوقات فراغت مدرسه فعال میشود و در کنار کلاسهای ورزشی شنا و فوتبال، دورههای مهارتمحوری نظیر آموزش ربات تعقیب خط و فوتبالیست، ساخت پهپاد و آشنایی با موتور خودرو به صورت کاملاً رایگان آموزش داده میشود.
گزارش از سارا صالحی