فاطمه دائی بیگی، از فعالان رسانه ای استان مرکزی در یادداشتی آستان نیوز آورده است؛ در میان اجرای برنامههای فرهنگی و معنوی خادمیاران رضوی، ناگهان دانشآموزی با گامهایی آرام اما قلبی سرشار از اشتیاق به سمت خادمان آمد و درخواست کرد پشت میکروفن بایستد. سکوتی عمیق فضای مدرسه را فراگرفت؛ سکوتی که مقدمه شنیدن روایت عنایتی بزرگ بود.
با صدایی لرزان و چشمانی اشکآلود گفت: «ششماهه به دنیا آمدم… دکترها گفته بودند محال است زنده بمانم؛ حتی در آمریکا هم نوزاد ششماهه را نمیتوانند نگه دارند، چه برسد به اینجا که ساوه است.»
دانشآموز ادامه داد که مادرش او را نذر امام رضا علیهالسلام کرد و عهد بست اگر زنده بماند، نامش را رضا بگذارد. حالا آن نذر، به پسری نوجوان بدل شده بود که ایستاده در میان همکلاسیها، از معجزه زندگیاش میگفت؛ از طفولیتی که به لطف امام مهربانیها گذشت و حیاتی که با نام رضا ادامه یافت.
اشکها بیاختیار جاری شد و دلها بیقرار پرکشید به سمت گنبد طلایی. آن روز، کلاس درس به حریم کرامت بدل شد؛ جایی که همه با تمام وجود لمس کردند عنایات امام رئوف حد و مرزی نمیشناسد.
بهراستی در هر کجای این جهان را که بنگریم، ردپایی از رأفت و لطف حضرت علیابنموسیالرضا علیهالسلام نمایان است؛ حتی در یک مدرسه ساده، در دل یک روایت کودکانه اما آسمانی.
انتهای پیام/
تلویزیون اینترنتی آستان نیوز