در شب میلاد امام مهربانیها، بانوی ورزشکاری که سالها با توسل به امام رضا (ع) قدم در رقابتهای ملی و بینالمللی گذاشته، از خاطرات شیرینش با امام هشتم(ع) میگوید؛ از دعاهایی که اجابت شدند تا عشق و آرامشی که هر بار در صحن حرم، وجودش را فرا میگیرد.
از توسل پیش از مسابقه تا اجابت دعای مادرانه؛ روایت بانوی ورزشکار از ارادتش به امام رضا(ع)
به گزارش آستان نیوز، ساره جوانمردی، عضو تیم ملی تیراندازی بانوان ایران که بارها قبل از مسابقه، دلش را به پنجره فولاد گره زده و با دعای امام مهربانیها، قدم به میدان رقابت گذاشته است، در شب میلاد امام رضا (ع) از احساسی قلبی و عمیق خود نسبت به ایشان میگوید: امام رضا (ع) برای ما ایرانیها عشق است، امید است، مامن است، مونثِ مهربانی است مثل مادر و پناهگاه دلهای شکسته.
جوانمردی ادامه میدهد: همه ما به ائمه ارادت داریم، اما عُلقه ما به امام رضا (ع) فرق دارد. چون نزدیک ماست. در دسترس است. توسل به او راحتتر است. دل ما زودتر به حرمش بند میشود.
وقتی از او میخواهیم خاطرهای از این ارتباط بگوید، کمی مکث میکند و با لبخند میگوید: یک بار قبل از یکی از مهمترین مسابقاتم، آمدم زیارت. از امام رضا (ع) خواستم کمکم کند و با توسل به او رفتم مسابقه. نتیجهاش عالی شد. اما قشنگترین خاطرهام این نیست. چند سال پیش، از ته دل از امام رضا (ع) خواستم که به من یک فرزند بدهد و خیلی زود، دعایم مستجاب شد. حالا هر بار که نگاهش میکنم، حس میکنم تکهای از لطف امام رضا (ع) در خانهام هست.
او در پایان با صدایی بغضآلود اما پرامید میگوید: امشب، در شب تولدش، دعا میکنم برای همه آنهایی که در حسرت بچهدار شدن هستند، برای همه دلهایی که گرفتاری دارند. امام رضا (ع) خودش دستشان را بگیرد. من باور دارم که اگر از عمق وجود بخواهیم، خودش هوایمان را دارد.