به گزارش آستان نیوز، سید محسن حسینی، پیر غلام ۶۹ساله تهرانی که عمرش را در راه امام حسین (ع) گذرانده و عشق به اهلبیت (ع) را در سینه به ارث برده؛ اهل نسلی است که مداحی برایشان نه یک حرفه، بلکه عبادت است.
او که در همایش پیر غلامان اهلبیت (ع) در تالار قدس حرم مطهر رضوی حضور یافته، در سخنانی با یادآوری صفا و اخلاص هیئتهای قدیم، میگوید: ما هرچه داریم از روضه و هیئت امام حسین (ع) است.
او که سالهاست در مراسمهای آیینی و هیئتهای مذهبی خدمت کرده و پیر غلام هیئت است، میگوید: از کودکی در هیئت امام حسین (ع) بزرگ شدیم و خادمی آقا را، افتخار عمر خود میدانیم
حسینی، با حسرت از روزگار روضههای سنتی یادی میکند و معتقد است، آن دوران محبت حسین (ع) معیار دلها بود، نه جلوهٔ ظاهر روضهها.
هیئتهای قدیم، گرما و صمیمیت خاصی داشتند؛ مردم برای امام حسین (ع) میآمدند، نه برای خودشان.
سه، چهار ساعت مجلس برپا بود و مداحان با سوزوگداز میخواندند و به معنای واقعی، دلها گریان بود.
او، ادامه میدهد: الان هم مجالس خوب هستند، اما آن شور و صفا کمتر شده است.
امروز هم جوانها همان راه پیر غلامان را در پیش گرفتهاند و برای هیئات زحمت زیادی میکشند که ان شاالله، موردقبول حضرت واقع شود.
حسینی با بغض، شعری در رثای حضرت زهرا (س) میخواند که در بخشی از آن، چنین زمزمه میکند: «کسی دیگر برایم حیدر، حیدر نخواهد ساخت، پریشانی بگرید بر من و حال پریشان علی، دگر علیِ فاتح خیبر، زهرا نخواهد داشت...»
این خادم دیرینهٔ اهلبیت (ع) در ادامه، از آخرین زیارت خود در مشهد خاطراتی را تعریف میکند و میگوید: امسال پس از چند سال، آقا طلبیدند و دوباره مشهد آمدم. از ایشان فقط خودِ آقا را میخواستم: «سوی تو آمدهام و از تو، تو را میخواهم»
او، میافزاید: هر سال پیرها مثل من، به عشق زیارت میآیند. بعضی سالها توفیق نیست، اما وقتی آقا بخواهد، راه باز میشود.
تلویزیون اینترنتی آستان نیوز