یادداشت/ ماموستا عبدالسلام محمدی عالم اهل سنت و امام جمعه دهگلان کردستان و عضو شورای افتای کردستان/ ابتدا شهادت امام موسی کاظم(ع) را تسلیت می گویم.شخصیت والای امام موسی کاظم(ع) که از بزرگان ائمه اهل بیت هستند و در منابع دینی اعم از اهل تسنن و تشیع به عنوان نماد صبر و تحمل و بردباری از ایشان یاد می شود؛ نماد همگرایی و وحدت در جهان اسلام هستند.
فراز هایی خواندنی از زندگی امام موسی کاظم(ع) به روایت عالم اهل سنت
شهرت و کنیه امام کاظم(ع)یعنی کاظم به معنای فرو بردن خشم و عصبانیت در زمانی بوده که این امام همام با 5 تن از خلفای عباسی زمان خود می زیسته و این خلفا نسبت به اهل بیت پیامبر(ص) و خاندان رسالت ظلم های بسیاری روا داشته اند، اما امام کاظم(ع) با همین صفت بارز صبر و تحمل در برابر ناملایمات، شرایط را مدیریت کردند.
کظم غیظ امام کاظم(ع) نشانگر بزرگی و عظمت این امام همام است که در منابع مختلف شیعی و اهل سنت شخصیت امام به عنوان یکی از استوانه های وحدت و همدلی و همگرایی و دلسوزی برای امت اسلامی و برای تمامی مسلمانان مطرح شده است.ایشان در میان اهل سنت و در میان سایر فرق و مذاهب اسلامی جایگاه والایی دارند و مورد احترام و اکرام همگان هستند. امام کاظم(ع) نیز مثل سایر ائمه اهل بیت محور وحدت و همدلی و محور گفتمان و خیر و برکت برای تمامی امت اسلامی بوده اند و همواره بعنوان پایگاه و تکیه گاهی برای همه مسلمانان مطرح بوده اند و حضورشان سبب خوشحالی و دلگرمی همه مسلمان ها بوده است.
در همه ادوار تاریخی و در زمانی که جامعه اسلامی دچار انحراف و انحطاط بوده و مسلمانان در مسایل سلوکی،مذهبی، اجتماعی و سیاسی دچار ضعف و مشکلات متعدد بودند این ائمه بزرگوار و امامان، چراغ راه حق و سبب نور و برکت بوده اند که راه راست را به امت اسلام نشان می دادند و سبب دلخوشی مسلمانان و پشتوانه و تکیه گاه آنها بودند.