بهشتیتر از همیشه است، این اردیبهشت. مملو از گل و گلاب و نور. نور ماه ذیالقعده از دل بهار، بر وجود عاشقان میتابد.
یک ماه پر ستاره
این ماه، یک آسمان پر ستاره دارد، از سلاله موسی بن جعفر (ع)، مقربانی که به صفت فرشتهها، به مهر و کرامت شهره آفاقاند.
این بار هم با میلاد دستهگل معصوم بابالحوایج (ع)، به پیشواز دهه بافضیلت کرامت میرویم. تا به عطر فاطمه ثانی، خاک وجودمان، شکوفا شود.
کریمه اهلبیت (ع)! خواهر مهربانیها! به پشتوانه کرامت شما به سراغ همه قفلهای ناگشوده تقدیرمان میرویم.
بانوی شفیعه؛ دستمان را بگیر و باز هم ضامن ما باش. شما که حرم و بارگاهتان، دری از درهای جنت است و زیارتتان، زائر را تا بهشت بالا میبرد.
اما شکوه مهربانی را در بلندای نام او جستوجو میکنیم که سریع الرضاست. هشتمین کوکب امامت؛ باب هدایت است و اجابت.
آقای مهربانیها! امام رئوف! در آستانه دهه کرامت میایستیم، دست ادب بر سینه میزنیم و امیدمان را به شبکههای پنجره اجابتتان گره میزنیم، مگر معجزه «رضا، رضا (ع)»، گرههای کور دلمان را به مهر و کرم بگشاید و قد معرفتمان را، بلندتر کند.
ای غریب قریب! چقدر توفیق است که شما را همین حوالی دلمان داریم. چقدر شیرین است، چندقدمی بهشتت، زیستن و نفسکشیدن. دلمان به حضور شما خوش است، ای انیس النفوس.
خواهر و برادر بهشتی قدمتان مبارک
تولیت آستان قدس رضوی
