دکلمه‌خوانی دختران نوجوان در وصف میلاد امام حسن مجتبی(ع)

به گزارش آستان نیوز، در سالروز میلاد با سعادت سبط اکبر پیامبر(ص) هر دلی غزل خوان و مسرور این میلاد فرخنده و مسعود است و جمعی از دختران نوجوان با دکلمه‌خوانی و نغمه سرایی در وصف اوصاف کریم اهل بیت(ع) میلاد این امام همام را جشن گرفتند. 

مهتاب رَزّاق‌پور در ابتدای این مراسم رباعی با موضوع میلاد امام حسن(ع) را تقدیم حاضران کرد و چنین نغمه‌سرایی کرد؛  

گل رخسار حسن را همه دیدار کنید

روزه داران به رهش جان و دل ایثار کنید، امشب از جام تولای وی افطار کنید

چشم گردیده تماشای رخ یار کنید، سجده بر آئینه طلعت دلدار کنید 

گل رخسار حسن را همه دیدار کنید، ناز با آن گل و رو بر گل و گلزار کنید

این بانوی نوجوان سپس غزلی زیبا با همین موضوع را برای زائران و مجاوران مسرور از ولادت امام مجتبی(ع) قرائت کرد؛ 

آری ز مقدمش همه جا بوی گل گرفت

ما را غلام کوی حسن آفریده‌اند، مبهوت و مات روی حسن آفریده‌اند 

خورشید را به این همه نقش و نگارها، از طلعت نیکوی حسن آفریده‌اند

روشن ز روی مهش گشته روزها، شب را اسیر موی حسن آفریده‌اند

آری ز مقدمش همه جا بوی گل گرفت، گل را ز رنگ و بوی حسن آفریده‌اند

از انبیا و اولیا همه را صف به صف ببین، مدهوش خلق و خوی حسن آفریده‌اند

میل و نگاه هر چه گدایان شهر را، والله سمت و سوی حسن آفریده‌اند

بخش بعدی سروده‌های مهتاب رزاق‌پور رنگ و بوی کربلا و نجف دارد و در جایی مولود پانزده رمضان به علمدار دشت کربلا حضرت ابوالفضل العباس(ع) و در جایی دیگر به شاه نجف تشبیه شده است؛ 

زیبایی تمامی اشعار مجتبی ست

دار و ندار حضرت دادار مجتبی ست، سبط نبی و مخزن اسرار مجتبی ست، 

گویند هر کسی نظری سویش افکند، کافر شود که احمد مختار مجتبی ست

اولاد فاطمه همگی شبه حیدرند، اما به واقع حیدر کرار مجتبی ست

تضمین کنم برای حسن شعر بهتری، زیبایی تمامی اشعار مجتبی ست

عباس هم به دست حسن مرد رزم شد، استاد فن رزم علمدار مجتبی ست

جنگ جمل به دست حسن ختم گشته است، از قاتلان لشکر کفار مجتبی ست

 بر تن زره نکرده به مانند مرتضی، وقت نبرد مرد جگر دار مجتبی ست 

این گل یاسمن است، این حسن است این حسن است

نامش فاطمه زرنگ است و نوبت به اجرای او که می‌رسد اینگونه در مدح مولای کریمان؛ حضرت حسن بن علی(ع) زبان باز می‌کند؛   

رمضان سفره مهمانی مخصوص خداوند ودود است، مه رحمت و جود است، مه ذکر و صلاه است و رکوع است و سجود است و سلام است و درود است، تعال الله از این فکر که در نیمۀ این ماه دل افروز خداوند تعالی شده در دامن زهرا، مه تابان محمَُد متجلا که دمیده است فروغش به دلِ اهل تولا، سر دست علی و فاطمه و شانه مولا، مه هر انجمن است این ولی ذوالمنن است این به نبی جان و تن است، این گل یاسمن است این حسن است این حسن است، این که در این ماه خدا بوسه زند بر سر و رویش، همه محو گل رخسار نکویش، همه دلدادۀ خویش، همه آوارۀ کویش، همه را دیده به سویش

همه دیدند به رخسار خدا منظر او روی خدا را

اسماء فلکی که به همراه محیا خواهر کوچکش در این محفل ادبی شرکت کرده زیبایی پدر شدن مولای علی(ع) و آغاز مادرانگی حضرت زهرا(س) را دستمایه دکلمه‌خوانی خود کرد است؛ 

ای ابتدای سوره کوثر خوش آمدی

عاشق شدن ز خیمه ی لیلا شروع شده است، دیوانگی ز دامن صحرا شروع شده است

 مجنون شدیم و در به در کوچه ها شدیم، آوارگی ما هم از این جا شروع شده است

 ما را به سمت کوچه عشاق برده‌اند، جایی که جلوه‌های تمنا شروع شده است

 دیگر زمان در به دری‌ها تمام شد، حالا زمان عاشقی ما شروع شده است

 تو آمدی و حضرت حیدر پدر شده، دوران مادرانه زهرا شروع شده است

ای ابتدای سوره کوثر خوش آمدی، ای اولین حسین پیمبر خوش آمدی

 تو آمدی و شاخه طوبی ثمر گرفت، آخر دعای سبز پیمبر اثر گرفت

 ای با نمک ترینِ پسرهای فاطمه، تو آمدی و بوسه ز رویت پدر گرفت

اجرای اسماء که به پایان می‌رسد محیا خواهر کوچکتر با آن سن و سال کمی که دارد برای اجرای آماده می‌شود او که گویا شش سال بیشتر ندارد با آن ملاحت و زیبایی که در صدایش است مسرور و شادمان از میلاد کریم اهل بیت(ع) اینگونه نغمه‌ سرایی می‌کند؛

تو رسیدی و کوچه بند آمد، بار دیگر ز ازدحام گدا

ما کویر و نگاه تو دریا، پس کرم کن به خشکسالی ما

روزه دارانِ یک نگاه توایم، سفره دار قدیمی دنیا

تو رسیدی و کوچه بند آمد، بار دیگر ز ازدحام گدا

بین این خانواده تنها تو، می‌شوی عشق ارشد مولا

پسرانش اگر چه مادری‌اند، از همه مادری تری آقا

وقت تقسیم نان و خرمایت، سمت توست دست آسمانی‌ها 

محفل دکلمه‌خوانی نوجوانان به پایان می‌رسد ولی عشق و ارادت آنها به ساحت امام مجتبی(ع) را پایانی نیست.