به گزارش آستان نیوز از آذربایجان شرقی؛ بانوان شاغل در محله هر روز بیهیاهو، ستونهای پنهان زندگی اجتماعیاند. کوچهها شلوغ نبودند؛ نه صدای مراسمی بود، نه بنری بر دیوار. اما در همان سکوت معمولِ یک روز کاری، اتفاقی آرام در جریان بود. درِ مغازهای باز میشود؛ آرایشگری که تازه شانه را زمین گذاشته، خیاطی که نخ را از سوزن بیرون میکشد و مادری که پشت پیشخوان داروخانه، نسخهای را بادقت تا میزند.
اینجا محله است؛ جایی که زنها، ستونهای نادیدهاند. جمعی از خادمیاران کانون خدمت رضوی دور هم گرد آمدند باهدف تکریم بانوان فعال محله، با نیت دیدن و شنیدن درد دل زنانی که بیهیاهو، بخش مهمی از آرامش و جریان زندگی محله را بر دوش میکشند تا بهصورت میدانی در محل کار و زندگی آنان حضور یافته، از تلاشهای روزمره و اثر گذارشان قدردانی کنند.
چرا که این بانوان شاید کمتر دیده شوند، اما نبودشان، خیلی زود حس میشود. قدردانی از آنان، قدردانی از خودِ زندگی است. خادمیاران، دستخالی نیامده بودند؛ دست پر، با هدایای متبرک، اما هدیه، اصل ماجرا نبود. بر درِ هر محل کار زنان بیادعا علاوه بر عشق و مهر خالصانه امام رضایی، غذای گرم، نمک متبرک، تسبیح و تابلو مهر امام رضا (ع) هدیه میشد و مهمتر از همه؛ ایستادن، نگاهکردن، گفتنِ یک «خسته نباشید» واقعی.
اینها در نگاه بعضیها برق اشک شوق مینشاند، در لبخند بعضی دیگر، تعجب؛ انگار کسی بالاخره دیده بودشان. آرایشگر محله، خیاطی که سالها پشت چرخ نشسته و بانوان فعال حوزه دارویی، هرکدام نماینده بخشی از زنانی بودند که زندگی اجتماعی محله، بدون دستهای آنها پیش نمیرود.
مسئول بانوان خادمیار میگفت، برنامههای کانون خدمت رضوی الزهرا مسجدالنبی با محوریت محلهمحوری و تکریم اجتماعی بانوان، در مناسبتهای مختلف ادامه خواهد داشت؛ بیسروصدا، اما درست در دلزندگی.
گزارش: نسترن جدیدالاسلام
انتهای پیام/
تلویزیون اینترنتی آستان نیوز