دستهای کوچکشان با دنیایی از امید به آسمان حرم بلند شده و زمزمه « أَمَّن يُجِيبُ» به لب دارند و شفای تن بیمارشان را از خدا طلب میکنند و برای برآورده شدن این خواسته مهربانترین امام را به درگاه خدا واسطه قرار دادهاند.
آرزویی که بر روی درخت آرزوها به بارنشست
به گزارش آستاننیوز، آرزویش را با دستی لرزان بر روی تکه کاغذی کوچک نوشت و خانم مربی آن را به روی شاخه درخت آرزوها بست. هر وقت که باد میکاغذ را در هوا میچرخاند آرزو میکرد که فرشته مهربان آرزویش را با خود به آسمان پیش خدا ببرد تا آرزویش برآورده شود.
حالا که چشمش به گنبد طلایی حرم امام رضا(ع) افتاده و در صحن و سرای این امام مهربان قدم گذاشته خوشحال است که آرزویش برآورده شده. دلش میخواست به اینجا بیاید و برای شفای تن بیمارش دعا کند. آخر از پدر شنیده که امام رضا(ع) مریضها را شفا میدهد و او هم به امید شفا از شهر و دیار خود راهی مشهدالرضا(ع) شده است.
زیارت به امید شفای کودکان بیمار
کاروان زیارتی کودکان سرطانی به همراه مادرانشان به همت «انجمن فرشتههای زمینی» از شهر اهواز خوزستان به حرم مطهر رضوی مشرف شدند و ضمن بهرهمندی از فیض زیارت امام مهربانیها با دلهایی شکسته برای شفای همه بیماران و شفای خودشان دست به دعا برداشتند.
مهدیپور مهدوی مسئول این کاروان است. او که خودش از بیماران سرطانی بهبود یافته است و طعم شفا از دست مهربانترین امام را چشیده در حاشیه این تشرف گفت: این کاروان شامل پنج کودک دختر و پنج کودک پسر به همراه مادرانشان است. این کودکان در بیمارستان شهید بقایی اهواز تحت درمان هستند و امیدوار هستم که از این آستان مقدس سلامتی را با خود به ارمغان ببرند.
او همچنین گفت: این سفر زیارتی با هدف تزریق روحیه امید و توسل به امام رضا(ع) انجام شده است و برقراری ارتباط معنوی با امام رضا(ع) که در بهبود و تقویت روحیه بیماران بسیار موثر است، انجام شده است.
آرزوهایی که برآورده شد
گلناز علیخانی مدیر «انجمن فرشتههای زمینی» نیز در حاشیه این تشرف گفت: ما در خیریه یک درخت آرزوها داریم که بچهها آرزوهای خود را مینویسند و نوشتههای آنها روی شاخههای این درخت بسته میشود. آرزویی که این ده کودک نوشته بودند زیارت امام رضا(ع) بود که این آرزو با کمک خیرین و مسئولان خیریه برآورده شد.
او که همچون مادری مهربان در کنار این کودک بیمار است در حالی که اشک در چشمانش حلقه زده، ادامه میدهد ما امید داریم با توسل به امام رضا(ع) همه این بچههای بیمارشفا پیدا کنند تا بتوانند مثل بقیه بچهها به مدرسه بروند و با سلامتی کامل پشت نیمکتهای مدرسه بنشینند.
دوست داشتم زائر امام رضا(ع) شوم
اعظم سلامی یکی از این کودکان بیمار است میگوید: وقتی به ما گفتند قرار است به زیارت امام رضا(ع) بیاییم و زائر آقا شوم از اینکه میتوانم بیایم حرم امام رضا(ع) و برای سلامتی خودم و دوستانم دعا کنم خیلی خوشحال شدم.
او که شالی سبزر رنگ بر روی سر و پیشانی بند یا امام رضا(ع) بر روی پیشانی دارد میگوید: من خیلی دوست داشتم به زیارت امام رضا(ع) بیایم و حالا که اینجا هستم فکر میکنم خدا آرزوی من را برآورده کرده است.
اولین زیارت آیلین
آیلین حبیبی دیگر کودک این کاروان زیارتی است و میگوید: دست همه مسئولان «انجمن فرشتههای زمینی» درد نکند. آنها واقعا فرشته هستند که ما را به این سفر زیارتی آوردند. او که از خوشحالی در پوست خود نمیگنجد میگوید: اولین بار است که حرم امام رضا(ع) را میبینم و خیلی خوشحال هستم که این آرزوی من که آن را روی درخت آرزوها نوشته بودم براورده شده است.
برای شفای تنها دخترم فاطمه
فاطمه علیزاده مادر یکی از این بیماران است که با دلی شکسته و چشمانی به اشک نشسته پشت پنجره فولاد مسجد گوهرشاد ایستاده و برای شفای دخترش فاطمه دست به دعا برداشته. او میگوید: فاطمه تنها فرزند من است و بیماری او من را خیلی نگران کرده و از امام رضا(ع) میخواهم به جان یک دانه پسرش امام جواد(ع) دختر من را شفا دهد و دل ما که از راه دوری به زیارت ایشان آمدهایم را شاد کند و ما را دست خالی رد نکند.
فاطمه که به مادر نگاه میکند و شاهد رنج او است هم نگاهش به را به سمت پنجره فولاد میچرخاند و جملههایی را زیر لب زمزمه میکند. بی شک خواسته او از امام رضا(ع) شفا هر چه زودتر بیماریاش و آرام گرفتن دل بیقرار مادر است.
نذر خدمت به زائران آقا
محمد که نوجوانی سیزده ساله است هم به امید شفا به این سفر آمده. در نگاهش آرامش و اطمینان را میتوان خواند. حالا که زائر امام مهربانیها شده اطمینان دارد که آقا دست خالی او را از این حرم بیرون نمیکند و میگوید: نذر کردهام اگر شفا پیدا کنم و از این بیماری به سلامتی بلند شوم درس بخوانم و بعد از اینکه درس خواندم و شغل خوبی پیدا کردم خادم امام رضا(ع) شوم و به زائران حرم آقا خدمت کنم تا شاید بتوانم این محبت آقا را جبران کنم.
مداح اهل بیت(ع) برای آنها از کرامات آقا امام رضا(ع) میگوید و کودکان و مادران امیدوارتر از گذشته به امید شفای کامل این کودکان دعا میکنند و آرام آرام اشک میریزند و برای شفای کامل این کودکان بیمار دعا میکند و پرچم سبز روی گنبد طلایی برای آنها دست تکان میدهد و انشاء الله اجابت دعاها نزدیک است.