تلویزیون اینترنتی آستان نیوز
برای نمایش آرشیو پخش زنده کلیک کنیداین مراسم که در روزهای آغازین ماه ربیعالاول برپا شد، فرصتی بود برای پاسداشت همت والای نیکاندیشانی از اقشار مختلف جامعه که بیریا و بیمنت، تنها به شوق خدمت به زائران سیدالشهدا (ع) قدم در این مسیر نهاده بودند.
پشت شور و شعور اربعین، دستانی پنهان بودند؛ دستانی که آرزوی خدمت داشتند و از جان و مال خویش گذشتند. از مردان بزرگواری که ثروتشان گرهگشای صدها نیاز بود، تا مکانیکها و امدادگرانی که بی خستگی، جادههای دلتنگی را هموار میکردند. از میوهفروش خوشقلبی که بار هندوانههای شیرینش را هدیه داد، تا بستنیفروشی که خنکای دلنشین را به جان زائران بخشید؛ همهوهمه، عاشقانهای بیکلام برای رضای خدا بود.
این روزها عطر قدردانی در شهر اراک پیچیده است؛ نه فقط در حسینیه امام رضا (ع)، بلکه در کوچهها، خانهها و کارگاهها. خادمیاران با حضور در محل کار و زندگی خیرین، آنان را با لوح سپاس و تبرکی از حرم مطهر غافلگیر کردند. لوحی که ارزشش نه در کاغذ، بلکه در دعای خیر زائران و بوی حرم رضوی بود.
تصور کن! مردی در حال تعمیر خودروست و ناگهان تبرکی امام رئوف (ع) به دستش میرسد و خستگی از تنش میرود. پیرمردی در خانهاش با لبخند رضایت پذیرای خادمان موکب میشود و در حسینیه امام رضا (ع)، اشک شوق خیرین با صدای واحدی همراه میشود: «حسین جان! این شهر در ایران امام رضا (ع) عاشق توست.»
این تجلیل، اعترافی بود به بزرگی روحهایی که بیهیچ توقعی از جان و مال خود گذشتند تا پرواز دلها بهسوی معشوق آسان شود. امید که این عشق همواره زنده بماند و این همدلی هیچگاه پایان نیابد.
انتهای پیام/
یادداشت: فاطمه دائی بیگی