سیمای مبارک امام حسن مجتبی در نگاه عالم آل محمد(ص)

جناب دکتر مرتضی انفرادی برای ورود به بحث، به صورت مختصر درباره امام حسن مجتبی(ع) توضیحاتی ارائه فرمایید.

امام حسن مجتبی(ع) دومین امام شیعیان و فرزند ارشد حضرت علی(ع) و حضرت فاطمه زهرا(س) هستند که ایشان در نیمه ماه رمضان سال سوم هجری در شهر مدینه دیده به جهان گشودند.
ابتدای زندگی ایشان در حدود هفت سال با دوران جد بزرگوارشان پیامبر گرامی اسلام مصادف بود و حدود سی سال نیز با پدر ارجمندشان بودند و مدت ده سال نیز امامت جهان تشیع را به عهده داشتند.
آن حضرت معروف به «کریم اهل بیت» هستند و در طول زندگی‌شان دوبار تمام دارایی هایش را در راه خدا انفاق کردند و همچنین بنابر نقل منابع معتبر سه بار نیز نیمی از اموالشان را به فقرا و نیازمندان بخشیدند.
در تاریخ آمده است که آن حضرت 25 بار با پای پیاده به حج مشرف شدند و سرانجام در سن 47 سالگی به شهادت رسیدند و در حرم بقیع آرمیدند.
 

در مورد میلاد مبارک امام مجتبی(ع) آیا از حضرت امام رضا(ع) مطلبی وجود دارد؟
در روایتی از امام رضا(ع) با این مضمون آمده است که وقتی امام مجتبی(ع) به دنیا آمدند ایشان را در پارچه‌ای نزد پیامبر اسلام(ص) آوردند و آن حضرت در گوش راست این مولود مبارک اذان و در گوش چپشان اقامه گفتند.
همچنین در مورد نامگذاری برای امام حسن(ع) آمده است که واژه حسن از کلمات بهشتی است و خداوند تا زمان تولد امام مجتبی(ع) این نام را آشکار نکرده بود از همین رو تا قبل از امام حسن(ع) هیچ فردی در عرب فرزندش را به این نام نخوانده بود.
 

لطفا بفرمایید امام حسن(ع) چه جایگاهی نزد جدشان پیامبر گرامی اسلام(ص) داشتند؟
حضرت رسول الله(ص) علاقه فراوانی به نوه خویش داشتند چنانکه امام رضا(ع) در این باره می‌فرمایند: پیامبر، امام حسن(ع) را ریحانه خود می‌دانستند و عالم آل محمد در حدیثی دیگر می‌فرمایند: «من سرّه ان یلقی الله عزوجل و هو راض عنه فلیتول الحسن». پیامبر فرمودند: هرکس دوست دارد که خدا را ملاقات کند در حالی که خدا از او راضی باشد پس حسن را دوست داشته باشد.
و در روایتی دیگر ایشان از پیامبر نقل می‌نمایند که آن حضرت، امام حسن(ع) و برادرشان امام حسین(ع) را سید شباب اهل الجنه معرفی کردند.
 

در قرآن کریم آیاتی داریم که به امام حسن(ع) اشاره‌ شده باشد؟
امام رضا(ع) در تأویل و تفسیر چندین آیه از قرآن، مصداق آیه را امام مجتبی(ع) معرفی کرده‌اند. همانگونه که در آیه 22 سوره الرحمن، عالم آل محمد(ص) می‌فرماید: مراد از (لؤلؤ) امام حسن(ع) هستند.
همچنین در اولین آیه از سوره تین، امام رضا(ع) کلمه (تین) را به امام حسن(ع) تأویل کردند و آن حضرت در بسیاری از سوره‌ه‍ا و آیات دیگر مانند سوره (دهر) یا (انسان) و آیه مباهله و آیه تطهیر یکی از مصادیق را امام حسن مجتبی(ع) معرفی کرده‌اند چنانکه امام حسن(ع) را یکی از اصحاب کساء در احادیث نیز دانسته‌اند