گزارش/ در حال حاضر، 500 پرستار در بخشهای مختلف بیمارستان فوقتخصصی رضوی، در زیر چتر حمایت بارگاه نورانی حضرت ثامنالحجج(ع) مشغول خدمت هستند؛ آنان که زمستان بیماری با هر لبخند و دست پرمهرشان، جایش را به بهار امید و زندگی میدهد.
پرستاران، سربازان سفیدپوش سنگر سلامت
به گزارش آستان نیوز، حرفه پرستاری، با واژههای صبر، استقامت و تعهد گره خورده است؛ پرستاران هر روز، شرایط کاری پر استرسی را تجربه کرده، سخنان گاهی تند بیماران و خانوادههای نگرانشان را با صبوری خاصی نادیده گرفته و در لحظات بحرانی، متعهدانه به خدمت خود ادامه میدهند. در این گزارش، به مناسبت گرامیداشت سالروز میلاد فرخنده حضرت زینب(س) که به «روز پرستار» در کشور مزین است، با گوشهای از حال و هوای خدمت پرستاران بیمارستان رضوی آشنا میشویم.
علم و اخلاق؛ دو معیار جذب پرستاران
در ابتدا با سعید موشکاف، قائم مقام مدیریت پرستاری بیمارستان رضوی همکلام میشوم. وی 38 ساله، دارای 15 سال سابقه خدمت در حوزه پرستاری است که 9 سال آن را در این بیمارستان گذرانده است. موشکاف بیان میکند: وابستگی بیمارستان رضوی به آستان حضرت رضا(ع)، مسئولیت کاری ما را دوچندان کرده است. در این بین، پرستاری که تصمیم میگیرد در این بیمارستان مشغول به کار شود، میداند باید اخلاق حرفهای را در این مرکز بیش از سایر مراکز درمانی رعایت کند و برخورد و کارش در سطحی باشد که مراجعان هم حس کنند به بیمارستان منتسب به امام رضا(ع) آمدهاند.
وی میافزاید: البته با توجه به استرسها و ناراحتیهایی که کادر درمان از جمله پرستاران، همه روزه با آن در بیمارستانها مواجه هستند، همیشه خوشرو بودن و برخورد عالی با مراجعان به یک کار آسان ومعمول برای آنان تبدیل شده است.
قائم مقام مدیریت پرستاری بیمارستان رضوی ادامه میدهد: در این راستا، بیمارستان نیز در کمیته جذب نیروی خود علاوه بر توجه خاص به سطح علمی پرستاران، مباحث اخلاق حرفهای و رعایت شئونات بیمارستان را در نظر میگیرد تا افرادی جذب شوند که بتوانند سطح انتظارات بیمارستان و بیماران آن را تأمین کنند.
وی میگوید: با توجه به اهمیت ارتقای سلامت در جوامع بشری، پرستاران در کنار ارائه خدمات در مراکز بیمارستانی، همیشه نقش پررنگی نیز در ارتقای کیفیت سلامت جامعه دارند چنانکه شاهد مشارکت فعال پرستاران در برنامههای خارج از بیمارستان رضوی نیز هستیم.
موشکاف میافزاید: پرستاران بهصورت خودجوش در اردوهای جهادی بیمارستان با هدف ارائه خدمات رایگان در مناطق محروم خراسان رضوی حاضر شده و حس خوب و زیبایی را از انجام این خدمت ارزشمند تجربه میکنند. همچنین پرستاران ما در برنامههای واحد آموزش و ارتقای سلامت در سطح شهر مشهد و داخل بیمارستان همچون ارائه مباحث آموزشی و پیشگیرانه، مشارکت دارند.
وی تصریح میکند: بیمارستان رضوی بهعنوان بیمارستانی با درجه عالی در کشور، دارای پرستارانی است که از نظر علمی باسواد هستند. در واقع، همانطور که بیان شد سطح علمی پرستار، در جذب وی نقش مهمی دارد. البته کمیته آموزش بیمارستان نیز بسیار فعال است و برنامههای آموزشی زیادی برای آشنایی پرستاران با روشها و تکنیکهای نوین و دستورالعملهای جدید در حوزههای مرتبط، برگزار میکند.
حس خوب خدمت به زائران حضرت رضا(ع)
بخش مراقبتهای ویژه، از جمله بخشهای مهم در هر بیمارستان مجهزی است. مکانی که پرستاران آن باید با دقت و حساسیت بالایی بر شرایط بیمار خود نظارت کنند. در این مجال، به سراغ سارا فرخراد میروم که در بخش آی.سی.یو جنرال بیمارستان رضوی مشغول به خدمت است. وی چهل و سه ساله، کارشناس پرستاری با 18 سال سابقه کار است و 16 سال از دوران خدمتش را در بیمارستان رضوی سپری کرده است. از این بانوی پرستار، درباره ویژگیهای خدمت در بخش آی.سی.یو میپرسم که پاسخ میدهد: پرستارهای این بخش باید از نظر دانش و مهارتها بهروز باشند، چرا که بیماران تحت نظارت آنان در شرایط بحرانی و خاصی بهسر میبرند.
وی ادامه میدهد: از آنجاییکه بیشتر بیماران سرطانی در بخش آی.سی.یو جنرال بیمارستان تحت نظر هستند، سطح همدلی پرستاران بخش با بیمار و اعضای خانواده وی نیز پررنگتر است. فرخراد یادآور میشود: البته پرستاری، شغلی احساسی است و پرستاران در هر بخشی که خدمت کنند، این حس همدلی را دارند. در برخی بخشها نیز، حفظ سلامت روان پرستاران اهمیت بیشتری دارد تا بتوانند اتفاقات ناخوشایند را پشت سر بگذارند.
همچنین به گفته وی که در دوران مقابله با بیماری کرونا، سرپرستار بخش آی.سی.یو بیماران کرونایی بیمارستان بوده است خدمت در محیطهای بیمارستانی در هر شغل و جایگاهی، با عواطف انسانی گره خورده است. اگر فرد شالوده احساسی خدمت در این محیط را نداشته باشد و نتواند آن را در وجودش تقویت کند، بی تردید دچار مشکل خواهد شد.
این پرستار بیمارستان تأکید میکند: کادر درمان از جمله پرستاران، حس انجام وظیفه، نوعدوستی و از خودگذشتگی خاصی دارند که این موضوع در دوران شیوع بیماری کرونا برای همگان روشن شد. البته در حال حاضر نیز امکان شیوع بیماریهای نوظهور وجود دارد، اما پرستاران با وجود خطر برای خود و خانوادهشان، سنگر خدمت را خالی نمیکنند.
وی میگوید: از روزی که خدمتم را در بیمارستان رضوی آغاز کردم، همیشه حس میکنم یکی از خادمان امام رضا(ع) هستم. به نظرم بسیار خوش شانس هستم که در حرفهای که دانش و تجربه آن را دارم، میتوانم در زیر چتر حمایت امام هشتم(ع)، به همنوعان خود کمک کنم. این موضوع، حس رضایت قلبی برایم به همراه داشته است.
فرخراد میافزاید: بسیاری از بیماران زائر طبق اعتقادات پاک خود به نیت شفا به این بیمارستان متعلق به آستان حضرت رضا(ع) مراجعه میکنند. این خلوص نیت زائران، مایه خرسندی است و به منِ پرستار اجازه میدهد تا بتوانم نقش خادمی خود را ایفا کنم. البته بیشک این موضوع، مسئولیت بیشتری بر دوش ما میگذارد.
خدمتی عاشقانه با صبر وبردباری
بخش اورژانس نیز یکی دیگر از بخشهای مهم هر بیمارستانی است که پرستاران آن باید سرعت عمل و تخصص بالایی داشته باشند تا بتوانند در کنار پزشکان، بدون حتی یک اشتباه کوچک، در کمترین زمان ممکن وارد عمل شوند و جانی دوباره به بیماران بحرانی ببخشند. در ادامه با حسین عاقبتینیا، یکی از پرستاران جوان و با انگیزه بیمارستان رضوی سر صحبت را باز میکنم. وی 32 ساله، دارای مدرک کارشناسی پرستاری است که 10 سال سابقه خدمت در حوزه درمان دارد و امسال نیز هشتمین سال است که افتخار خدمت به بیماران زائر و مجاور در بخش اورژانس بیمارستان رضوی نصیبش شده است. از عاقبتینیا درباره حال و هوای خدمت در بخش اورژانس میپرسم. پاسخ میدهد: این بخش از بخشهای همیشه شلوغ بیمارستان است که میزان استرس کار در آن بالا است. نیروهای فعال در بخش اورژانس از جان و دل برای نجات جان بیماران مایه میگذارند. آنان همچون یک خانواده هستند که بهصورت تیمی کار میکنند.
وی ادامه میدهد: کادر درمان از جمله پرستاران این بخش، دل دریایی دارند و شرایط بیمار و همراهان وی را همیشه درک کرده و اگر از دست آنان هم ناراحت شوند، آن را به دل نمی گیرند. عاقبتینیا تصریح میکند: متأسفانه گاهی این تصور برای مردم پیش میآید که برای پرستاران، دیدن بیمارانی در شرایط بسیار حاد مثل تصادفیها با جراحات شدید یا از دست دادن یک بیمار ضمن انجام احیای قلبی- ریوی، مسئله عادی است در حالیکه من به نوبه خود با وجود 10 سال سابقه کار، هنوز همان حس روز نخست کاری را در اورژانس دارم. بنابراین شاید بهتر باشد بگوییم، آستانه تحمل و صبر ما بالاتر رفته است.
وی درباره خدمتش در این بیمارستان نیز میگوید: فرصت خدمت در سایر بیمارستانها را هم داشتم، اما به دلیل علاقه خاصی که به امام رضا(ع) دارم، دلم میخواست در بیمارستان رضوی خدمت کنم.» در پایان، از این پرستار جوان بیمارستان میخواهم در چند کلمه حرفه پرستاری را تعریف کند. وی میخندد و تأکید میکند، بنویسم: «یک عاشق دیوانه» و سپس خاطرنشان میکند: پرستاران، شرایط سخت و پر اضطراب کاری خود را فقط بهدلیل علاقه خاصی که به حرفه خود دارند، پشت سر میگذارند.
گزارشگر: آرزو مستأجر حقیقی