دکتر موسی دانش، همزمان با شهادت امام زین العابدین(ع) در گفتگو با خبرنگار آستان نیوز، به شیوه راهبردی این امام برای حفظ تشیع اشاره کرد و گفت: زندگی امام سجاد(ع) منحصر به زهد و عبادت نبود و سیاست را هم شامل می‌شد؛ چرا که سیاست جزئی جدا نشدنی از امامت است و از همین رو پس از واقعه کربلا بخش مهم زندگی امام سجاد(ع) سیاسی بود. 
وی ابراز کرد: در سیره امام سجاد(ع) از همان آغاز صفحاتی از مبارزات آشکار را شاهد هستیم. به عنوان نمونه حضور آن حضرت در کربلا، مواضع ایشان در سخنرانی‌هایی که در دوران اسارت ایراد کرد و برنامه‌ریزی‌هایش هنگام رسیدن به مدینه، سه محور مهم در سیره و زندگی امام سجاد(ع) به شمار می‌روند که باید درباره هر کدام از آن‌ها اندیشید. 
این پژوهشگر تصریح کرد: امام سجاد(ع) در کربلا کنار پدر بزرگوارش سیدالشهدا(ع) با هدف مبارزه حضور داشت. در کهن‌ترین متن روایت شده از اهل بیت(ع) اسامی افرادی که با امام حسین(ع) در کربلا حضور داشته‌اند ذکر شده است. در کتاب "تسمیه من قتل مع الحسین من اهل بیته و شیعته" آمده است: «علی بن الحسین بیمار بود و در حالی که زخمی شده بود، از صحنه جنگ بیرون برده شد. او در پاره‌ای از نبرد حضور داشت. خداوند از وی دفاع کرد و او به همراه زنان به اسارت گرفته شد».
وی ادامه داد: به خاک و خون افتادن امام حسین(ع) در کربلا، رویداد تاریخی بزرگی بود که به آشکار شدن جامعه شیعی و ظهور آن همانند فرقه‌ای برجسته و برخوردار از اصول سیاسی و شیوه دینی، بیشتر از آنچه در دوران امام علی(ع) و پیش از او بود منجر شد و امام سجاد(ع) وارث رهبری شیعیان منتقم آن شد. 
 

امام سجاد(ع) حقانیت دین را به نمایش گذاشت
دانش افزود: شجاعت امام چهارم شیعیان در دوران اسارت در کوفه و شام از لحاظ سیاسی، کمتر از شجاعت در میدان نبرد نبود. او که آن فجایع را دیده بود و مصیبت آن همه شهید را بر دل داشت، چنان مواضع شجاعانه‌ و قهرمانانه‌ای در پیش گرفت که توانست حقانیت دین را به نمایش بگذارد و نقش دیگری از مبارزه را ایفا کند. 
وی خاطر نشان کرد: امام سجاد(ع) با بیان و بلاغتی معجزه‌آسا حق را آشکار و به روشنی حجت را بر همگان تمام و نیرنگ حاکمان ستمگر را برملا کرد و پرده از روی فساد، ستمگری و انحرافشان از اسلام برداشت.  امام سجاد(ع) شاهد نبرد کربلا بود و تمامی صحنه‌های آن فاجعه را از آغاز تا پایان به چشم دیده بود. 
 

امام سجاد(ع) گنجینه‌ای سرشار از تمام رشته‌های علوم الهی بود
این پژوهشگر اظهار کرد: آن حضرت گنجینه‌ای سرشار از تمام رشته‌های علوم الهی بود. او در عقیده، حقوق، اخلاق، عرفان و حتی در رفتار، شیوه و سنت، نمونه کامل اسلام به شمار می‌رفت. ایشان سخنگوی قرآن و مفسر زنده آیات الهی بود و به همین دلیل وجودش در آن جامعه وحشتناک و قحطی‌زده برای اسلام، سودبخش و برای مسلمانان امیدوارکننده بود. 
وی افزود: امام زین‌العابدین(ع) برای دشمنان اسلام از هزاران شمشیر ترسناک‌تر بود و خواب راحت را از چشمان آنان ربوده بود زیرا بقای اسلام به بقای اندیشه‌ها و ارزش‌هایش بستگی داشت و دشمنان در تلاش‌های خود بر ضد اسلام، تنها همان اندیشه‌ها و ارزش‌ها را نشانه گرفته بودند. بدون تردید هرگاه شخصیتی همانند امام سجاد(ع) در صحنه حضور داشت، بزرگ‌ترین سد در برابر کوشش‌های دشمنان بود. 
به گفته وی ادامه و به ثمر رساندن اهداف و پیامدهای واقعه کربلا، سرپرستی خانواده رنج‌دیده و انجام مسئولیت الهی و تاریخی امامت تنها بخشی از مسئولیت‌های آن حضرت بود. سیدالساجدین(ع) به تنهایی تمامی این مسئولیت‌ها را بر دوش کشید و به برکت حکمت و اندیشه‌اش به بهترین شکل از عهده آن‌ها برآمد. 
دانش ادامه داد: علاوه بر این موارد امام سجاد(ع) در آن دوران خفقان برای شیعیان با اصحاب خاص خود، کادرسازی انجام داد. آن حضرت در دوران ۳۵ساله امامت خود زحمات بسیاری کشید تا جایی که وقتی در سال ۹۵ هجری قمری حضرت(ع) به شهادت رسید،  اگر سیاست‌های امام سجاد(ع) و کادرسازی ایشان نبود، تشیع پس از کربلا نابود می‌شد و این مهم از برکات امامت، جهاد و تلاش چهارمین امام شیعیان است.