در گسترهی صحن و سرای علی بن موسیالرضا علیهالسلام، آنگاه که فرشها پهن میشوند، گویی دلها را برای حضور آماده میسازند. نخها و گرهها، شادمان از قدمهای زائران، به مناجات مینشینند؛ و کودکان، در میان نگارههای هزار رنگ، بازی میکنند؛ بازیای که خود، تجلی زندگی در سایهی معنویت است. اینجا، حرم است؛ جایی که زمین به احترام قدمها نرمتر میشود، و زمان، لحظهای درنگ میکند تا دلها آرام بگیرند