«سید حسن مرد خدا بود و شهادت»

بانوان شاعر آستان مقدس رضوی در شب شعری با عنوان «حزب‌الله هم‌الغالبون» در رواق حضرت معصومه(س) واقع در حرم مطهر رضوی دور هم جمع شدند و با خواندن سروده‌های حماسی و پُر شوریادوخاطره شهدای مقاومت را گرامی داشتند.

آماده‌ایم در راه ایثار و شهادت

محبوبه کاووسی شاعر خوش‌قریحه و انقلابی که اشعار آیینی نیز می‌سراید، با انتخاب واژه‌های موزون و تاثیرگذار، تصویری زیبا و ماندگار از شخصیت و رشادت‌های این مجاهد خستگی‌ناپذیر ترسیم کرد: «سید حسن مرد خدا بود و شهادت، جان را فدا کرد در مسیر استقامت/ سیدعلی را بود سربازی فداکار، همواره بود او پیروِ خط ولایت/ در جبهه‌ی ایثار آخر شد فدایی، تا زنده مانَد پرچم راه هدایت/ او مثل اسماعیل و قاسم قهرمان بود، بی‌یاور است از هجرشان آقای اُمت/ مردان حق چیزی به‌جز این را نخواهند، پایان راه عاشقی باشد سعادت/ مثل تمام رادمردان سیدِ ما، بی‌باک بود و انقلابی با شجاعت/ از خون سرخش که زمین را سبز کرده، خُشکد درخت زشت و بی‌بار خباثت/ صهیون گمان دارد که با این‌گونه رفتار، ویران کند جانِ جهان با صلابت/ اما نمی‌داند که ما اهل جهادیم، آماده‌ایم در راه ایثار و شهادت».

فریاد هر سجیل لعنت بر ستمگر

زهرا علیپور دیگر بانوی شاعر که دبیر انجمن ادبی شعر گوهرشاد نیز هست، در این بزم شاعرانه، صلابت جبهه مقاومت در عملیات غرورآفرین وعده صادق 2 را دستمایه شعر خود قرار داد و با زبانی شیوا این‌گونه در وصف آن حماسه‌سرایی کرد: «ای خصم بدسیرت جوابت را گرفتی، محصول این ذات خرابت را گرفتی/ موشک به موشک رد زخم تازه خوردی، مفهوم سجیل عذابت را گرفتی/ تا ما رمیت اذ رمیت شد نصیبت، هنگامه‌ی روز حسابت را گرفتی/ نفرین مظلومان که دامن‌گیرتان شد، از داور عادل عِقابت را گرفتی/ راه فراری نیست این پایان راه است، امروز که فصل‌الخطابت را گرفتی/ ای قوم غاصب پاسخ آن حیله‌ها و، آن نقشه‌ی نقش بر آبت را گرفتی/ فریاد هر سجیل لعنت بر ستمگر، ای قوم اسرائیل لعنت بر ستمگر».

به سیر سوره‌ی اسرا بیا تا مسجدالاقصی

مهدیسا بهروزیان دکلمه‌خوان بانوی هنرمند و نوجوان انقلابی هم با خواندن دکلمه‌ای آتشین جوش و خروشی وصف‌ناشدنی در این محفل به پا کرد: «همان غاصب که خونین کرد صبرا و شتیلا را، جنایت کرد در المعمدانی تا بپوشاند شکست آشکار خویش در طوفان اقصی را/ خروش آه محرومان و جوش اشک مظلومان، به زودی می‌دهد بر باد اولاد یهودا را/ دعا و گریه‌ی تنها به کار ما نمی‌آید، کنون باید اَعِدّوا گفت و در هم کوفت اعدا را/ ید بیضا به سحر سامری‌ها آتش اندازد، همان دستی که یکسان می‌کند با خاک حیفا را/ به سیر سوره‌ی اسرا بیا تا مسجدالاقصی، ببین تفسیر إِنَّ الْبَاطِلَ كَانَ زَهُوقا را». 

سپر آهنین ما خون است

زهرا رسولی از دیگر بانوان شعر آیینی بود که در این محفل ادبی که به یاد سید مقاومت و مردم مظلوم غزه و لبنان برگزار شد در ابیاتی سپر آهنین قوم یهودا را به سخره گرفت و از ایمان به عنوان سپر آهنین امت حزب‌الله یاد کرد: «سرخ‌رو لاله‌های بی‌پروا، مسلخ عشق و باز هم زیبا/ قصه‌ی تیغ سرخ و اسماعیل، عید قربان و عاشقان، شیدا/ عشق را با جنون زده پیوند، زده طعنه به مرگ با لبخند/ با قدم‌های استوارش خواند، فاتحه بر ابهت دنیا/ آه ای صحنه‌های تکراری، زندگی‌ مرگ‌های اجباری/ با دُم شیر تا به کی بازی، بس کنید این جدال بی‌جا را/ ما جگرگوشه‌های توفانیم، مرگ، همبازی قدیمی ماست، به یهودا بگو نخواهد ماند، رنگ شب در مسیر روشن ما/ سپر آهنین ما خون است، سپر آهنین ما ایمان، مشت‌های گره شده در هم، پشت مظلوم ایستاده خدا/ پوزه‌ی شر به خاک خواهد خورد، سینه‌ی ظلم چاک خواهد خورد، آهِ مظلوم، خنجر حق است، می‌دَرد تار و پودِ ظالم را/ دیو فتنه به چاه خواهد شد، روی شیطان سیاه خواهد شد، راوی فتح همچنان خون است، دادخواه شهید کرب و بلا/ می‌دمد صبح از دل توفان، می‌رسد دادخواه مظلومان، روح و جانی دوباره خواهد داد، حجت حق به مسجدالقصی».

بر گونه‌ی شب سیلی حق شعله‌ور آمد

وعده صادق، سجیل و ابابیل کلیدواژه‌هایی است که کبری حسینی شاعر حماسه‌سرا و آیینی حرم مطهر رضوی در شعر خود از آن وام گرفته بود. این بانوی شاعر در جمع ادیبان خوش‌سخن این‌گونه شعرخوانی کرد: «آن‌گونه که از وعده‌ی صادق خبر آمد، بر گونه‌ی شب سیلی حق شعله‌ور آمد/ تا محو شوند ابرهه‌کیشان زمانه، یک فوج ابابیل به پرواز درآمد/ باران تماشایی سِجِّیل نشان داد، دوران "بزن دَرروی" دشمن به سر آمد/ این پیک خلیل است که سوی بت صهیون، با ضربه‌ی بنیان‌کن صدها تبر آمد/ دوران صبوری و مماشات به سر شد، هنگام نبرد است زمان ظفر آمد/ آن قلعه‌ی پوسیده فرو ریخت و آن در، با دست علی از بن و از ریشه در آمد/ ای خیبریان گنبد پوشالی‌تان را، خیبرشکنی دیگر از ایران به‌در آمد».

محفل ادبی «حزب‌الله هم‌الغالبون» در جوار امام رئوف به اتمام رسید. محفلی که در آن بانوان شاعر رضوی با سلاح شعر به دفاع از مظلوم برخاستند و هرکدام به اندازه بضاعتشان، خشم گدازنده خود را در مقابل ظلم، واژه‌واژه به شعر آراستند و این اشعار را به محضر آقای مهربان خویش پیشکش کردند، با این امید که مورد التفات صاحب این بارگاه منور قرار گیرند.

گزارشگر: بتول پرهیزگار