ویژه برنامه «در سوگ کاظمین» در حرم مطهر رضوی برگزار شد

به گزارش آستان نیوز، در سالروز شهادت پدر گرامی امام رضا(ع) حرم مطهر رضوی غرق در عزا و ماتم بود و هر زائر و مجاوری با زمزمه «یا باب الحوائج یا موسی بن جعفر(ع)» از حرم مطهر رضوی به محضر این امام همام سلام و درود فرستادند و در سوگ شهادت مظلومانه آن حضرت عزاداری و سوگواری کردند.
در این روز پر ماتم بانوان زائر و مجاور با حضور در رواق نجمه خاتون بارگاه نورانی رضوی در ویژه برنامه «در سوگ کاظمین» که به مناسبت شهادت حضرت موسی بن جعفر(ع) برگزار شد، شرکت کردند.
این ویژه برنامه با قرائت آیاتی از کلام الله مجید توسط علی غلامشاهی از قاریان ممتاز حرم مطهر رضوی آغاز شد و در ادامه بانوان زائر و مجاور با مرثیه سرایی مداح اهل بیت(ع)؛ علیرضا واحدی زاده بر مصیبت حضرت موسی بن جعفر(ع) اشک ماتم ریختند.

در این مراسم همچنین کبری حسینی؛ از بانوان شاعران آئینی و اعضای انجمن ادبی رضوی غزلی زیبا در وصف خورشید کاظمین با عنوان «منظومه شمسی» را برای شرکت کنندگان قرائت کرد؛
آسمان رشک برد بر صدف و گوهرتان، آب خوردند ملائک همه از کوثرتان
صبر و حلم آمده اردو زده بر خوان شما، عقل، روشن چو چراغی است به زیر سرتان
کاظم و باقر و صادق همه یکجا جمعند، مثل منظومۀ شمسی‌ شده دور و بر تان
پرچم عِلم "سَلونی" زده بر ملک وجود، پایه بر عرش کشیده علم و منبرتان
ای شما علت تسکین زمین تا به ابد، باعث خلق جهان است یقین مادرتان
جود سرمایه‌تان چونکه جوادید همه، خشم در بند ابد مانده ز کرْ و فر تان
در سپهری که شمایید پریدن نتوان، پادشاهان جهان کیست همه قنبرتان
آسمان کربلا انگار در دل کینه داشت

این بانوی شاعر برای عمل به سفارش امام رضا(ع) که به ابن شبیب فرموده‌اند:« شَبِیبٍ إِنْ کُنْتَ بَاکِیاً لِشَیْ‏ءٍ فَابْکِ لِلْحُسَیْنِ» در این روز عزا و ماتم غزلی با عنوان «راوی بیداد» را تقدیم ساحت مقدس سید و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین(ع) کرد؛
دسته‌ گل‌ها تشنه قحط آب و فصل باد بود، دشت و دریا در عطش می‌سوخت بی‌‌فریاد بود
آسمان کربلا انگار در دل کینه داشت، هرچه می‌بارید بر سر بارش فولاد بود
شاه بیماران عالم در تب و اندوهِ سخت، روی میدان، هر قدم یک سرو می‌افتاد بود
عمه گاهی رو به میدان می‌دوید از نیمه‌راه، باز بر می‌گشت چون دلواپس سجاد(ع) بود
گاه می‌پرسید: کار قوم با بابا چه شد؟، ترسناک از سرنوشت شوم قوم عاد بود
یک طرف خورشید در گودال خونین خفته بود، یک طرف خم از مصیبت قامت شمشاد بود
شاه از حال عمو پرسید زینب سربلند، گفت: تا جان داشت جانش بر سر میعاد بود
از لبش پروانۀ «یا ربنا» پر می‌گشود، آسمان تا آسمان تصویر «یا عبّاد» بود
کوفه‌ را از خطبه‌هایش شام عالمگیر کرد، راوی غم بود و صاحب‌ درد صد بیداد بود
گفتنی است؛ اقامه اجرای برنامه نوحه‌سرایی و ذکر مصیبت از دیگر بخش‌های ویژه برنامه «خورشید کاظمین» بود.