برای غربت آقا، رسیده اند از راه

به گزارش آستان نیوز، در آستانه سالروز شهادت حضرت رضا(ع) خیابان‌های منتهی به صحن و سرای رضوی مملو از جمعیت زائران و هیئت‌های عزاداری است که دل توی دلشان نیست تا به این حریم قدسی قدم بگذارند. همراه با موج جمعیت دلدادگان حریم حضرت دوست راهی این بارگاه ملکوتی می‌شوم تا روایتگر بخشی از خدماترسانی حرم مطهر در این ایام و حس و حال زائران آن باشم. 
 

سبکبال همچون کبوتران حرم

نوای نوحه‌خوانی دسته‌های عزاداری از شهرهایی همچون بیرجند، نوکنده گلستان، مانه و سملقان و... فضا را پر کرده است. از کنار دارالشفای امام(ع) و داروخانه مؤسسه خدمات دارویی رضوی در جوار دوربرگردان شیخ طوسی حرم مطهر به طرف ورودی صحن غدیر می‌روم. تعدادی زائر در دو بخش خواهران و برادران در مقابل دفتر امانات وسایل این ورودی فرعی در صفوف منظم ایستاده‌اند تا وسایلشان را به این دفتر شبانه‌روزی بسپارند و سبکبال به زیارت امام رئوف(ع) مشرف شوند. چند پسر نوجوان در حال تحویل دادن کوله پشتی‌هایشان به دفتر هستند.
 

پای پیاده از چناران تا مشهد

با یکی از آنان هم‌کلام می‌شود. او بیان می‌کند: اهل چناران هستیم و با دوستان هم محله‌ای‌ام پای پیاده به زیارت آمده‌ایم. خیلی حس خوبی داریم. 
کمی آن طرف‌تر جمعی از مردان را می‌بینم که دور هم گرد آمدند. ناگهان کبوتری سفید از میان این سیاهپوشان به پرواز درمی‌آید. جلوتر که می‌روم تازه متوجه می‌شوم آنجا چه خبر است؟! جوانی در حال آزاد کردن چند کبوتر در جوار حرم مطهر است. 
 

پذیرایی شایسته در چایخانه

به ورودی صحن غدیر رسیده‌ام. ظرفیت بخش بازرسی خواهران در این ورودی بیشتر از ایام گذشته است، با این وجود به دلیل حضور پرشور زائران و مجاوران در این ایام باید دقایقی با صبوری در صف ایستاد. خادمان انتظامات هم مثل همیشه با خوش‌رویی و حوصله به زائران خوش آمد می‌گویند تا آنان با آرامش‌خاطر به این آستان مصفا مشرف شوند. به محض ورود به حرم مطهر، می‌توان گوشه‌ای از تبلور خدمات متنوع خادمان آستان قدس رضوی را به محبان شمس الشموس(ع) دید؛ از نیروهای بخش خدمات تنظیف که در حال نظافت مستمر صحن‌ها و تأمین لیوان‌های یکبار مصرف آبخوری‌ها هستند تا خادمان سبزپوش چایخانه‌های حضرت رضا(ع) که با توزیع چای متبرک، خستگی راه را از تن شیفتگان این امام همام رفع می‌کنند. در این میان، چشمم به بانوی میانسالی می‌افتد که روی قالی‌های پهن شده در نزدیکی چایخانه صحن غدیر نشسته است و در حال عکس گرفتن با استکان چای متبرکش است. با او سرصحبت را باز می‌کنم. خانم طباطبایی که اهل تبریز است، درباره خدمات حرم مطهر می‌گوید: تمام خدمات خادمان خوب و استثنایی بود. این عکس یادگاری را هم در گروه خانواد‌گی‌مان با اقوامم به اشتراک می‌گذارم تا حس خوب زیارتم به آنان هم منتقل شود. همچنین از بانوی سالمند همراهش درباره حس درونی‌اش در این ایام پایانی صفر در حرم مطهر می‌پرسم. چشمان او پر از اشک می‌شود و پاسخ می‌دهد: حس آرامش خاصی دارم که آن را با کلمات نمی‌توان بیان کرد.  
در ادامه با آقای عزیزی که گوشه دیگری نشسته است، باب گفت‌وگو را باز می‌کنم. او با لهجه یزدی اظهار می‌کند: ارائه خدمات حرم رضوی به زائران بسیار خوب است. من زیارت کربلا در اربعین هم رفته‌ام. اینجا رسیدگی خیلی بهتر است.
 

جامه سیاه بر تن صحن و سرا

ساعت از 10 صبح گذشته است که به صحن پیامبر اعظم(ص) وارد می‌شوم. بیشتر زائران در این آفتاب سوزان از زیر دو سایبان‌ موقت صحن در حال رفت و آمد هستند. این صحن هم همچون دیگر صحن‌های حرم مطهر با نصب پرچم‌ها و کتیبه‌های مشکی، جامه سیاه بر تن کرده و در آن آمبولانس برای ارائه خدمات به بیماران اورژانسی مستقر شده است. خادمیاران بخش صندلی چرخدار نیز یکی پس از دیگری در تکاپو هستند و زائران سالمند و کم‌توان را در حرم مطهر جابه‌جا می‌کنند. در کنار آبخوری صحن با بانوی زائری که همسرش با یکی از صندلی‌های چرخدار امانی حرم مطهر جابه‌جا می‌کند، هم‌صحبت می‌شوم. بانو محمدبیگی اهل قزوین است و برای دومین بار توفیق زیارت حرم مطهر نصیبش شده است. او تصریح می‌کند: تمام خدمات در این چهار روزی که مشهد آمدیم، خوب بوده است. فقط امروز برای دریافت صندلی چرخدار کمی معطل شدیم. امیدوارم با توجه به این حجم بالای زائر، تعداد صندلی‌ها را در سال‌های بعد بیشتر کنند. 
 

فرش‌آرایی گسترده

به صحن جمهوری اسلامی می‌روم که زائران بسیاری بر روی فرش‌ها در زیر سایبان‌های سفید صحن نشسته‌اند. برخی زیارتنامه، قرآن و نماز زیارت می‌خوانند و بعضی دیگر در حال رفع خستگی و گفت‌وگو با همراهانشان هستند. با بانوی میانسالی که با دختر و نوه‌اش زیر یکی از این سایبان‌ها نشسته است، صحبت می‌کنم. او خودش را خانم کارگران و اهل ابرکوه یزد معرفی می‌کند. سپس می‌افزاید: حس خیلی خوبی داریم که توانستیم امسال در ایام شهادت امام رضا(ع) چند روزی مهمان حرم ایشان باشیم. خدا به خادمان حرم هم سلامتی بدهد که افتخاری در حال خدمت به ما هستند. 
همچنین با خانواده آقاکوچکی که اهل خمینی شهر اصفهان هستند، هم کلام می شویم. معتقدند که: خدمات حرم مطهر رضوی نسبت به چند سال قبل که زیارت آمده بودیم بسیار بیشتر شده است. ان شاالله در سفر بعدیمان بهتر از این شود.
در ادامه از میان خادمان بخش خدمات فرش عبور می‌کنم؛ خادمان نوجوانی که با تمام توان در حال فرش‌آرایی حداکثری این صحن و سرا حتی در بست‌هایی مثل شیخ طوسی هستند. در خروجی بست طوسی همچون دیگر شیفتگان بارگاه نورانی حضرت رضا(ع) رو به گنبد طلایی ایستاده و با حضرت وداع می‌کنم، به امید آن‌که بتوانم راوی خوبی از حال و هوای آستان مصفای ایشان در این ایام فراموش نشدنی باشم.