موسم عزای سالار شهیدان رسید تا ایران دوباره به سوگ بنشیند و اشک ماتم بر غربت سید و سالار شهیدان بریزد. روایت محرم، دوباره آغاز شد تا قصه شیدایی، نقل شهر و خیابان شود. میان تمام سیاه پوشی های شهر، بارگاه منور رضوی نیز با اذن عزا از حضرت ثامن الحجج(ع) دوباره سیاه پوش شد تا ردای سیاه بر بلندای گنبد و گلدسته سلطان خراسان افراشته شود.
اذن عزای سالار شهیدان در شهر شهادت
بعد از نقاره های صبح که آخرین نقاره نوازی پیش از آغاز ماه محرم بود و زائران زیادی را مجذوب خود کرده بود، حالا زائران و مجاوران از ساعاتی قبل چشم به آسمان دوخته اند تا به رسم ادب، اذن عزا بگیرند از صاحب این آستان و سلطان این سرزمین، حضرت شمس الشموس(ع)...
میان سرهای رو به آسمان، اشک های التماس و دست های ملتمس دعا تماشا دارد. زائر و مجاور، با اذن از آستان امام رضا(ع) به میزبانی ابتهال خوانی آوای معروف «حب الحسین» رفته اند.
میان حال دگرگون شده زائر و مجاور، خادمان، صبورانه و آرام به بالای پشت بام می روند تا بساط تعویض پرچم را آماده کنند.
السلام علی الرضیع الصغیر، ألسَّلامُ عَلى مَنْ دَفَنَهُ أَهْـلُ الْقُرى، یا حسین، لبیک یا حسین، کتیبه های بزرگی است که قرار است در صحن و سرای رضوی نصب شود.
با نوای نوحه خوانی مداحان، میان اشک های زائران و مجاوران، خادمانی که مسیر پشت بام حرم مطهر را تا رسیدن به گنبد رفیع امام مهربانی ها پشت سر گذاشته اند نصب پارچه نوشته های بزرگ عزا را آغاز می کنند تا محرم الحرام با اذن عزای ثامن الحجج(ع) در مشهد الرضا آغاز شود.