به گزارش آستان نیوز، کارگاه نخست توسط میلاد دخانچی دکتری مطالعات فرهنگی و فعال رسانه‌ای با موضوع «شناخت دنیای نوجوان» ارائه شد. وی ابتدا با طرح سوالی درخصوص تفاوت های نسل نوجوان ۱۰ سال قبل با نوجوانان کنونی از جمع حاضر و دریافت پاسخ‎های آنها، گفت: نسل نوجوان امروز فردگراتر، هوشمندتر، چندوجهی‌نگر، وابسته‎تر به مادر، خانواده گریزتر و پذیرش بیشتر از گروه هم‌سالان، کم شدن اصالت خانواده در تربیت در جدال بین سنت و مدرنیته، تمرکز بر فضای مجازی با تمرکز کمتر و واقع‌نگرتر و کم حوصله‌تر، دارای مهارت نه‌گفتن بیشتر به جامعه، هستند. 
وی با تاکید بر رابطه و تاثیر و تاثر دوسویه ذهنیت و عینیت برای شناخت درست‌تر واقعیت جهان پیرامون، اظهار کرد: تا جهان ذهنی خودمان را با دنیای نوجوانی به درستی تطبیق ندهیم، از واقعیت نسل نوجوان دور خواهیم ماند. برخلاف نگاه نظریه پردازان غرب در گذشته که انسان در جایگاه ابژه بود و به جهان طبیعت به عنوان محور و سوژه می‌نگریست، امروز در دورانی زندگی می‌کنیم که انسان‌ها خود را سوژه و مرکز عالم تصور می‌کنند و همه را ابژه و سایرین تعریف می‌کنند و این دستیابی به شناخت را دشوارتر می‌کند.‌
 

شناخت جهان نوجوانی در دوران جدید 

به گفته دخانچی، در وضعیت پست مدرن که با تشکیک عقل بشری و فرو ریختن جایگاه تاریخی عقل روبرو هستیم، نوجوانان «نسل زد» مخلوق این دوران هستند. این نسل ویژگی‌های برجسته‌ای دارد؛ نگاه نسبی‌گرا به جهان پیرامون، به‌شدت نتیجه‌گرا و واقع‌گرا هستند. مضطرب‌اند ولی با استفاده از فضای مجازی توانایی پنهان کردن آن را دارد. در حوزه اعتقادات دین‌گریز نیستند، نیاز به استدلال و راهنما برای انتخاب مسیر دارد. به‌شدت تکثرگرا هستند و نگرش دوقطبی‌ در آنها پر رنگ‌تر است. همچنین میل به محوریت دارند ولی تمایلی به تلاش و پیگیری ندارد.‌
 

هدف تعلیم و تربیت در راستای رسالت انبیا 

وی در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به نظریه رابینسون ابراز کرد: بر اساس نظریه رابینسون: «ساختارها منطق خودشان را می‌سازند»، پس باید به ساختارهای مدرسه که برگرفته از ساختار نظامند ارتش، بیمارستان و زندان است، شک کنیم که منطق و رفتارهای خود را دیکته می‌کند. 
این فعال رسانه ای تاکید کرد: پروژه انبیا، کشف نیروهای پنهان عقول بوده و خواهد بود. پیامبران در نهایت صلابت و وقار و به‌دور از نظرات بدخواهان و دوستداران‌ بشر را هدایت می‎کنند. از این رو، غایت آموزش و پرورش نیز اکتشاف استعدادهای نسل نوجوان و به بروز و ظهور رساندن توانایی‌های پنهان دانش آموزان است، چرا که یادگیری در ساختارهای ارتش‌مانند، عقیم و ناکارآمد می‌ماند. 
وی تصریح کرد: مربیان و فعالان حوزه تعلیم و تربیت که در این مسیر قدم برمی‌دارند، به میزانی که نسبت به این ساختارهای فاقد انعطاف و نظامند آگاهی پیدا ‌کنند، می‌توانند جهت تعلیم و تربیت را به نفع ارزش‌های فرهنگی خود تغییر دهند. 

به عوامل امیدآفرین در امور تربیتی باید ضریب بیشتری داد

دومین کارگاه با ارائه دکتر فریدالدین حداد عادل حول محور «کشف و ایجاد امید در دانش آموزان» برگزار شد. وی با بیان اینکه باید نسل آینده‌ را امیدوار تربیت کرد، اظهار کرد: با وجود اهمیت ملاک‌های آموزشی و نمره گرفتن، باید محوریت را به افزودن عوامل امیدآفرین در امور تربیتی داد. راه حل مواجهه با نوجوان نسل جدید، کار گروهی و تخصصی عمل کردن است.  
مدیر مدارس فرهنگ تهران با ارائه تعاریفی از امید و آرزو بیان کرد: ریک اسنایدر صاحب نظریه «امیدواری» در تعریفی گفته: «امید» انتظار مثبت برای دستیابی به هدف است؛ افکار در ذهن ماست و هدفمند ما را به جلو می‌راند.‌ اما «آرزو» خیال و تصور ذهنی در مورد یک عمل است.‌ اسنایدر دو نوع تفکر را طبقه‌بندی کرده است؛ تفکر راهبردی که فرد می‌داند به چه هدف و مقصودی می‌خواهد برسد و در تفکر عاملی، فرد می‌داند که می‌تواند مسئله را حل کند و به مقصود مورد نظرش برسد.‌
این فعال حوزه تعلیم و تربیت در بخش دیگری از سخنانش با بیان دو سوال مطرح، ادامه داد: دو محور حائز اهمیت این است که اولا چطور بدانیم که دانش آموز ما می‌تواند امیدوار باشد و به سمت امید حرکت کند؟ و از کجا بدانیم که او عامل تحرک است یا طرح و برنامه‌ای عمل می‌کند؟ همچنین مربی و معلم در مسیر شناسایی امید و آرزوهای نوجوانان باید او را طوری راهنمایی کند که متوجه شود راه را درست انتخاب کرده و یا به انحراف رفته است، نیز امید و آرزویش مناسب او هست یا نه.