شور و غوغای عزاداری «کمر به کمر» گلستانی‌ها در حرم مطهر رضوی

به گزارش آستان نیوز، آئین عزاداری سنتی کمر به کمر در شهر رامیان استان گلستان بیش از ۳۰۰ سال قدمت دارد و در ایام ماه محرم، ماه عزای سیدالشهدا (ع) و یاران با وفایش اجرا می‌شود، هیئت عزاداری این شهرستان میهمان "حسینیه حرم" در صحن قدس حرم مطهر رضوی شدند و با عزاداری پرشور خود در صحن و سرای حرم حضرت رضا (ع) شور حسینی به پا کردند.

 حلقه ماتم عزاداران
 عزاداران با شور و هیجانی وصف‌ناشدنی و درحالی‌که کفن‌پوش شده‌اند، وارد صحن قدس می‌شوند. عده‌ای کفن سفید بر تن دارند و گروهی دیگر کفن سبزرنگ به تن کرده‌اند و گروه سوم با کفن‌های مشکی وارد می‌شوند، سفید نماد جان‌برکف بودن و فدایی بودن آنهاست و سبز نشان از ولایت‌مداری‌شان دارد و کفن‌های مشکی نشانی از عزای آنها، در مصیبت سیدالشهدا (ع) و شهدای کربلا است.
 عزاداران در وسط حسینیه حرم حلقه ماتم تشکیل می‌دهند، آنهایی که کفن سفید به تن دارند در وسط حلقه قرار می‌گیرند و کفن‌پوشان سبزرنگ در حلقه بعدی و آنهایی که کفن سیاه بر تن دارند در آخرین حلقه عزا می‌ایستند، در این شیوه عزاداری، عزاداران حسینی با گرفتن کمر یکدیگر نشان می‌دهند که در لبیک به ندای «هل من ناصر ینصرنی» حضرت سیدالشهدا (ع) با هم متحد و همدل هستند.
جوانی عاشورایی علم عزای هیئت را به دست گرفته و در وسط حلقه ماتم ایستاده و هم‌نوا به نوحه‌خوانی علم سیاه‌رنگ را که مزین به نام قمر بنی‌هاشم، حضرت ابوالفضل‌العباس (ع) است را می‌چرخاند، دیدن این‌همه شکوه و این‌همه شور دل‌ها را کربلایی کرده و هر زائر و مجاوری با دیدن این عزاداری غرق در شور حسینی می‌شود.

 
 استقبال جوانان و نوجوانان از دسته عزای کمر به کمر
 سید حسین حسینی مسئول هیئت عزاداری کمر به کمر استان گلستان است که می‌گوید: آئین عزاداری سنتی دسته عزاداری کمر به کمر قدمت چندصدساله دارد و هر سال در پنج شب دوم دهه اول ماه محرم در شهرستان رامیان برگزار می‌شود، در این نوع عزاداری عزاداران بعد عزاداری داخل مساجد به میدان شهر می‌روند و در کنار هم به همین سبک برای حضرت سیدالشهدا (ع) عزاداری می‌کنند و اوج این عزاداری‌ها در شب و روز عاشورا است.
او می‌گوید: این نوع عزاداری در شهرستان رامیان نسل به نسل منتقل شده است و جوان‌ها و نوجوان‌ها هم استقبال خوبی از آن دارند.

 
 خدمت به عزاداران به عشق امام حسین (ع)
 امیرمهدی غلامی که خود را خادم بچه‌های هیئت و عزاداران امام حسین (ع) می‌داند، می‌گوید: از بچگی و از وقتی که یادم می‌آید در دسته عزای کمر به کمر هم برای امام حسین (ع) عزاداری کردم و هم خدمتگزار عزاداران آقا بوده‌ام.
این جوان حسینی می‌گوید: هر سال محرم بچه‌های هیئت حال و هوای دیگری دارند، یک هفته مانده به ماه محرم با آماده‌کردن لباس‌های مشکی، سیاه‌پوش کردن هیئت، دکوربندی و برافراشتن علم عزا به استقبال این ماه می‌رویم.
 وقتی درباره حس و حالش در شب‌های محرم و شرکت در عزاداری سؤال می‌کنم، اشک در چشمانش حلقه می‌زند و می‌گوید: عشق به امام حسین (ع) قابل‌توصیف نیست.
 او که از کودکی پای‌کار هیئت بوده در مورد کارهایی که در این هیئت انجام داده، می‌گوید: گاهی به عزاداران چایی داده‌ام و گاهی در نصب پرچم‌ها و بیرق‌های عزا کمک کرده‌ام و در حال حاضر هم علم‌گردانی می‌کنم و همه این کارها را به عشق اباعبدالله الحسین (ع) انجام داده‌ام.
نوبت به حسن کاغذلو که می‌رسد او هم یک دنیا خاطره از روزهایی که در خدمت عزاداران سیدالشهدا (ع) بوده دارد و می‌گوید: درگذشته راه‌انداختن هیئت خیلی سخت‌تر از امروز بود چرا که دستگاه‌های صوتی این قدر پیشرفته نبود و با باطری کار می‌کرد، ما باید مراقب می‌بودیم که در حین برگزاری مراسم عزاداری مشکلی پیش نیاید مثلاً سیم دستگاه صوتی پاره نشود و یا باطری تمام نکند.
او با یادآوری روزهای خوب کودکی که با بچه‌های هیئت سپری شده لبخندی به روی لبانش نشانده و می‌گوید: آن روزها به تمام سختی‌هایی که داشت خیلی شیرین بود و بچه‌های محله برای رسیدن ماه محرم و برپایی دسته عزاداری و به‌خصوص دسته عزای کمر به کمر روزشماری می‌کردند.