تاریخ 500 ساله «نقاره‌نوازی» در بارگاه امام رئوف(ع)

به گزارش آستان نیوز، نقاره‌نوازی، از جمله مراسم‌های قدیمی حرم مطهر رضوی است که همچنان نوای گوش‌نواز آن به گوش زائران و مجاوران این بارگاه ملکوتی به ویژه در سالروز میلاد حضرت رضا(ع) می‌رسد. البته تاریخ دقیق ایجاد نقاره‌خانه در بارگاه ملکوتی امام رضا(ع) مشخص نیست و تنها براساس اشاره‌ای که در کتاب «مهمان‌‌نامه بخارا» شده است می‌توان گفت در سده دهم هجری قمری یعنی نزدیک به پنج قرن پیش، نقاره‌زنی در حرم مطهر انجام می‌شده است. قدیمی‌ترین سندی که در آرشیو اسناد آستان قدس رضوی مرتبط با نقاره‌نوازی در حرم مطهر وجود دارد، مربوط به سال 1011 هجری قمری است که سند «پرداخت مواجب به درویش حاجی محمد طبال (کوسچی)» است.
 

نقاره‌خانه با شکل‌گیری تشکیلات اداری آستان قدس رضوی در دوره صفویه به منزله یکی از بیوتات آستان قدس به فعالیت خود ادامه داده است، چنان‌که نقاره‌خانه در این دوره با استفاده از 12 نفر نقاره‌چی و یک نفر مهتر، وظایف خود را انجام داده است. 
اسناد مرتبط با نقاره‌زنی نیز مرتبط با هزینه‌های پرداخت حقوق به کارکنان، تأمین سوخت نقاره‌خانه و تعمیر وسایل و تجهیزات آن است. البته نوع سوخت مشخص نیست و با اطمینان نمی‌توان درباره استفاده آن در روشنایی یا گرم کردن نقاره‌خانه در ساعت‌های مختلف شبانه‌روز و فصل‌های متفاوت سال سخن گفت، اما در مورد تعمیر وسایل می‌توان از اسناد صورت هزینه‌های تهیه خام گاوه(پوست گاو) برای تعمیر نقاره‌ها و مرمت کرناهای سرکار نام برد. برای این کار، هر ساله مبلغی به مهتر نقاره‌خانه که رئیس نقاره‌چیان بوده، پرداخت شده است.