فعالیت‌های مرکز نسخ خطی حرم رضوی در حفظ تراث شیعی قابل تقدیر است 

آیت الله محمدمهدی شب زنده‌دار در حاشیه برگزاری مدرسه تابستانی طلاب در حرم مطهر امام رضا(ع) در بازدید از مرکز نسخ خطی کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی در گفت‌وگو با آستان نیوز اظهار کرد: اگرچه کتابخانه‌های‌ آیت‌الله العظمی مرعشی نجفی در قم، ملی و مجلس شورای اسلامی نیز دارای آثار خطی نفیسی هستند، اما به نظر می‌رسد منابع کتابخانه این آستان مقدس کامل‌تر و جامع‌تر است. 
وی ادامه داد: البته از کتابخانه‌ای که منتسب به بارگاه ملکوتی حضرت رضا(ع) است چنین انتظاری نیز باید داشت به ویژه که این کتابخانه از قرون متمادی مورد عنایت علما و دلدادگان ائمه اطهار(ع) در داخل و خارج کشور بوده است.
 شب زنده‌دار گفت: بی‌تردید مرکز نسخ خطی آستان قدس رضوی، خزانه بسیار ارزشمندی برای حفظ تشیع و اثبات استمرار این سلسله تا عهد رسول اکرم(ص) است. در واقع شیعه امری نیست که در دوره‌هایی همچون صفویه شکل گرفته باشد. از این رو حفظ این تراث علاوه بر اهمیت آن به عنوان یکی از خزائن کشور، برای جهان اسلام نیز بسیار مهم است. 
وی افزود: امیدوارم تمام مسئولان و دست‌اندرکارانی که در حفظ و نشر این آثار اهتمام می‌ورزند و مسیر را برای استفاده پژوهشگران و علاقه‌مندان از این آثار هموار می‌کنند، روز به روز در این مسیر رشد و پیشرفت کنند.
 

اهمیت قرآن‌های منسوب به دست‌خط مبارک ائمه اطهار(ع)
این عضو فقهای شورای نگهبان، بخش مربوط به قرآن‌های منسوب به دست‌خط مبارک ائمه اطهار(ع) را مهمترین بخش مرکز نسخ خطی کتابخانه مرکزی حرم مطهر رضوی دانست و بیان کرد: این آثار به گواهی علما و بزرگانی چون شیخ بهایی مزین بود. 
وی ادامه داد: به طور مثال، قرآن منسوب به دست‌خط شریف حضرت امیرالمؤمنین علی(ع) از جمله نفایس مهمی بود که ما در این مرکز مشاهده کردیم چنان‌که بر طبق بررسی و آزمایش قسمتی از زمینه این اثر نیز مشخص شده است که قدمت آن به قرن اول هجری قمری برمی‌گردد. 
شب زنده‌دار گفت: قرآن شریفی که از هندوستان سفارش داده شده و در کنار مرقد شریف مولا امیرالمؤمنین علی(ع) نگاشته شده است، یکی دیگر از نفایس خطی این مرکز به شمار می‌آید. 
وی اضافه کرد: هر کدام از صفحات این اثر زیبایی خاص خود را دارد که موجب شگفتی انسان می‌شود. در واقع این قرآن خطی شریف از نظر خط و کتابت، هنرهای بکاررفته در حاشیه صفحات آن و ترجمه‌های فارسی ذکر شده در آن، انسان را متحیر می‌کند که چگونه هنرمندان در گذشته توانستند با ابزارهای خود چنین آثاری کتابت کنند.