دست‌های کوچکشان با دنیایی از امید به آسمان حرم بلند شده و زمزمه « أَمَّن يُجِيبُ» به لب دارند و شفای تن بیمارشان را از خدا طلب می‌کنند و برای برآورده شدن این خواسته…