این روزها شدت گرما به طور بیسابقهای افزایشیافته، اما مانعی برای حضور زائران و دل خستگان امام رئوف به مشهد مقدس ایجاد نکرده است.
زیارتی ناب با طعم چای حضرت
به گزارش آستان نیوز، فصل تابستان است و تعطیلی دانشآموزان و دانشجویان و فرصتی مناسب برای حضور خانوادهها از اقصینقاط کشور در مشهدالرضا (ع) برای زیارت. زیارتی که موجب آرامش دلها میشود و زائرین و مجاوران برای رسیدن به این لحظه زیبا و معنوی، لحظهشماری میکنند.
میزبانی خادمان از زائران با چای شیرین و دمنوش
تابستان است و گرمای بیسابقه هوا بیداد میکند، اما بازهم این گرمای زیاد هوا نمیتواند مانعی برای میزبانی چایخانههای حضرت از زائران باشد. اذان را گفتهاند و نماز ظهر و عصر بهصورت جماعت با خیل عظیم جمعیت برگزار شده؛ عقربههای ساعت حدود 30/12 دقیقه را نشان میدهد، راهی چایخانه حضرت که نامش رضوان است میشویم، در بست نواب هستیم و وقتی از یکی از خادمان سراغ چایخانه رضوان را میگیریم برایمان مشخص میشود که باید از صحن امام حسن مجتبی (ع)، به سمت بست طبرسی برویم.
بعد از گذشتن از بست طبرسی، در ادامه مسیر درختانی بلند که سایبانی را برای زائران ایجاد کردهاند دیده میشود، از لابهلای شاخوبرگ درختان نوک خیمه با پرچم مشکی برافراشته شده بر فراز آن، خودنمایی میکند.
چایخانه رضوان، شکل و شمایلی متفاوت دارد، دیوارههای آن برخلاف خیمههای معمول، آجری و سفیدرنگ است، خادمان، زائران خانم و آقا را به دو سمت مشخص شده راهنمایی و هدایت میکنند، خیل عظیم جمعیت، این سؤال را در ذهن ایجاد میکند که با چنین جمعیتی، خادمان چگونه از آنها میزبانی میکنند که در این هوای گرم، زائران معطل نشوند؟ خیلی زود پاسخ را با نظم و دقت در میزبانی خادمان دریافت میکنیم، خدمت درست و حساب شده آنها باعث شده تا هیچکس، در صف انتظارچای نماند.
میهمان امام بودن افتخار بزرگی است
زائری که از اصفهان آمده، در حال بردن یک لیوان دمنوش و یک لیوان چای برای خود و دخترش است، با لهجه زیبای اصفهانی میگوید: قربان امام رئوف بشوم که زیارتشان هم مایه افتخار است و هم آرامشدهنده دلها.
خود را محبوبه یاری پور، معرفی میکند، بار سوم است که در این سفر زیارتی پس از یک دل سیر زیارت، با دخترش به چایخانه آمده و بهره جستن از طعم ناب چای را از برکات امام مهربانیها میداند و ادامه میدهد: فرقی نمیکند شربت باشد، دمنوش یا نوشیدنی دیگری، همین که مهمان امام هشتم(ع) هستیم، برایمان افتخار بزرگی است.
صحبت این زائر که تمام میشود، نگاهم به چایخانه میافتد. تعدادی از خادمان در استکانهای داخل نعلبکی، چای و دمنوش میریزند، هر دوی این نوشیدنیها شیرین شدهاند، اما شیرینیشان زائر را اذیت نمیکند.
زائران بسته به ذائقهشان چای یا دمنوش را بر میدارند و به سمت میز و صندلیهایی میروند که در مقابل چایخانه قرار گرفته است، برخی هم تصمیم میگیرند زیر سایه درختان بروند و چای یا دم نوش خود را میل کنند.
وظایف مشخص شده خادمان
در چایخانه حضرت روی هر میز یک سبد سبز یا آبیرنگ قرار گرفته که وقتی زائران چای یا دمنوش خود را میل کردند استکان و نعلبکیشان را داخل آن بگذارند، مرحله بعد توسط یکسری از خادمان انجام میشود که با کلاه و دستکشهای پلاستیکی، سبدهای حاوی استکانها را به چایخانه میبرند. در چایخانه هم تعداد زیادی از خادمان سبزپوش با دستکش و کلاه در حال شستوشوی استکانها هستند.
در این میان شربت بهارنارنج نیز بهعنوان یک نوشیدنی خنک جزو گزینههای چایخانه قرار گرفته که با استقبال زائران روبهرو میشود، احمد محمدزاده دانشجوی کارشناسی معماری است، او که با دو نفر از دوستانش به حرم مشرف شده میگوید: از دوستانم تعریف اینجا را زیاد شنیده بودم، حتی همکلاسیهایم میگفتند خادمان چایخانهها در این هوای گرم از زائران با هندوانه نیز پذیرایی میکنند تا گرمای هوا زائران را اذیت نکند.
انجام کارها با هر تعداد زائری که به چایخانه میآید با همان دقت و نظم انجام میشود، ساعت نزدیک 13 است و وقت رفتن.
فاصله چایخانه تا بست شیرازی زیاد نیست، وقتی به درب خروجی میرسیم و خارج میشویم تا از امام هشتم (ع) خداحافظی کنیم، هنوز شیرینی و مزه خوب چای را حس میکنیم، با همان عطروطعم خوردن یک استکان چای در منزل پدری.
گزارشگر: مهدیه قمری