گزارش/ برای هر زائری که به مشهد مشرف میشود شاید اولین خواسته و آرزویش، نشستن بر سفره با برکت حضرت رضا(ع) باشد؛ غذایی که نه برای سیر شدن بلکه به نیت تیمن و تبرک و شفا میل میشود.
توزیع برکت خداوند در قطعهای از بهشت
به گزارش آستان نیوز،در گوشهای از صحن و رو به گنبد حضرت رضا(ع) نشستهایم و زیارتنامه حضرت را میخوانیم، گه گاه نیم نگاهی هم به اطراف میکنیم و محو حال خوش زائران میشویم. بازی، شادی و خندههای بچهها ما را میبرد به دوران کودکی و در دل غبطه میخوریم به دل مشغولیهایشان. در یک لحظه عطر و بوی خوشی، ما را به روزگار کودکی میبرد؛ جایی نزدیک تنور نان مادربزرگ که رایحهاش بهشت را به زمین میکشاند.
روی یکی از همین فرشهای قرمز، خانوادهای با چند بچه قد و نیم قد نشستهاند و دست هر کدام از آنها تکه نانی است که با خوشمزگی آن را میخوردند؛ نگاهم خیره به بازی بچهها و مشامم پی بوی نان.
لحظهای نگذشته که پیرزنی با لباس محلی و چادری مشکی، دو سه تکه قرص نان به دست از مقابلمان رد میشود و زیر لب با خوشحالی قربان صدقه امام رضا(ع) میشود. گوشهایمان را کمی تیز میکنیم، «قربانت برم که اینقدر زود حاجت میدی». مابقی حرفهایش را متوجه نمیشویم، اما بعد هر چند کلمه یا امام غریب میگوید و دستش را به سوی گنبد به نشانه تشکر بلند میکند. حق دارد اینقدر ذوق کند، آدم گرسنه هم نباشد، با این بو میلش به خوردن میکشد.
وقتی چشمم به دخترک 10، 12 سالهای میافتد که اتفاقا او هم از همان نان محلی میخورد دیگر طاقت نمیآورم و از او میپرسم: دخترم این نانها را از کجا گرفتی؟ آرام و محجوب جواب میدهد: از مهمانسرا، نذری است، بفرمائید!.
هنوز چند دقیقهای از مکالمهمان با آن دختر نگذشته که خودمان را مقابل مهمانسرای صحن غدیر میبینم. خادمی با لباسهای خدمت آنجا ایستاده و مهمانان را راهنمایی میکند. عطر و بوی نان بیشتر شده و دل هر گرسنهای را به آنجا میکشاند.
داخل که میشویم، خادمان سبز پوش با لهجه شیرین اصفهانی به زائران نان نذری میدهند. چند نفری هم با چوب پر ایستادهاند و با مهربانی و لبخند به مردم خوشامد میگویند و گاهی هم با ذکر صلوات زائران را مشایعت میکنند.
صلوات خاصه حضرت آن هم با صدای دلنشین زنده یاد انصاریان از بلندگوی مهمانسرا حال و هوا را وصف نشدنی کرده. به سراغ یکی از همان خادمیاران که سرش از دیگران خلوتتر است میرویم و از نحوه پخت نان و داستان این نذر میپرسیم.
امیر نورانیزاده در این باره توضیح میدهد: این نانهای محلی مخصوص شهر کُمِشچه اصفهان است و پخت نان شغل آبا و اجدادی ماست. نانوایان این شهر نان را با چنان کیفیتی میپزند که آوازهاش در کشور پیچیده و روزانه این نان محلی به شهرستانهای اصفهان و دیگر استانها ارسال میشود و حتی کشورهای عربی حاشیه خلیجفارس، مشتری پروپاقرص نان خشکه کمشچه هستند.
وی ادامه میدهد: ما در ایام و مناسبتهای ویژه به همراه تیمی متشکل از نانوایان حرفهای شهر کمشچه برای پخت نان سنتی به مشهد میآییم تا از زائران با نان پذیرایی کنیم.
او میگوید که در ولادت حضرت علی(ع) بیش از 4 هزار قرص نان و در ایام ولادت حضرت فاطمه(س) تعداد 5 هزار و 220 قرص نان در مهمانسرای غدیر طبخ و بین زائران توزیع کردهاند و قرار است در دهه کرامت نیز این خدمت را به همت بچههای خادمیار ادامه دهند.
نورانیزاده اضافه میکند: تلاش میکنیم تا در تمامی لحظات خدمتمان، خادمان خوب آقا باشیم و به زائرانش خدمت کنیم. این خدمت به ما انرژی فوقالعادهای میدهد و همین نیرو، برایما در تمام زندگی کافی است.
از مهمانسرا که خارج میشویم دست اکثر زائران همین برکت خداست. برکتی که با عشق و ارادت پخت شده تا به دست زائری برسد که شاید تا آن روز توفیق خوردن نان و یا غذای متبرک حضرتی نصیب و روزیاش نشده است.
تولیت آستان قدس رضوی
