سخنران حرم مطهر رضوی گفت: عرفه فرصتی ناب و طلایی برای جلب رحمت و مغفرت الهی است.
عرفه فرصتی طلایی برای جلب رحمت و مغفرت الهی است
به گزارش آستاننیوز، حجتالاسلام والمسلمین محمد سیدآبادی، سخنران حرم مطهر رضوی، در ویژه برنامه شب عرفه که در شامگاه شنبه 26 خردادماه بعد از نماز مغرب و عشاء در صحن پیامبر اعظم (ص) حرم مطهر رضوی برگزار شد، با اشاره به فضیلت روز عرفه، گفت: این روز فرصتی ناب و طلایی برای جلب رحمت و مغفرت الهی و راز و نیاز با پروردگار متعال است.
وی با بیان اینکه در روایت آمده است که دعای انسان در این روز مستجاب میشود، به شرایط استجابت دعا اشاره کرد و گفت: اولین شرط در استجابت دعا، خضوع و خشوع قلب در برابر خداوند است، کسی که قلبی متکبر داشته باشد، هرگز حلاوت عبادت و مناجات با خدا را درک نخواهد کرد و در روایات اسلامی، تواضع به عنوان جوهر عبادت، معرفی شده است.
حجتالاسلام سیدآبادی در ادامه با اشاره به حدیثی نورانی از حضرت زهرا (س)، خاطرنشان کرد: ایشان فرمودهاند: "خداوند نماز را بر ما فرض کرده است تا از کبر و خود برتربینی پاک شویم." بنابراین، برای درک حلاوت و شیرینی عبادت و همچنین برای استجابت دعا، باید در برابر خداوند متواضع باشیم.
وی سومین شرط استجابت دعا را اشک چشم دانست و بیان کرد: کسی که هنگام دعا اشک بر دیدگانش جاری شود، خداوند دعای او را مستجاب خواهد کرد.
در این مراسم شاعر و مدیحهسرای اهل بیت(ع)، روحالله قاینی از شهر قم، شعری را تقدیم حضرت اباعبدالله الحسین(ع) کرد که زیارتشان یکی از اعمال روز عرفه است :
عمر من طی شده در تحت لوای تو حسین
ای که از کودکی پای غمت پیر شدم، بر دل خانه تو بسته به زنجیر شدم
جز تو از عالم و آدم به خدا سیر شدم، من که با چای تو یک عمر نمک گیر شدم
به امیدی که به جوابم بدهی آمدهام، جرعهای از می نابم بدهی آمدهام
من غلامِ تو ام اربابی و آقایی تو، مردهام با نفست کار مسیحایی کن
دیدهام را ز غمت دیده دریایی کن، بیت الاحزان مرا حضرت زهرایی کن
نیستم لایق توصیف و ثنای تو حسین، عمر من طی شده در تحت لوای تو حسین
بی تولای تو من راه به جنت نبرم، بی تو در هر دو جهان در طلبت در به درم
این شاعر دلسوخته همچنین شعری در وصف اولین شهید قیام کربلا یعنی مسلم بن عقیل کرد:
لب تشنهی ماه محرم بود مسلم
یک عمر در خط مقدم بود مسلم، تفسیری از آیات محکم بود مسلم
وقتی مسیر کوفه را در پیش رو داشت، تنها مسلمانِ مصمم بود مسلم
در چند روز اول بیعت برایش، لطف و خوش آمدها فراهم بود مسلم
یکباره کوفه چهره خود را عوض کرد، آماده طوفانی از غم بود مسلم
نزدیک مغرب تا سپاهش بی نفر ماند، در کوچهها دنبال همدم بود مسلم
تنهای تنها در زمان قحط انسان، در ازدحام ابن ملجم بود مسلم
وقتی میان کوچههای کوفه میگشت، دائم به فکر کربلا هم بود مسلم
ذی الحجه بود اما در آغوش شهادت، لب تشنهی ماه محرم بود مسلم