به گزارش آستان نیوز، حجت‌الاسلام والمسلمین ناصر رفیعی در ویژه برنامه شام ولادت امام هادی(ع) که با حضور جمعی از زائران و مجاوران در صحن پیامبر اعظم(ص) حرم مطهر رضوی برگزار شد، گفت: امام هادی(ع) دهمین امام شیعیان است که در سنین کودکی ردای امامت را به تن کرد و در سنین جوانی نیزف به شهادت رسید. 

وی تصریح کرد: یکی از آثار ارزشمندی که از این امام هُمام برای ما به یادگار مانده زیارت غدیریه است که این زیارت در روز عید غدیر توسط امام هادی(ع) و در نجف اشرف و در حرم مطهر امیرالمومنین(ع)، خوانده شده است. 

این کارشناس دینی افزود: این زیارت نامه در واقع معرفی نامه امیرالمومنین(ع) در آئینه قرآن است و امام هادی(ع) در این زیارت نامه به ده‌ها آیه قرآن کریم که در وصف امیرالمومنین(ع) و ولایت ان حضرت نازل شده، اشاره کرده است. 

حجت‌الاسلام رفیعی در ادامه به بیان عظمت و فضیلت‌های عید سعید غدیر پرداخت و بیان کرد: قرآن کریم از این روز با عنوان روز اکمال دین و اتمام نعمت و روزی که باعث رضایت خدا شد، یاد کرده است. 

وی با اشاره به آیه 5 سوره مبارکه مائده، "الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا..." بیان کرد: خداوند در این آیه شریفه فرموده است:  امروز، دین شما را کامل کردم و نعمت خود را بر شما تمام نمودم و اسلام را به عنوان آیین شما پذیرفتم. 

خطیب حرم مطهر رضوی افزود: بنابراین همان گونه که عاشورا نماد عزا و غم شیعه است و در این روز به عزاداری می‌پردازیم روز غدیر نیز نماد جشن و شادی شیعیان است و شیعیان باید در برگزاری هرچه باشکوه‌تر مراسم جشن و شادی در روز عید غدیر اهتمام بورزند. 

در این مراسم همچنین زائران و مجاوران حریم ملکوتی رضوی میهمان شعرخوانی شاعر آئینی اهل بیت(ع) علیرضا خاکساری شدند که اشعاری را در وصف امام هادی(ع) قرائت کرد؛ 

دهم ولی خدا و علی سوم بود
دَهم ولی خدا و علی سوم بود، کسی که آینه دار امام هشتم بود 
بزرگواری او بود و ذره پروری‌اش، جواب عرض سلامم اگر علیکم بود
کشاده رویی او بانی هدایت شد، در این مسیر فقط بر لبش تبسم بود 
تمام عمر شریفش گره‌گشایی کرد، تمام عمر شریفش به فکر مردم بود
از التفات کریمانه‌ای که با ما داشت، کسی سراغ ندارد مپکه بار چندم بود
کدام حصن حسینی به غیر از سردابش، پناه گاه من غرق در تلاطم بود
شمیم ناب سحرهای صحن سامرا، شبیه عطر دل انگیز مشهد و قم بود
چه احتیاج به گفتن نگفته حاجت داد، شبی که زائر او خسته از تَکلم بود