هجدهمین قرار خدمت کفشداران کشیک ششم / میزبانی از جاماندگان اربعین با ۱۵ هزار وعده غذای گرم

به گزارش آستان نیوز، بوی غذای نذری تا سر خیابان مشام هر رهگذری را می‌نوازد، نشانی ما یک در سبز بزرگ است در خیابان مطهری سه، "ای صفای قلب زارم هر چه دارم از تو دارم تا قیامت ای رضاجان سر ز خاکت برندارم" نوشته ای که بعد از باز شدن در سبز روی دیوار سیمانی نظرم را جلب می‌کند. 
کفشداران حرم امام رضا(ع) با روپوشهای زمردی در حال کارند، عده ای در حیاط مشغول خرد کردن پیاز هستند، درست زیر همان دیوار سیمانی زیر همان بیت باصفای امام رضایی. 
در دل دیوار اما دری است که به آشپزخانه ای بزرگ باز است، وارد که میشوم هرم گرما به صورتم می‌زند دیگهایی که دل شان در جوش و خروش طبخ نذری برای جاماندگان اربعین، ظرف های بزرگی که داخل هر کدامشان چیزی است، یکی بلغور گندم، آن یکی برنج، یکی نخود، یکی دیگر لوبیا و آخری ماش؛ دما آنقدر بالاست که در حالت عادی تن انسان تاب نمی آورد اما اینجا بیشتر از این دیگهای شله، ارادت و عشق است که می‌جوشد در قلب این خادمان لباس زمردی. 
آشپزخانه کفشداران امام رضا(ع) عطر و بوی مهمانسرای امام رضا را دارد، با یکی از خادمان بنام محمدرضا بنای طوسی سر صحبت را باز میکنم.
او توضیح میدهد: این دیگهای شله را برای راهپیمایی جاماندگان اربعین که فردا برگزار  می‌شود، آماده می‌کنیم، غیر از غذا میان وعده شامل شربت و کیک های صبحانه بین عزاداران توزیع خواهد شد. 
از حس و حال  که می‌پرسم میگوید: بعضی حس ها قابل وصف نیست، فقط می‌توانم بگویم عشق به امام رضا و ارباب مان آقا امام حسین(ع) است. 
سید محمد میربمانی خادم دیگری است که از راه می‌رسد و برایم تعریف میکند هر چه دارد از همین دیگهای نذری امام حسین است که از کودکی و خانه پدری برایش خاطره شده و بهترین روزهای جوانی و میان سالی اش را پای این دیگها گذرانده است. 
"مجبور شدم به هرکسی رو بزنم، در محضر هر غریبه زانو بزنم، تحقیر شدم چونکه فراموشم شد یک سر به شما ضامن آهو بزنم" این ابیات را حاج احمد دربان رضوی با صدای رسا دکلمه میکند، او که ۲۲ سال است افتخار خادمی زائران آقا علی بن موسی الرضا را دارد، می‌گوید: از اینکه در طبخ غذا برای جاماندگان اربعین همکاری می‌کند حس خیلی خوبی دارد.
علی ملائکه، مسئول هیات مکتب الرضا(ع) است که بقیه او را ستون این خیمه میدانند. او که مردی در مرز جوانی و میانسالی است، میگوید: ۹ سال به مناسبت اربعین موکبی را در شهر کاظمین کشور عراق برگزار میکردیم، بعد از کرونا نتوانستیم این کار را انجام دهیم بنابراین از پارسال تصمیم گرفتیم این موکب را برای جاماندگان اربعین در خیابان امام رضا(ع) برگزار کنیم و پذیرای زائران و مجاورانی باشیم که به هر دلیلی نتوانستند روز اربعین را در کربلا باشند، در واقع سفره اربعین را از عراق به مشهد آوردیم.
ملائکه که این هیات را نتیجه همدلی و کمک کفشداران کشیک ششم حرم مطهر رضوی می‌داند، ادامه میدهد: ما در مناسبت های مختلف در شهرها و کشورهای دیگر موکب داریم، بعنوان مثال در شهر کاظمین به مناسبت  شهادت حضرت جوادالائمه و آقا موسی بن جعفر موکب بر پا می‌کنیم، همچنین شهادت حضرت زینب و حضرت رقیه(سلام الله علیهما) در شهر دمشق سوریه موکب عزا برپا می‌کنیم. 
مسئول هیات مکتب الرضا(ع) عنوان میکند: این هجدهمین موکبی است که طی دو سال اخیر توسط کفشداران حرم مطهر رضوی برگزار می‌شود و قرار است ۱۵ هزار پرس شله را در بین جاماندگان اربعین توزیع کند. 
او ادامه میدهد: آخر صفر هم در ره باغ تپل محله فضایی حدود ۵ هزار متر مربع گرفته ایم و قرار است ۶ روز بصورت شبانه روزی محل اسکان و غذا تدارک ببینیم.

امشب ۴۰ نفر از کفشداران در این محل کنار هم جمع شده اند تا در کنار طبخ نذری، مراسم عزاداری سیدالشهدا را برگزار کنند. 
۱۵ هزار پرس شله، ۲۵ هزار کیک و ۵۰ هزار لیوان شربت همه آن چیزی نیست که این خادمان، روز اربعین بین جاماندگان اربعین توزیع می‌کنند، همه این عددها را با هم جمع کنید و به توان بی نهایت برسانید، عددی که به دست می‌آید میزان عشق و ارادتی است که از این موکب در فضای خیابان امام رضا پخش می‌شود و به آسمان می‌رسد.
هر چه زمان می‌گذرد به جای اینکه خستگی و رخوت بر این خادمان روپوش زمردی مستولی شود، جنب و جوششان بیشتر می‌شود، مهیای روضه خوانی می‌شوند، یکی سینی چای را دور میگرداند و یکی دیگر قند می آورد؛ یکی اما سرش را به همان دیوار سیمانی تکیه داده و زمزمه میکند: 
"آن زمانی که به درگاه تو راهم دادند، آبرومند شدم عزت و جاهم دادند 
به مقامی که نبردند سلاطین راهی من مسکین به خدا رفتم و راهم دادند."

گزارش: معصومه مومنیان