روایت دهه هشتادی‌هایی که مهمان بهترین روزهای خدا شدند

به گزارش آستان نیوز، مسجد صاحب الزمان(عج) مثل دیگر مساجد مهمان معتکفان، مملو از همهمه نوجوانان پرشورواشتیاق دانش آموز است. هر گوشه مسجد به کار گروهی خاصی اختصاص دارد. اما بارزترین بخش اعتکاف گعده‌های معرفت‌افزایی است. 
حلقه‌های معرفت‎شناسی، دینی و روانشناسی در جوار هم با علاقه‌مندان به خود مرتب تشکیل می‌شود. از ارتباط مؤثر، خشمت را بخور، حسود هرگز نیاسود(کلینیک حسادت)و ... دانش آموزان به پرسش و پاسخ دو طرفه با مربی می‌پردازند.‌

راهی برای خودسازی، ترک عادات و تعلقات 
مبینا رحمانی دانش آموز پایه دوازدهمی دبیرستان امام رضا(ع) واحد1 را که یکی از شرکت‌کنندگان در حلقه «خشمت را بخور» بود کنار کشیدم تا بپرسم چرا به جای استفاده از تعطیلات برای تفریح و استراحت و سرگرمی، اعتکاف و مسجد را انتخاب کرده، در جوابم گفت: ما دو نوع لذت داریم. لذت‌هایی مثل نشستن پای ماهواره و نظایر آن که تنها تا زمان نشستن لذت می‌برند، بعد از آن بیننده حالش خوب نیست و مصداق لذت کاذب است؛ اما معتکفین لذتی دائمی را تجربه می‌کنند که تا سال‌های سال بعد از آن بهره‌مند می‌شوند.  

مبینا از دانش آموزان خادمیار رضوی مدارس امام رضا(ع) است. از آنهایی که همیشه پای کار فعالیت‌های فرهنگی و معرفتی است و لذایذ و بهره‌مندی‌های معنوی را نه‌تنها برای خود، برای همه دوستان هم‌سن وسالش می‌خواهد. 
از تأثیر مدرسه امام رضا(ع) در پیدا کردن این مسیر و انتخاب پرسیدم، جواب داد: تأثیر زیادی داشت. به‌خصوص با ویژه‌برنامه‌های مناسبتی که در پاسداست مقام شهدا اجرا می‌شود، بیشتر با فرهنگ شهید و شهادت آشنا و مأنوس شدم. یک جمله از یادم نمی‌رود: «شهدا ستاره نبودند، ستاره شدند». در مدرسه امام رضا(ع) فهمیدم که شهدا مثل خود ما بودند، قهرمانانی جدا از ما نبودند که از قبل انتخاب و جدا شده باشند. از یک چیزهای ارزشمندی در زندگی‌شان دل کندند که خاص شدند.
او ادامه داد: به نظرم، اعتکاف یکی از راه‌های خودسازی و دل کندن از عادت‌ها و ترک تعلقات زندگی است، حتی در حد چند روز دوری از گوشی و فضای مجازی، نگاه نکردن به آینه، کمتر خوردن و خوابیدن؛ برای خودشناسی و رشد معنوی ما نوجوانان. 
 

فرصتی برای رفاقت‌های مؤمنانه
مبینا شمس آبادی دانش آموز پایه یازدهم انسانی دبیرستان امام رضا(ع) واحد1 همراه دوستانش سرگرم بازی است. حال و هوای اعتکاف و تعریف دل کندن برای او و خیلی از بروبچه‌های معتکف آن طوری است که برایمان می‌گوید. شوخ و خوش مشرب است و پاسخم را این طور می‌دهد: همون طور که خواب مؤمن عبادته، بازی کردنش هم عبادته! اومدیم از همه‌چی دل بکنیم، حتی درس خوندن!
پس از خنده بلند دوستانش، ادامه داد: «فَفِّرو اِلی اَلله»؛ اومدیم اعتکاف تا از دست امیال دنیوی به سوی خدا فرار کنیم. یعنی انقطاع کامل. نیت مهمه که خدا میدونه، ما برای چی اومدیم.
پرسیدم این چند روز چطور گذشت، همان طور با شوخی پاسخ داد: الحمدالله همه چی خوبه، جز نبود نوشابه! آخر شب‌ها رفاقت‌های مؤمنانه داریم، می‌خندیم، چیپس می‌خوریم و به معراج می‌رسیم.
 

میزبانی حسابی‌
اما روی دیگر اعتکاف، دانش آموزان سال بالایی دبیرستان هستند که اوقات روز را در کنار روزه‌داری به درس خواندن، آن هم از نوع جدی و حرفه‌ای‌اش، با مرور و جمع‌بندی دروس، تست زدن و پرسش و پاسخ گروهی می‌گذرانند. 
از یکی از دانش آموزان پایه دهمی مدارس امام رضا(ع) که همراه همکلاسی‌اش گرم تست زدن ریاضی است. درباره اهداف اعتکاف پرس‌وجو کردم، او مثل خیلی از بچه‌ها، اعتکاف‌اولی است و می‌گوید این روزها حس و حال متفاوتی را در زندگی 16 ساله‌اش تجربه می‌کند: دو روز از اعتکاف گذشته و حس می‌کنم میزبانم از اون حسابی‌هاست. بسیار مراقبمه، حرفامو می‌شنوه و همراه و همدلمه. همیشه با خدا حرف میزدم و اون می‌شنید، اما حالا و اینجا این ارتباط خیلی عمیق‌تر و نزدیک‌تر شده. این حس آرامش‌بخشی به من میده.  
خیلی از بروبچه‌های مدرسه، پیش از من از او پرسیدند «چرا وقت تعطیلاتت را اعتکاف می‌روی؟» در جواب من و آنها گفت: تعطیلات و گوشی و تفریح و سفر همیشه هست. برای اعتکاف، فقط 3 روز در طول سال وقت داریم. نفع آن هم به خود من می‌رسد؛ برای خدا که فرقی نمی‌کند من و شما معتکف شویم یا نه. دنبال آنم که نهایت استفاده را از این 3 روز ارزشمند ببرم. 
 

دعوتنامه‌ خدا  
شکیبا سعادتمند از جاماندگان راهیان نور امسال بود و دوست داشت به جای آن در اعتکاف شرکت کند. او هم از بچه‌های فعال فرهنگی دبیرستان امام رضا(ع) واحد12 است که هر جا خبر از کار جهادی و پردردسر باشد، آنجا پیدایش می‌شود. او احساسش را از دو روز حضور در اعتکاف بیان می‌کند: فکر می‎کنم وقتی در مسجد حضور دارم، خیلی بی‌پرده، مستقیم و خالصانه با خدا ارتباط دارم. اینجا مشغولیات دور و اطراف ما را سرگرم و از خدا دور نمی‌کند.
معتقدم اعتکاف دعوت از طرف خود خدا برای مهمانان خصوصی به خانه اوست. به همین خاطر عزمم را جذب کردم، همان طور که از اول ورودم به مدرسه امام رضا(ع) مسیری را برایمان روشن کردند و ما پذیرفتیم که دختر جریان‌سازی برای ظهور حضرت مهدی(عج) باشیم.  
هر کدام نگاه و روشی برای نزدیک شدن به خدا در این سه روز عاشقانه با معبود انتخاب کرده‌اند؛ ولی حرف و هدف همگی آنها خودشناسی برای بهتر بندگی کردن بعد از این روزهای مهمانی است. 
گزارش از سارا صالحی