آسمان بی کران، نگاه بر زمین دوخته بود و مدینه، گاه انتظارش را به دست صبح امید می سپرد که ناگاه در صبحدمی حیات بخش، آفرینش، تولّدی دوباره کرد و یازدهمین ستاره منورش را به هستی بخشید. عرش، به برکت میلاد جهان افروز امام حسن عسکری(ع) محفل شادی برپا کرد و باران صلواتش را بر سرای امامِ هدایت و هادی دین فرو فرستاد. زمین در تولّد نوگل بوستان ولایت، دامان سخاوتش را به روی طبیعت گشود و از عطر حضورش که الهام بخش جان ها بود، لبریز گشت.
آسمان ستاره باران است در میلاد ابن الرضا امام حسن عسکری(ع)
به گزارش آستان نیوز، امروز هشتم ربیع الثانی مصادف با میلاد مسعود حضرت ابن الرضا امام حسن عسکری(ع) و پدر بزرگوار حضرت صاحب العصر والزمان(ع) است.
ما به این مناسبت، به سراغ مرتضی انفرادی، مدیر گروه فرهنگ و سیره رضوی بنیاد پژوهش های اسلامی آستان قدس رضوی رفتیم تا درباره عظمت و شکوه وجود مقدس یازدهمین ستاره درخشان آسمان امامت و ولایت امام حسن عسکری(ع)، بیشتر آگاه شویم.
جناب انفرادی برای سوال نخست، معرفی مختصری از وجود مقدس حضرت امام حسن عسکری(ع) بفرمایید.
امام حسن عسکری علیه السلام یازدهمین امام شیعیان، و سیزدهمین معصوم است و میلاد آن بزرگوار در هشتم ربیع الثانی سال 232 هجری قمری در شهر مدینه واقع شده است. نام مبارکشان حسن و کنیه ایشان ابومحمد و مشهورترین القابشان عسکری، زکی و ابن الرضا است. پدر ارجمند ایشان امام هادی علیه السلام و مادر بزرگوارشان حدیث نام دارد. امام حسن عسکری علیه السلام پدر امام زمان عج الله تعالی فرجه الشریف منجی علم بشریت است. ایشان در 22 سالگی به امامت رسیدند و به مدت 6 سال این منصب الهی را در اختیار داشتند و سرانجام در 28 سالگی در شهر سامرا به شهادت رسیدند.
در خصوص لقب ابن الرضا علیه السلام که برای حضرت امام حسن عسکری(ع) بیان می شود، توضیحاتی بفرمایید.
ابن الرضا(ع) لقبی است که برای فرزندان امام رضا علیه السلام به کار می رود مشهورترین این بزرگواران امام جواد علیه السلام، امام هادی علیه السلام و امام عسکری علیه السلام اند البته به سایر فرزندان پسر از نسل امام رضا علیه السلام نیز این لقب گفته می شد به عنوان مثال برای امامزاده موسی مبرقع فرزند دیگر امام جواد علیه السلام نیز به همین لقب ملقب بودند.
از این القاب؛ شیعیان و یاران معصومین علیهم السلام برای حضرات استفاده می کردند و البته دشمنان ایشان نیز بعضا از این لقب استفاده کرده اند. همچنین از آنجایی که امام رضا علیه السلام پس از مناظرات علمی، دارای شهرت ویژه ای شدند به فرزندان ایشان ابن الرضا می گفتند.
امام رضا علیه السلام برای تأکید و تثبیت امر امامت در آموزههای شیعی تلاش های علمی فراوانی داشتند. آیا نص صریح و روایتی واضح برای امامت فرزندانشان به ویژه امام عسگری علیه السلام دارند؟
موضوع امامت از صدر اسلام به عنوان مسئله ای که نماد شیعه است مورد توجه همه معصومان علیهم السلام بوده است و امام رضا علیه السلام نیز برای حفظ کیان تشیع به این موضوع اهتمام ویژه ای داشتند. در سوالی که از ایشان پیرامون اسلام شد و بعدها به (محض الاسلام) شهرت یافت، حضرت رضا علیه السلام، موضوع امامت را کاملاً توضیح داده ند و نکته قابل توجه این است که ایشان اسامی همه حضرات ائمه علیهم السلام را قبل از خودشان و پس از خودشان به صورت صریح نام برده اند و نام مبارک امام عسکری علیه السلام را با عبارت (الحسن بن علی) و به عنوان یازدهمین امام معرفی فرمودند.
جناب انفرادی روایتی نسبتا مشهوری درباره تکریم زائر امام رضا(ع) از سوی امام حسن عسکری(ع) در منابع حدیثی اشاره شده است، علاقه مندیم در این باره از جنابعالی بشنویم.
در احادیث آمده است که روزی دو نفر از شیعیان قصد شرفیابی به محضر امام عسکری را داشتند حضرت برای تکریم آنها شخصاً و به صورت پیاده به استقبالشان رفتند و آنها را تا در منزل همراهی کردند؛ آن حضرت به این دو نفر نگاه می کردند و می گریستند به حدی که خدمت ایشان عرض شد: ای پسر رسول خدا علت گریه شما چیست؟
حضرت جواب دادند علت گریه ام این دو زائر است که یکی زائر توس و دیگری زائر کربلاست. وقتی به زائر توس نگاه می کنم به یاد جدم علی ابن موسی الرضا(ع) می افتم و وقتی به زائر کربلا نظر می کنم به یاد جدم سیدالشهدا می افتم؛ هر کسی که به زائران ما کمک و همیاری کند مانند این است که ما را یاری کرده است.
ظاهرا از امام حسن عسکری علیه السلام صلوات خاصه ای نیز برای امام رضا علیه السلام روایت شده است...
بله؛ علاوه بر صلوات خاصه مشهوری که در حال حاضر برای حضرت رضا علیه السلام خوانده می شود، در کتب روایی صلواتی متفاوت از امام عسگری علیه السلام نیز برای جدشان نقل شده که این گونه در منابع آمده است:
اللَّهُمَّ صَلِعَلَى عَلِيِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا الَّذِي ارْتَضَيْتَهُ وَ رَضِيتَ بِهِ مَنْ شِئْتَ مِنْ خَلْقِكَ اللَّهُمَّ وَ كَمَا جَعَلْتَهُ حُجَّةً عَلَى خَلْقِكَ وَ قَائِماً بِأَمْرِكَ وَ نَاصِراً لِدِينِكَ وَ شَاهِداً عَلَى عِبَادِكَ وَ كَمَا نَصَحَ لَهُمْ فِي السِّرِّ وَ الْعَلَانِيَةِ وَ دَعَا إِلَى سَبِيلِكَ بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ فَصَلِّ عَلَيْهِ أَفْضَلَ مَا صَلَّيْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَوْلِيَائِكَ وَ خِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ إِنَّكَ جَوَادٌ كَرِيمٌ.