به گزارش آستان نیوز، در این مراسم که بعد از نماز مغرب و عشاء در رواق امام خمینی(ره) برگزار شد، گروه سرود گلدسته‌های حرم به اجرای قطعه‌ای هنری پرداختند و سپس زائران حریم ملکوتی رضوی پای منبر سخنرانی و تفسیر قرآن آیت‌الله محمدباقر تحریری نشستند و این استاد حوزه و دانشگاه در این مراسم معنوی گفت: فلسفه حضور زائران در هنگام تحویل سال در صحن و سرای حرم حضرت رضا(ع) و دیگر ائمه معصومین(ع) این است که می‌خواهیم لحظه تحول از سال گذشته به سال آینده در سایه مهربانی و رحمت ولی خدا باشیم. 

وی افزود: ما با این حضور می‌خواهیم پیوندی جدید با امام خود برقرار کنیم و این پیوند باید در زندگی ما نیز نمود پیدا کند و بعد از این زیارت در زندگی خانوادگی و اجتماعی ما تحول ایجاد شود در این صورت است که زیارت ما معنا پیدا می‌کند. 

آیت‌الله تحریری ابراز کرد: در اذن دخول به محضر امام رضا(ع) عرض می‌کنیم؛ گواهی می دهم که "تو من را می‌بینی و صدای من را می‌شنوی..." بنابراین باید ادب حضور در محضر امام را رعایت کنیم در این صورت است که زیارت موجب تقرب ما به خدا می‌شود. 

وی اظهار داشت: زیارت امام معصوم(ع) جایگاه خاصی دارد به همین خاطر باید آداب زیارت را رعایت کنیم که از جمله آداب زیارت این است که مراقب باشیم در هنگام تشرف به زیارت موجبات اذیت و آزار دیگران را فراهم نکنیم و همچنین مراقب باشیم که صدای خود را بالا نبریم و در هنگام دعا نیز توجه داشته باشیم که در بهترین مکان‌ها حضور داریم، بنابراین باید بهترین‌ها را از خدای متعال طلب کنیم و بهترین خواسته دعا برای فرج امام زمان(عج) است. 

بخش بعدی این ویژه برنامه به شعرخوانی شاعر خوش ذوق اهل بیت(ع)؛ رضا رحیمی عنبران اختصاص داشت و این شاعر آئینی در این مجال کوتاه از غم فراق یار و سوز و گداز منتظران از این فراق سرود؛ 

روز نو می‌شود آن روز که باز آیی تو
تازمان هست و زمین خاطره خوانی کهن است، نام زيباى تو آرايه هر انجمن است
قاصدک عطر حضور تو به همراه آورد، همه جا از خبر آمدن تو سخن است
روز نو می‌شود آن روز که باز آیی تو، موعد وصل تو میعاد خوش زیستن است
راستی ازتو چه پنهان که در اين عصر فراق، کار دل ساختن و کار جگر سوختن است
چشمم از دورى روى تو پر از در نجف، دلم از داغ فراق تو عقيق يمن است
خانه بردوشم اگر از نظر اهل نظر، هرکجا عطر نگار است همانجا وطن است
نوبهار است سر کوى  تو  حتى پاييز، خاک هم زير قدم‌های تو فرش چمن است
گر شود لایق تحویل نگاهت دل من، به تو سوگند که امسال فقط سال من است
سال نو می رسد و باز پریشان توایم، ذکر عجل فرجه زمزمه مرد و زن است
همچنان‌دیده ی نرگس نگرانیم و چنین، بر لب منتطران نغمه ی يابن الحسن است
بيت  در  بيت  نشستيم  و  نوشتيم ولى، بى تو هر بيت غزل گوشه بيت الحزن است
این شاعر خوش ذوق سپس سروده‌ای عیدانه را تقدیم زائران کرد؛ 

صبح عید است برنمی خیزی؟
نو بهار است‌ و عصر پاییزی، چون شکوه شکوفه، میریزی
ترکه ی روزگار خواهی خورد، اگر از ترک غم نپرهیزی
باید از ما و من رها باشی، تا به دامان او بیاویزی
تو امان پیش دوست باید برد، جرعه‌ای، شعر تازه‌ای، چیزی
تاکه از ناله تو برخیزد، عطر جان‌پرور دل انگیزی
شب به غفلت گذشت و خوابت برد، صبح عید است برنمی خیزی؟

گفتنی است؛ قرائت دعای افتتاح با نوای سید مصطفی موسوی از دیگر برنامه‌های حرم مطهر رضوی در آخرین شب از شب‌های سال 1402 بود.