پسر بچههایی که لباس چهارخانهای که در میان رنگهایش یک رنگ صورتی جا بازکرده را پوشیدهاند، یکی یکی وارد حیاط آسفالت شده مدرسه میشوند. مدرسه دو نوبته است و منتظرند تا نوبت اول که بعضیهایشان از بین میلههای پشت پنجره وقتی معلم حواسش نیست سرک میکشند، تعطیل شوند. بعضی فوتبال بازی میکنند و بعضی دیگر هم دنبال هم کردهاند و طول حیاط مدرسه را میدوند.
دانش آموزان مدرسه شهید کاظمی طعم شیرین چهارشنبه امام رضایی را چشیدند
به گزارش آستان نیوز از اصفهان، زنگ نوبت اول که میخورد صف میگیرند. مدرسه دو تا در دارد و تداخلی بین آنها نیست. نوبت دوم توی حیاط صف میگیرند و ردیف می شوند پشت سرهم. لباسها همه متحدالشکل است اما شلوارها هر کدام سازی میزنند. همین که پسر بچهها را مجبور کنی پیراهن چهارخانهای که ردی صورتی دارد را بپوشد، هنر بزرگی کرده ای.
صفها منظم است و بچهها زیر نور آفتاب بهمن ماه که بیشتر از هر روز دیگر پر فروغتر میتابد، ایستادهاند. امروز قرار است در مدرسه شهید محسن کاظمی اتفاق دیگری رقم بخورد. امروز قرار است مهمان داشته باشند و چه مبارک مهمانی. معلم و بچههای انتظامات بچهها را آماده میکنند. صدای یا حسین و یا رضای بچهها میپیچید توی حیاط و میشود یک کهکشان نور و میرود تا صحن انقلاب.
مدرسه شهید محسن کاظمی امروز میزبان خادمان امام رئوفی است که رضا نام دارد. امامی که وقتی هر ایرانی اسمش را میشنود دریایی درونش به تلاطم در میآید.
خادمان که کاور خادمی تنشان دارند، آماده میشوند تا در مراسمی پرچم امام رضا را در مدرسه به اهتزار در آوردند. مراسم پرچم گردانی مدتهاست از سمت آستان قدس در مدارس شهر اصفهان میچرخد و حال و هوای بچهها را منقلب میکند. در سالن باز میشود و خادمان که پرچمی سبز را در یک قاب زیبا گذاشتهاند روی سکوی حیاط مدرسه میایستند و صدا پخش میشود. توی صف بچههای منقلب کم نیستند. صلوات خاصه و صدای استاد مرحوم کریم خانی میپیچد توی فضا و میرود توی سلولهای بدن همه و میشود اشک و جاری میشود روی گونهها. موسیقی شعر تمام صحنها را پیش روی آدم تصویر میکند و وقتی میرسد جلوی ایوان طلا میخواند «آمدهام ای شاه پناهم بده خط امانی زگناهم بده». دل همه را میبرد و بند «ای حرمت ملجا درماندگان دور مران ازدر و راهم بده» دیگر مهلتی به کسی نمیدهد و شانهها میلرزد و پسر بچههایی که تا چند دقیقه قبل از سرو کول هم بالا میرفتند، توی لاکشان فرو میروند و آرام اشک میریزند. بعضیهایشان چنان با حزن گریه میکنند که کسی باورش نمیشود این پسر بچه پر جنب وجوش با این شعر بتواند گریه کند. کرمیخانی میخواند «لایق وصل تو که من نیستم اذن به یک لحظه نگاهم بده رضا جان».
این بند مخصوص آنهایی است که تا به حال زائر نشدهاند و در میان این پسرکان معصوم کم نیستند کسانی که بیبهره ماندهاند از زیارت. پرچم باز شده و در میان دستان خادمانی که صورتشان از خادمی خیس است جلوه خاصی پیدا کرده است.
زریبفان مسئول کمیته تشریفات و پرچم گردانی دبیرخانه آستان قدس از بچهها میپرسد چه کسی دلش میخواهد خادم شود و همه دستها سریع بالا میرود. او که سالهاست خادم است به بچهها قول میدهد برای آنها زیارت نیابتی به جا بیاورد و یک کشیک خدمت انجام دهد و آنها هم قول بدهند تا در مدرسه کمک یار هم باشند و قدر پدر و مادر و معلم را بدانند و خوب درس بخوانند.
پرچم بالا روی دست خادمها و بچهها توی صف میروند تا از زیر پرچم حضرت رضا(ع) عبور کنند. بچهها کمی خم میشوند پرچم را میبوسند و عبور میکنند تا لقمههای متبرک به نمک امام رضا(ع) را بگیرند و نمک نوش جانشان بشود و برود توی سلولهایشان و متنعم از سفره امام رئوف شوند.
به گفته زریبافان مسئول گروه تشریفات و پرچم دبیرخانه آستان قدس این مدرسه چهارمی است که خادمان امام رضا در دو هفته گذشته برای مراسم پرچم گردانی میآیند. «برنامه پرچم گردانی همیشه هست. اگر بدانیم مدرسهای از نظر تغذیه و اقتصادی ضعیف هستند، صبحانه یا ناهار به صورت ساندویچی برای بچهها تدارک میبینیم. همه غذاها متبرک به نمک سفره خانه حضرت رضا هستند.»
زریبافان در خصوص نحوه انتخاب مدارس برای مراسم پرچم گردانی گفت: «این مراسم با توجه به درخواست مدارس که باید از کانال آموزش وپرورش انجام شود، صورت میگیرد. درخواست مدارس از سمت دبیرخانه به ما ارجاع میشود و ما با رابط مدارس برای روز و ساعت حضور گروه تشریفات و پرچم دبیرخانه، هماهنگ میشویم.»
بنا به گفته زریبافان این مراسم تا کنون در تمام مقاطع از ابتدایی تا دبیرستان در تمامی نواحی انجام شده است و تقریبا در طول هفته در چهارشنبههای امام رضایی و مناسبتهای مختلف انجام میشود.