تشرف روشن دلان مازندران به بارگاه شمس الشموس 

آقای مهربانی میهمان دارد، کاروانی از جامعه نابینایان و کم بینایان مازندران آمده اند تا با چشم دل، زیارت کنند و دلشان روشن به دیدار پرنور « شمس الشموس» شود.

صدای عصاهای سفیدشان در صحن و سرای رضوی می پیچد، قدم هایشان پرطنین است؛ یکیشان هم، دست در دست مادرش سپرده، تا «مادر»، رفیق همیشگی سالهای پرنشیب زندگی اش، دستش را به پنجره فولاد برساند.

از زیباهایی های این کاروان این است که مدیر کاروان، آقای «مسلمی»، خودش هم از جامعه نابینایان است، روشندلی که ۶ سال گذشته، کاروان های زیادی را از شمال به شرق کشور و سرزمین خورشید رسانده، تا دلهایشان با زیارت ثامن الحجج(ع) زنده شود و خستگی سفر پرتلاطم زندگی و دنیای کم نورشان، زیر سایه پرمهر رضا(ع) و آستان پرنور او، قدری به فراموشی سپرده شود.

«مریم قاجاری» یکی از بانوان نابینای کاروان، به مسجد گوهرشاد که می رسیم، گوشه دنجی می نشیند؛ سرصحبتمان که باز می شود، می گوید:« از امام رضا خواستم هوای ما رو داشته باشه، فردی نابینا هستیم دست و بالمان باز شود و از تنهایی نجات پیدا کنیم» 

بهاره پشت پنجره فولاد ایستاده و از چشمانش اشک میبارد، روشنی اشکهایش  نشان از حرف های نگفته بسیارش است که برای آقا دارد، زیرلب حرف میزند و بغضش را می خورد، دستش را می گیرم،«بهاره به آقا چی گفتی؟» و باز اشک و باز بغض و باز گریه،« بهاره» با اشکهایش پاسخم را می دهد و نیازی نیست آنها را به زبان بیاورد.

عاطفه اما پرنشاط است، خوشحالی و شعف حضورش در زیر گنبد فیروزه ای، دوستانش را هم بوجد آورده و شور و شوقش در کلماتش هم پیداست، می گوید:«من هنرمندم، معرق کارم، عروسک سازی هم می کنم، مدتیست دستانم کم توان شده و کمتر کار میکنم از «آقا جانم» خواستم رمق به دستانم برگردد تا در کار موفق باشم» او می گوید:« امام رضا از دلمان خبر دارد و من اینجا در حرم آرامش گرفته ام.» 

«حکیمه» هم عاقبت بخیری خودش و خانواده اش را می خواهد و دوبار تکرار می کند: «ازش سلامتی خواستم سلامتی»

حاج آقای مسلمی هم با نوه هایش عکس یادگاری می اندازد، وقتی میپرسم، «حاجتت چه بود؟»، دل نازکترین زائر کاروان می شود و چشمانش پرآب، می گوید:«سلامت دوتا فرزندام» و می رود و دستهایش را در پنجره گره می زند تا از انیس النفوس شفا بطلبد.

برنامه بعدی حضور در محضر علی ابن موسی الرضا در رواق دارالهدایه برایشان تدارک دیده شده، مداح به آنها یادآوری می کند:«حالا وقتش رسیده، سلام آنهایی که از شما موقع بدرقه خواستند« به آقا سلام برسانید» را برسانید»، او ادامه می دهد:« زیارت امام رضا دعوت است، روزهای آخرسال امام رضا صدایت زده، بیایی تا ببیند تو را.» و بعد روشندلان با نوای مداح همراه می شوند« آمدم ای شاه پناهم بده؛  خط امانی ز گناهم بده»

مداح که می خواند: «پنجره فولاد رضا برات کربلا میده»«کربلا نرفته ها» دستهایشان را بالا می برند تا برات کربلا را بگیرید. 

اینجا در رواق دارالهدایه مرواریدهای غلتان خریدار دارد و همه می خوانند:

«امام رضا به درد ما دوا بده
امام رضا مریضا رو شفا بده
امام رضا بما یه کربلا بده» 

خادمان امام رضا(ع) بسته نبات متبرک را توزیع میکنند و حاج آقای احمدی در ادامه می خواند:

« بانام رضا به سینه ها گل بزنید 
از عرش به بارگاه او پل بزنید 
فرمود هروقت گرفتار شدید
بردامن ما دست توسل بزنید»

مسلمی، مدیر کاروان در ادامه و پایان مراسم، از تولیت آستان قدس برای حمایت از جامعه معلولان و تسهیل شرایط زیارت آسان قدردانی می کند و با ۱۴۷ نفر، هم زیارتی اش قرار می گذارد: «انشالله سفر بعدی مان بین الحرمین»