حبذا ، زین منظر عالی که فردوس برین

بردر صحنش چو زائر از صداقت جبهه ساست

آسمان زین آستان فیض سعادت می برد

واز قضایش عالم انوار در کسب ضیا ست

چشم انجم روشن از گرد و غبار در گهش

دیده سیاره را مانند تا شب توتیاست

شهریاران را ازاین ایوان کیوان روزو شب

دیده امید چون کشکول در دست گداست

ماه را از مهر می بخشد ضیا ایینه اش

شکل خورشیدی کی  عیان اینجا زهر خشت طلاست  . . .