گفتوگو با شاعر آئینی حرم رضوی؛ غلامرضا غلامپور دهسرخی
روایت چهار دهه زندگی با شعر و ارادت
گاهی شعر پیش از آنکه بر کاغذ بنشیند، در دل جوانه میزند. کافیست چشم غلامرضا غلامپور دهسرخی؛ شاعر آئینی شهر بهشت به گلدستههای بلند و باشکوه حرم امام رضا (ع) بیفتد تا واژهها بیاختیار از دلش برخیزند و ابیاتی عاشقانه آرام و پیدرپی، بر زبانش جاری شوند.
به گزارش آستان نیوز، او شاعری است که ساعات و روزهای زندگیاش با شعر و ارادت درهمتنیده است.
شاعری امام رضایی که اشک، الهام و ایمان را به زبان شعر ترجمه کرده و سالهاست دلنوشتههایش را، به پنجره فولاد امام رضا (ع) میسپارد.
برای شناخت این شاعر امام رضایی که یکی از اعضای انجمن ادبی رضوی در حرم مطهر رضوی است، پای صحبتهای او مینشینیم تا از سالها عشق و ارادت به محضر امام مهربانیها برایمان بگوید.
آقای غلامپور، از خودتان برایمان بگویید.
غلامرضا غلامپور دهسرخی هستم، متولد دوم فروردین ۱۳۴۰ در روستای دهسرخ مشهد. تحصیلات ابتدایی را در همان روستا گذراندم و سپس برای ادامه تحصیل به مشهد آمدم و تحصیلاتم را تا مقطع فوقدیپلم ادامه دادم و در حال حاضر بازنشسته دانشگاه علوم پزشکی مشهد هستم، اما شعر همچنان بخش اصلی زندگی من است.
مسیر شاعری شما چگونه و از چه زمانی آغاز شد؟
از همان دوران کودکی احساس میکردم طبع شاعری دارم. سعی میکردم جملاتم را آهنگین بیان کنم و بعدها این جملات به قالب شعر درآمدند. شعر برای من امری تصنعی نبود و غالباً خودش به سراغم میآمد و در وجودم میجوشید. در واقع داشتن طبع شعر در خانواده ما موروثی است و مرحومِ مادرم نیز طبع شعر داشت.
محفل ادبی رضوی و شاعرانههای امام رضایی را معرفی کنید.
این محفل ادبی که آن را به نام «انجمن رضوی» میشناسیم، در حرم مطهر حضرت رضا (ع) دایر است و شاعران نامآوری، چون مرحوم استاد کمال، مرحوم استاد صاحبکار، مرحوم استاد موید، مرحوم استاد شکوهی، مرحوم استاد سرویها، استاد غفورزاده «شفق»، استاد نیک و... در قالب شعر به محضر امام مهربانیها عرض ارادت کردهاند. شاعرانی که بهجرئت میتوان گفت، شعر آیینی کشور بهویژه در خطه خراسان به نظر این حقیر، وامدار این شاعران توانمند است.
انجمن ادبی رضوی چند سال قدمت دارد؟
این محفل ادبی رضوی حدود ۳۵ سال قدمت دارد و با همین نام در حرم مطهر رضوی برپا شده است. البته مکان برگزاری این محفل ابتدا در صحن جمهوری بود ولی مدتی است که در این مکان یعنی اتاق جلسات معاونت تبلیغات اسلامی حرم مطهر رضوی برگزار میشود و محفل ادبی رضوی تنها محفل دائمی شعر است که همیشه به صورت مرتب در روز و ساعت ثابت برگزار شده و اهالی شعر و ادب میدانند که روزهای دوشنبه هرهفته این محفل ادبی در حرم مطهر رضوی، دایر است.
آیا در این محفل تنها شاعران مشهدی حضور دارند؟
البته که همه شاعران مشهدالرضا (ع)، با این محفل ادبی آشنا هستند ولی به خاطر موقعیت مکانی خاصی که این محفل ادبی دارد، شاعران آئینی دیگر شهرها هم با آن آشنا هستند و معمولآ شاعران دیگر نقاط کشور هم که به مشهد میآیند، در هنگام تشرف به حرم مطهر رضوی در کنار انجام زیارت، در این محفل حاضر میشوند و با گلواژههای شعر، به محضر امام مهربانیها عرض ارادت میکنند.
شعرخوانی در حرم امام رضا (ع) چه حس و حالی دارد؟
وقتی وارد حرم مطهر رضوی که دریای رحمت الهی است، میشوی گویا دری از وادی عشق و محبت به روی انسان باز میشود چرا که این ارض اقدس حال و هوایی دیگر دارد.
من بهعنوان یک شاعر آئینی و شاعر امام رضایی که ذوق شعریام را نذر اهلبیت (ع) و امام رضا (ع) کردهام، بیشترین جرقهها و الهامهای سرودن شعر در همین صحن و سرای نورانی به سراغم آمده است، انگار در این مکان مقدس و نورانی ذوق شعریام گل میکند و عشق و ارادتم در قالب شعر، بر زبان جاری میشود.
خاطرهای ویژه از سرودن اشعار رضوی دارید؟
روزی همراه پسرم با خودرو به سمت حرم میرفتیم. وقتی از دور گلدستههای حرم را دیدم، دلم لرزید و بیتها یکییکی به ذهنم آمد. اشک میریختم و شعر میخواندم و پسرم همان لحظه آنها را یادداشت میکرد.
قالب و موضوع موردعلاقه شما در شعر چیست؟
در قالبهای مختلفی شعر گفتهام، اما مثنوی را بیشتر دوست دارم. محور اصلی اشعارم آیینی و اهلبیتی است و در این میان، ارادت ویژهای به امام رضا (ع) دارم.
کدام شعر امام رضایی را بیشتر دوست دارید؟
تاکنون شعرهای امام رضایی زیادی سرودهام؛ ولی شعری که بیشتر به دل خودم نشسته و استقبال بیشتری از سوی مادحین و زائرین شده یک شعر امام رضایی با لهجه مشهدی است:
وقتی که غم میشنه روی دلُم، تا میام چاره کُنُم مُشکلُمو
مو میام میون این صحن و سرا، یا غریب الغربا امام رضا (ع)
تا میام به صحن تو رواق تو، میبینُم گنبد و چلچراغ تو
دلُم از غصه و غم مِشه رها، تو حرم دلم میفته رو زِمین
مِشکنه دلم مِشه نگین، نگین، تا میُفته دلمو به آینهها
میشه آقا دلمو بند بزنی، مو نگاه کنم تو لبخند بزنی
شیرینترین و بهترین خاطره شعرخوانی شما در حرم امام رضا (ع) چه زمانی بوده است؟
شعرخوانی در حرم همیشه برای من شیرین و دوستداشتنی بوده است، بهخصوص زمانی که در رواق امام خمینی (ره) برای زائران شعرخوانی میکنم و باعث پیوندزدن دلهای عاشق با امام رضا (ع) میشوم؛ ولی بهترین خاطره شعرخوانی من در این مکان مقدس به زمانی برمیگردد که فرصتی فراهم شد بر روی پشتبام حرم و در کنار گنبد طلایی، شعرخوانی کردم، آن لحظه بهترین لحظه زندگی من بود.
قطعاً مشهدالرضا (ع) مهد شعرای بزرگی بوده و هست، چه اقداماتی در زمینه تداوم این ارزشها در نسل نو در انجمن ادبی رضوی صورتگرفته است؟
محفل ادبی رضوی تنها جایی برای شعرخوانی شاعران آئینی پیشکسوت و صاحبنام نیست، بلکه در این محفل جوانان و نوجوانان که تازه در این وادی قدم گذاشتهاند نیز حضور پیدا میکنند و اشعار آنها مورد نقد و بررسی قرار میگیرد و بخشی از زمان این محفل به این کار مهم اختصاص دارد و این اقدام بهمنظور تربیت نسل نو است تا در آینده بتوانند به شاعرانی صاحبنام که در زمینه مدح اهلبیت (ع) حرفی برای گفتن داشته باشند، تبدیل شوند.
از غلامرضا غلامپور دهسرخی تاکنون چه آثاری منتشر شده است؟
در سال ۱۳۸۰ مجموعه شعر «آیینه عشق» با موضوع مدح و منقبت چهاردهمعصوم (ع) به زیور چاپ آراسته شده و یک مجموعه دیگر با عنوان «پیک نور» با مضامین اهلبیتی نیز دارم و اخیراً هم کتابی با عنوان «معطر است به نام تو دفتر شعرم» که حاصل چندین سال تلاش شاعرانه بنده در وادی ادبیات و در انجمنهای ادبی مختلف ادبی و در حرم مطهر رضوی بوده است به چاپ رسیده است و اثری دیگر به نام «تا حریم لالهها» با محوریت موضوع دفاع مقدس نیز تا قبل از پایان سال به چاپ خواهد رسید.
مطالب مرتبط
ارسال نظرات
- پربازدیدترین
- آخرین اخبار
پخش زنده
تلویزیون اینترنتی آستان نیوز
پویش ها
