استاد نسبت به بُعد فكري و معرفتي، رفتاري و انگيزشي دانشجو مسئول است

به گزارش آستان نیوز، حجت‌الاسلام والمسلمين محمد جعفري در كارگاه‌هاي هشتمين دوره ضيافت انديشه اساتيد كه با حضور جمعي از اعضاي هيأت علمي دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالي غيردولتي منطقه 9 كشور به ميزباني دانشگاه بين المللي امام رضا(ع) در واحد خواهران اين دانشگاه با موضوع «سلوك استادي» برگزار شد، عنوان كرد: با توجه به اهميت جايگاه و شرايط ديني و ملي موجود كشورمان از منظر اخلاقي، استاد نسبت به بُعد فكري و معرفتي، رفتاري و انگيزشي دانشجو وظيفه و مسئوليت دارد.
اين عضو هيات مديره انجمن كلام اسلامي حوزه علميه تصريح كرد: در اديان الهي آموزش صرفاً يك روند ياددهي مكانيكي از معلم به شاگرد نيست، بلكه با توجه به تأثير غيرقابل انكاري كه معلم بر روح و روان دانشجو به‌جای مي گذارد خودسازي دروني و پاي بندي به اصول اخلاقي و انساني نيز براي او ضرورتي مضاعف دارد.
وي افزود: از اين رو تمام پيامبران الهي مهم ترين مقامي كه خداوند به آن ها اختصاص داده بود و خود نيز بر آن تأكيد داشتند جنبه معلمي و علم آموزي توأم با تربيت مردم بود.
به گفته اين استاد حوزه و دانشگاه، اخلاق حرفه اي، مجموعه‌اي از اصول و استانداردهای سلوك بشري است كه رفتار افراد و گروه‌ها را تعيين مي كند.
وي تأكيد كرد: اخلاق حرفه اي، يك فرآيند تفكر عقلاني است كه هدف آن محقق كردن اين امر است كه در سازمان چه ارزش هايي را چه موقع بايد حفظ و اشاعه نمود.
 

اخلاق حرفه‎ای یکی از شاخه‎های اخلاق کاربردی 
حجت الاسلام والملسملمين جعفري يكي از شاخه هاي اخلاق كاربردي را اخلاق حرفه اي برشمرد و افزود: از زير مجموعه هاي اخلاق حرفه اي، اخلاق ناظر به حرفه علمي با وجوه مختلف آموزشي، پژوهشي و فناوري و پژوهش فكري است.
وي با اشاره به تفكر غرب نسبت به اخلاق حرفه‌اي، خاطرنشان كرد: بر اساس مباني اسلام، مقوله ارزش اخلاقي و فلسفه ارزش هاي اخلاقي و شكل گيري آن كه چگونه يك فعل اخلاقي و غير اخلاقي مي شود، را مي توان تبيين كرد.
سرپرست گروه كلام و فلسفه دين موسسه آموزشي پژوهشي امام خميني(ره) واقع گرايي، عقل‌گرايي و كمال‌گرايي را 3 عنصر اصلي در اخلاق اسلامي عنوان كرد و گفت: اخلاق اسلامي مبتني بر اخلاق بندگي است.
 به گفته عضو كارگروه فلسفه دين وزارت علوم، تحقيقات و فناوري، رابطه اي كه بين انسان و خدا رقم مي خود بر اساس اخلاق بندگي است و انسان با توجه به فقر وجودي كه دارد، خود را نيازمند به پروردگار متعال خدا مي‌داند، منتقل شود.